Қазақ халқы ар-ожданды, абыройды қатты қастерлеген, оны адамгершіліктің туы етіп көтерген, сондықтан, жастарға бата бер- генде: «Абыройлы бол!», «А, құдай абыройыңнан айырма»! - деп тілек білдіріп отырған. Ал, намыс - адамның ішкі сезім і, абырой ды қорғайтын құралы. Намыс - адамның қадір-қасиетіне байла- нысты өте нэзік, өткір, күшті лап етпе сезім. Ол - адамды жаман әрекеттерден сақтайтын таза ұлы қасиет. «Құлқаныс - Зеберш е» дастанында Құлқанысқа сырттай ғашық болып, капа болғанда айтқаны мынау екен: «Жаманға ұйкы - жолдас, тамақ - тамыр,
Көріп ем бір көргеннен сізді тэуір.
Ақиқат шықканынша бір терең сыр,
Арбамен асықпаған коян алар,
Құдайдың мың бір аты, бірі - сабыр.
Жаманға ұйқы жолдас басқадан да,
Ақылы өз басынан аспағанға.
Ойланбай кылған істің түбі ойран,
Сары алтын сабыр түбі саспағанға...», -
