Nazarbayev Intellectual Schools Қазақстан республикасы білім және ғылым министрлігі «назарбаев зияткерлік мектептері»



Pdf көрінісі
бет16/72
Дата22.12.2016
өлшемі9,34 Mb.
#31
1   ...   12   13   14   15   16   17   18   19   ...   72

Nazarbayev

Intellectual

Schools

97

Литература:



1.  Барсук Р.Ю. Основы обучения иностранному языку в условиях двуязычия - М.: Высшая школа, 

1970. - С. 11-13,15.

2.  Вафеев  Р.А.  Билингв  как  носитель  двуязычия  и  билингв-языковая  личность  в  культурном 

пространстве страны // Экология культуры и образования: Филология. Философия. История. Тюмень, 1997. 

- С.146-159.

3.  Леонтьева М.Р. Об изучении иностранных языков в общеобразовательных учреждениях // ИЯВШ, 

2001, №2. – С.4-6.

4.  Параева, Н.Б. Обучение аудированию аутентичных текстов на немецком языке учащихся VII класса 

средней школы: Дис. ... канд. пед. наук / Н.Б.Параева. - СПб., 2001. – С.91-106; Следников, Б. П. Обучение 

аудированию иноязычной речи в средней школе: Автореф. дис. … канд. пед. наук / Б.П.Следников. – М., 

1973. – 25 с.

5.  Першина,  Э.А.  О  функциях  текста  при  обучении  иноязычной  речевой  деятельности  по 

тематическому принципу и в рамках проблемы / Э.А.Першина // Научно-методические доклады сотрудников 

НМЛ. – Сыктывкар: Коми пед. институт, 1988. –164 с.

6.  Бабайлова,  А.Э.  Текст  как  продукт,  средство  и  объект  коммуникации  при  обучении  народному 

языку / А.Э.Бабайлова //. – Саратов: Изд-во Сарат. ун-та, 1987. – 152 с.



Бексейітова А.Т.

тарих ғылымының кандидаты, доцент

Ш.Уәлиханов ат. Көкшетау мемлекеттік университетінің

(Қазақстан Республикасы) 

 ТАРИХ ПӘНІНДЕ НӘТИЖЕГЕ БАҒЫТТАЛҒАН БІЛІМ БЕРУ ЖОЛДАРЫ 

XXI ғасырда ғылыми-техникалық прогресс қарыштап дамыған тұста біздің еліміз үшін сапалы білім, 

саналы тәрбиемен қатар жан-жақтылық, яғни басқа салалардан хабардар болудың маңызы зор. Қазақстан 

Республикасының білім беру заңының 8-бабында:

1.  «Білім беру жүйесінің басты міндеті ұлттық және жалпы адамзаттық құндылықтар, ғылым мен 

практика жетістіктері негізінде жеке адамды қалыптастыруды дамытуға және кәсіби шыңдауға бағытталған 

білім алу үшін қажетті жағдайлар жасау».

2.  Жеке  адамның  шығармашылық,  рухани  және  дене  мүмкіндіктерін  дамыту,  адамгершілік  пен 

салауатты өмір салтының берік негіздерін қалыптастыру, жеке басының дамуы үшін жағдай жасау арқылы 

интеллектін байыту керек деп атап көрсетеді.

Демек,  бүгінгі  ғасыр  -  білімділер  ғасыры,  заманына  сай  зерделі  ой-өрісі  жоғары  азаматтарды 

қалыптастыру - мемлекеттің аса маңызды стратегиясы болып отыр. Қазақ халқы әрқашанда парасатты пір 

тұтып, даналыққа табынтып келген халық. Ұлтымызға тән тағы бір қасиет, ол білімді біліктен ажырата 

білуі.  А.  Байтұрсынов  «білім-біліктілікке  жеткізер  баспалдақ  қана,  ал  біліктілік  дегеніміз  -  білімнің 

жетекшілігі ғана емес, сол білімді іске асыра білу дағдысы»- деген болатын. [1, 122]. Нәтижеге бағдарланған 

білім моделі бойынша білім берудің әр сатысында ғана емес, әр кезеңінде анық та, айқын көрсетулі тиіс, 

оқыту  нәтижелері  сатылай  дамып  отырып  «компетенцияны»  қалыптастыруы  тиіс.  Тарих  пәнінен  алған 

білімдері мен біліктерінің жиынтығы тұйық қалпында қалмай оқушының өмірдегі қажетіне қызмет етуде 

қолданылуы мүмкін болғанда ғана, ол компетенцияға айналады.

«Компетенция  -  дара  тұлғаның  (бойындағы  өзара  байланысты  сапаларының)  білімінің,  іскерлігінің, 

дағдысының, әрекет тәсілінің, әдістерінің жиынтығы болса, компетенттілік - адамның сол әрекетіне, оның 

пәніне деген жеке қатынасын қамтитын сәйкес компоненттерді игеруі, меңгеруі» болып табылады [2, 200].



98

Nazarbayev

Intellectual

Schools

«Компетенция»  ұғымының  білім  жүйесіне  ендірілуі  -  оқушының  мектепте  алған  теориялық 

білімдерін  нәтижеге  бағдарлай  білуінен  туындап  отырған  қажеттілік.  Компетенцияның  негізгі  бөлігі 

базалық  компетенция,  бұл  мектеп  бітірушінің  бойында  қалыптасқан  біліктерден  құралады.  Ал,  түйінді 

компетенциялар  білім  аясы  негізінде  қалыптасатын  біліктер,  яғни  компетенция  білім  мен  біліктің  жай 

ғана жиынтығы емес керісінше адамның өмірде кездесетін түрлі проблемалық жағдайларда қандай әрекет 

қолдану керектігін анықтай алуы және оны іске асыру жолында меңгерген білімі мен білігін ұштастыра 

алу  қабілеті.  Осы  уақытқа  дейін  білім  нәтижесі  білім  жиынтығы  төнірегінде  сандық  қатынаста  ғана 

қарастырылып келсе, ендігі білім сапасы нәтижеге бағдарланып, іскерлік қатынасты көтеруді мақсат етеді.

Оқушының жасырын, тым тереңде жатқан қабілеттерінің көрінуіне мүмкіндік жасау үшін қызықтыра 

білуді ояту қажет. Оқылатын шығармашылық қызметті ең алдымен шығармашылық адамы сапаларының 

тұтас  комплексін  дамытуға  ықпал  ететін  қызмет  ретінде  қарастыру.  Оған  ойлау  белсенділігі,  еңбек 

сүйгіштігі,  талдай  білетіндігі,  өз  ойын  дәлелдермен  қорғау  шеберлігі  ретінде  айғақталады.  Оқытудың 

мәңгілік сауалы: «Нені оқыту, қалай оқыту?» күрделеніп барады. Себебі, білім ауқымы кеңейді. Технология 

дамып,  ақпаратты  таңдай  білу  мәселесі  алдыңғы  қатарға  шықты.  Бүгінгі  демократиялық,  құқықтық 

мемлекетті құру барысында тарих пәнін жүргізу қоғам өмірімен тікелей байланысты болуы тиіс. Тарихты 

оқытуда назар аударатын басты ұстанымның бірі – білімнің ұлттық мазмұнының болуы. Алуан түрлі тарихи 

және осы заманғы деректерді, құжаттарды оқушылардың жан-жақты, сын тұрғысынан талдай білуі, қазіргі 

уақыттағы  қоғамдық  даму  мәселелеріне  өз  бетінше  қорытынды  жасай  алуы  және  шығармашылықпен 

ұғына білуі басты мәселе болып табылады. Оқушының білімі мен білігінің сырына үңілсек, ол адамның 

мақсатты ісіне жету жолындағы, талаптануы мен талпынысынан, жігері мен сабырынан, сұранысы мен 

ізденісінен құралып, ақыл-ой мен сезімнің, қиялдың ерекше бітімінен көрінеді.

Тарих пәнін оқытудың басты мақсаттары мен міндеттері:

бүкіл адамзат жасаған құндылықтарды, мәдени тарихи тәжірибенің негізін оқытып меңгерту;



оқушылардың дүниеге ғылыми көзқарасын қалыптастыру, оларға адамзат жинаған әлеуметтік - 

рухани, адамгершілік тәжірибесін меңгерту;

оқушылардың басты назарын қоғам тарихына, адамдардың өмір тіршілігі мен қызметіне, салт-



дәстүр  тарихына  аудару,  тарихи  оқиғаларды,  құбылыстарды  талдай  отырып,  олардың  біртұтас  тарихи 

қозғалысқа жататынын түсінуге көмектесу;

оқушыларды  ізгілік  пен  демократиялық  құндылық  идеясына  тәрбиелеу,  тарихи  тәжірбиені  ой 



елегінен өткізе отырып, оларда құндылық бағдармен сенімді қалыптастыру;

тұлғаның  жеке  мүддесін,  оның  білімділігі  мен  танымдылық  мүмкіндіктерін  барынша  ескере 



отырып,  оқушыларды  өз  халқы  мен  басқа  да  халықтардың  мәдениеті  мен  тарихын,  бүкіл  адамзаттың 

мәдени мұрасын сақтауға және байытуға үлес қосуға тәрбиелеу;

оқушыларға  эстетикалық,  экономикалық  тәрбие  беру,  діннің  тарихтағы  қызметін  дұрыс  түсіне 



білуге тәрбиелеу және т.б. болса, сонымен қатар қазіргі таңда алған білімнің прагматикалық, практикалық 

сипатын күшейту мәселесі де маңызды орын алып отыр, яғни білім мазмұнына іс-әрекеттік сипат дарыту, 

жиналған білімді іске жарату мәселесі және оның жолдары.

Осы міндеттер мен мақсаттарды орындау үшін стандарт талаптары негізінде білім сапасын жетілдіру 

маңызды  орын  алады.  Тарих  пәндері  бойынша  жасалған  білім  стандартында,  оқу  бағдарламаларында 

компетенттілікті жүзеге асырудың «қолданбалы пәндік іскерлік»аспектісі негізге алынып, дәстүрлі білім 

мазмұнын  жаңартуда  оған  іс-әрекеттік  сипат  дарыту  және  білімді  қоғам  дамуы  өзгерістеріне  бейімдеу 

идеялары басшылыққа алынған. Тарих пәні арқылы меңгерілетін білім мен біліктер арқылы оқушының 

дүниетанымы қалыптасады, әлеуметтік дағдылары жетіледі, бүкіл танымдық іс-әрекетін дамытудың құралы 

игеріледі, интеллект дамиды. Ал олар адамның саналы тіршілігінде жетекші роль атқарады. Сондықтан 

тарих пәнін оқытудың алғашқы сатысында оқушылардың дүниетанымдық қабілетін қалыптастыруға, ал 

негізгі сатысында компетенттілікті жетілдіруге басымдылық берілуі тиіс.

Қазіргі  білім  жүйесінде  оқытудың  мазмұны  күрделене  түсуде.  Білім  мазмұны  мен  метариалдық- 

техниқалық базасын жаңарту, білім сапасын арттыру, әлемдік білім кеңістігіне ықпалдастыру,білім беруді 



Nazarbayev

Intellectual

Schools

99

дамытудың стратегиялық объективті заңдылығы. Әлемнің АҚШ, Англия, Канада сияқты елдерінде білім 



берудің мақсатын, мазмұны мен технологияларын оның нәтижесіне қарап бағалайды. Осындай жағдайда 

әр халықтың әлеуметтік-экономикалық, тарихи-мәдени ерекшеліктері диалектикалық бірілікте негізделіп, 

мектептегі  білім  мазмұнын  жаңартудың  басты  көзі  болып  табылады. Сонымен  қатар,  бұл  мемлекеттегі 

тарихи білім беру стандарты және нормативті кұжаттары негізінде төмендегідей ерекшілектерді атап өтуге 

болады. Біріншіден стандарт бойынша алдымен оқушыларды тәрбиелеу мен ой- өрісін дамыту міндеттері 

анықталады.  Екіншіден  стандарт  оқытудың  нәтижесіне  бағытталған.  Білімді  тексеру  белгілі  ережеге 

бағындырылды, оқыту әдістері туралы тек жалпылама ұсынастар беріледі. Үшіншіден оқытудың нәтижесі 

мен сапасын талап ете отырып, мұғалім мен оқушыға кеңінен еркіндік беріледі, мұғалім курстың мазмұнын 

оқыту кұрамын таңдауға шығармашылықпен қарайды. Ал қазіргі таңда Қазақстанда білім берудің өзіндік 

ұлттық үлгісі қалыптасуда. Білім берудің жаңа мазмұнына байланысты адамның тұлғалық аспектілерін 

дамыту мәселесі бірінші кезекте тұр.

Тұлғалық бағдарлы оқыту жұйесі бойынша студенттің ізденушілік әрекетіне басты роль беріледі де, 

мұғалім әрекеті оқыту үрдісін ұйымдастырушы ретінде қарастырылады. Тұлғалық бағдарлы оқытудың мәні- 

студенттің белгілі бір пәнді меңгеру барысындағы оның мұғаліммен өзара әрекеті негізіндегі студенттің 

өзін-өзі іске асыруы, өзін-өзі дамытуы және оның тұлғалық сапаларының дамуына бағытталуы. Бұның 

өзі студенттің оқу қызметінің субъектісі ретінде, даралық, өзіндік жұмыс істеуге өзін-өзі тануға, білім алу 

арқылы дамуға ұмтылатын жеке тұлғаны басты құндылық ретінде қалыптастыру болып табылады.

Тарихты  оқыту  үрдісінде  жаңа  технологияларды  дамыта  оқыту,  деңгейлеп  оқыту,  эвристикалық 

оқыту, рефлексивті оқыту/ сұрақ- жауап әдісі/, ізденуішілік тәсіл, жобалау тәсілдерін ұтымды пайдалану 

студенттің  шығармашылық-  зерттеушілік  қабілетін  арттырып,  өз  нәтижесін  береді.  Осылайша,  тарихи 

білімнің нәтижеге бағытталуы терең де сапалы білім, білік, дағдылар мен іс- әрекеттің негізінде өздігінен 

дербес білім алатын ізденетін және өздігінен дұрыс шешім қабылдайтын нарық заманында өмір сүріп, адал 

еңбек ететін бәсекелестікке қабілетті жеке тұлғаны қалыптастыруға септігін тигізеді.

Әдебиет:


1.  А.Байтұрсынов. Шығармалары. А., 1989 ж.

2.  Қазақ тарихы. 2000 ж. № 6



Бердибекова Д.К.

Жамбылский областной институт повышения квалификации и 

переподготовки педагогических кадров

(Республика Казахстан)

ПРОФЕССИОНАЛЬНАЯ КОМПЕТЕНТНОСТЬ 

И ПРОФЕССИОНАЛЬНОЕ РАЗВИТИЕ ПЕДАГОГА

Основная цель современного образования – соответствие актуальным и перспективным потребностям 

личности,  общества  и  государства,  подготовка  разносторонне  развитой  личности  гражданина  своей 

страны, способной к социальной адаптации в обществе, началу трудовой деятельности, самообразованию 

и  самосовершенствованию.  А  свободно  мыслящий,  прогнозирующий  результаты  своей  деятельности  и 

моделирующий образовательный процесс педагог является гарантом достижения поставленных целей. 

Профессиональный  педагог  –  это  единственный  человек,  кото¬рый  большую  часть  своего  времени 

отводит на обучение и воспита¬ние детей. В современном цивилизованном обществе педагог является 

фи¬гурой, которая требует особого внимания. 

Профессионализм  специалиста,  связанный  с  конкретной  профессией,  описывается  через  понятие 



100

Nazarbayev

Intellectual

Schools

профессиональной компетентности. 

Таким образом, становится актуальным развитие профессиональной компетентности учителя. 

Отечественные  и  зарубежные  исследователи  обозначают  различные  подходы  к  определению 

профессиональной  компетентности.  В  зарубежных  исследованиях  акцент  смещен  на  практическую 

сторону (профессиональное самосовершенствование), в работах отечественных ученых наряду с практикой 

исследуется  и  теоретическая  сторона  освещаемого  вопроса  (методологические  подходы,  определения, 

понятия, структура, пути формирования). 

Из  этого  следует,  что  «профессиональная  компетентность  –  это,  прежде  всего,  характеристика 

высокопрофессионального  педагога,  способного  максимально  реализовывать  себя  в  педагогической 

деятельности  и  способного  адаптироваться  к  изменяющимся  условиям  рыночного  механизма, 

управляющего  профессиональной  мобильностью,  планированием  карьерного  роста,  профессиональной 

самоактуализацией» [1]. 

Исходя  из  этого,  профессиональную  компетентность  учителя  мы  определяем  как  совокупность 

обобщенных  знаний,  умений  и  способностей,  обеспечивающих  результаты  в  обучении  и  воспитании 

учащихся. 

Для  того  чтобы  определить  направления  ее  развития,  необходимо  иметь  четкое  представление  о  ее 

составе. В представлении исследователей о структурных компонентах профессиональной компетентности 

учителя имеется ряд отличий. Так, одни авторы подразумевают под ними иерархию знаний и умений (А.Г. 

Казакова, Л.В. Комаровская, Н.В. Кузьмина), другие (Ю.В. Варданян, А.К. Маркова, Н.В. Матяш, Е.М. 

Павлюченков) – ряд специфических способностей, которые предполагают профессиональное мастерство.

В условиях перехода на 12-летнее образование каждый учитель должен иметь возможность создавать 

собственную стратегию профессионального роста. А для этого педагогу необходимо научиться проводить 

мониторинг своего профессионального развития и моделировать профессиональный рост [2]. 

Сегодня повысился спрос на высококвалифицированную, творчески работающую, социально активную 

и  конкурентоспособную  личность  педагога,  способную  воспитывать  социализированную  личность  в 

быстроменяющемся мире. Существуют определенные квалификационные характеристики учителя, общие 

требования к специалисту, должностные и функциональные обязанности педагога и т.д. 

Профессионально компетентным является такой труд учителя, в котором на достаточно высоком уровне 

осуществляется  педагогическая  деятельность,  педагогическое  общение,  реализуется  личность  учителя, 

достигаются  хорошие  результаты  в  обучении  и  воспитании  учащихся.  Развитие  профессиональной 

компетентности  –  это  развитие  творческой  индивидуальности  учителя,  формирование  готовности  к 

принятию  нового,  развитие  и  восприимчивости  к  педагогическим  инновациям.  В  повышении  уровня 

профессионализма педагогов области, их способности к непрерывному образованию проводит большую 

работу Областной институт повышения квалификации и переподготовки педагогических кадров. 

Были определены основные пути формирования профессионализма педагога: 

1. Непрерывное научно-методическое сопровождение развития профессионализма.

Через оказание помощи методическим объединениям, отдельным педагогам в организации деятельности 

на уровне школы, с учетом педагогического стажа, уровня профессионализма и индивидуальных запросов 

личности  педагога.  Главной  целью  методической  работы  является  –  непрерывное  совершенствование 

квалификации педагога, непрерывное содействие повышению его эрудиции и компетентности в области 

методики  преподавания,  в  связи  с  корректировкой  учебно-воспитательной  работы  для  перспективного 

развития процессов обучения и воспитания их постоянного саморазвития и самосовершенствования. 

2. Развитие профессионализма через курсы повышения квалификации. 

В институте в последнее годы проводятся курсы по компетентностному подходу к образованию. На 

этих курсах рассматриваются теоретические аспекты данной проблемы, а также механизмы формирования 

компетенций.  Проводится  диагностирование,  которое  дает  возможность  определения  уровня 

профессионализма педагогов. Перед учителями области пока вызывает затруднение формирование таких 

умений как «видеть в педагогической ситуации проблему и сформулировать ее в виде педагогических задач», 


Nazarbayev

Intellectual

Schools

101


«предвидеть близкие и отдаленные результаты решения педагогических задач», «удерживать устойчивую 

профессиональную  позицию  педагога».  Значимый  процент  учителей  отметил,  что  профессиональные 

умения используют периодически или пока не владеют такими компетенциями. 

Большое значение в повышении профессиональной компетенции учителей области имели проведенные 

для  учителей  математики,  физики,  русского  языка  и  литературы,  истории  и  химии  в  очно-заочной  и 

сессионной  форме,  для  учителей  математики,  информатики  и  русского  языка  –  дистанционные  курсы 

повышения квалификации. 

3.  Реализация  накопительной  системы  повышения  квалификации,  учитывающей  индивидуальную 

образовательную программу педагога.

В данный момент Областной институт повышения квалификации и переподготовки педагогических 

кадров работает над созданием электронного банка данных на сайте института, доступного всем педагогам 

области, где будут помещены материалы семинаров, конференций: доклады, статьи, разработки открытых 

уроков. Это даст возможность поучиться друг у друга, поможет не только воспользоваться какой-то идеей 

или педагогическим приемом, но и сравнить свой педагогический опыт с опытом других учителей. 

Результаты прогнозных исследований ученых, показывают, что в наступающем веке образование должно 

будет стать непрерывным процессом, который будет продолжаться в течение всей жизни человека. Ведь 

только таким образом он сможет адаптироваться к непрерывным технологическим инновациям, которые 

будут требовать не только постоянного совершенствования орудий труда, но также самого его содержания, 

способности  овладевать  новыми  знаниями  и  специальностями  профессиональной  деятельности. 

Критерием оценки эффективности развития профессионализма будет являться положительная динамика 

в уровне профессионализма педагогов, а также уровень удовлетворенности учителей и востребованность 

предлагаемых услуг. 

А. Дистервег писал, имея в виду учителя: «Как никто не может дать другому того, что не имеет сам, так 

не может развивать, образовывать и воспитывать других тот, кто не является сам развитым, воспитанным и 

образованным. Он лишь до тех пор способен на самом деле воспитывать и образовывать, пока сам работает 

над своим воспитанием” [3]. Поэтому для педагогов так важно постоянное непрерывное образование!

Литература:

1.  Сыманюк  Э.Э.,  Печеркина  А.А.,  Умникова  Е.Л.  Психолого-педагогическое  сопровождение 

развития профессиональной компетентности педагога // Педагогические науки. - 2011 год (часть 1). - № 

8. - 71 с. 

2.  Жайтапова А.А. Профессиональный рост учителей в системе повышения квалификации – Алматы, 

2006. – 315с.

3.  Коджаспирова  Г.  М.  История  образования  и  педагогической  мысли:  таблицы,  схемы,  опорные 

конспекты.- М., 2003.- 67 с.



Бирибаева Н.Ж.

кандидат педагогических наук, ассоциированный профессор

Алматинский областной институт 

профессионального развития кадров

(Республика Казахстан)

ПРОФЕССИОНАЛЬНОЕ РАЗВИТИЕ ПЕДАГОГИЧЕСКОГО КОЛЛЕКТИВА В УСЛОВИЯХ 

НОВОЙ МОДЕЛИ ПОДГОТОВКИ ПЕДАГОГИЧЕСКИХ КАДРОВ 

Образование  на  современном  витке  своего  развития  -  единственный  и  главный  ресурс,  механизм 

воспроизводства общественного интеллекта.


102

Nazarbayev

Intellectual

Schools

Его  приоритет  во  всех  сферах  жизни  общества  и  определяет  новую  фазу  нашей  цивилизации  – 

становление общества будущего как образовательного сообщества многополярного мира. Именно поэтому 

одним из 30-ти важнейших направлений Стратегии развития Казахстана является приближение системы 

образования и подготовки кадров к мировым стандартам. Для этих целей Указом Президента страны Н. 

А. Назарбаевым утверждена «Стратегия индустриально-инновационного развития Республики Казахстан 

»  на  2003-2015годы.  Постановлением  Правительства  Республики  Казахстан  принята  «Программа  по 

формированию  и  развитию  национально-инновационной  системы  образования  Республики  Казахстан 

на  2005-2015  годы»,  разработаны  Концепция  развития  образования  до  2015  года  (Астана,  2003),  Закон 

Республики Казахстан «Об образовании» (Астана, 2007), Государственная программа развития образования 

Республики Казахстан на 2011-2020 годы, утвержденная Указом Президента РК от 07 декабря 2010г. №1118, 

которые являются нормативно – правовой основой для реализации целей и задач модернизирующегося 

образовательного поля РК [1, 2, 3, 4, 5]. 

Предлагаемая работа посвящена проблеме профессионального развития педагогического коллектива 

(ПРПК)  общеобразовательной  школ  в  условиях  реформирования  системы  повышения  квалификации 

педагогических кадров. 

Актуальность обозначенной темы состоит в том, что в условиях перехода образования РК на новые 

полипарадигмальные  рельсы,  глобализации  и  модернизации  системы  образовательного  пространства, 

формирование  креативных  качеств  педагогического  коллектива  единомышленников,  способного 

реализовать общие идеи и замыслы, архиважно и отвечает запросам государства и общества. 

 Компетентные, инициативные, конкурентоспособные, ответственные и результативные специалисты 

особенно востребованы в условиях рыночной экономики. Деятельность любого педагогического коллектива 

сегодня  нуждается  в  переформатировании  и  в  системе  повышения  квалификации  в  республиканском 

масштабе  (АО  «Национальный  центр  повышения  квалификации  «Орлеу»)  намечаются  кардинальные 

изменения. Самым сложным и первоочередным на данном этапе, на наш взгляд, является необходимость 

пересмотра целей и задач, функции коллектива в целом и каждого его члена в отдельности, ибо он призван 

обеспечивать  конечный  результат.  С  целью  реализации  обозначенных  выше  позиций  пересматривается 

содержательная, процессуальная стороны и формат проведения курсовых мероприятий. 

Содержание курсовой подготовки как на базе АОИПРК, так и в базовых учреждениях образования было 

смоделировано в рамках 4-х модулей, которые охватывали бы вопросы нормативно-правовых и психолого-

педагогических  основ  образования,  содержания  и  технологизации  образовательного  пространства. 

Как показывает многолетний опыт в системе повышения квалификации, данная парадигма не отвечает 

современным  требованиям  модернизации  системы  образования  как  главнейшего  фактора  обеспечения 

эффективности и качества образования. 

Новый формат курсовой подготовки педагогических кадров будет ориентирован, в первую очередь, на 

такие приоритетные проблемы, в числе которых: критическое мышление как новый стандарт и критериально 

- ориентированная парадигма образования; пути внедрения в образовательный процесс информационно - 

коммуникационных  технологий;  современные  технологии  работы  с  одаренными  учащимися;  проблемы 

управления и менеджмента и др. Отсюда вытекает проблема 

формирования сплоченного колектива, коллектива как команды и потенциал любого педагогического 

коллектива в развитии креативных качеств коллектива в целом и каждого его члена в отдельности. 

В  педагогической  литературе  коллектив  как  и  любой  трудовой  коллектив  можно  определить  как 

организованную группу людей, объединенных социально значимой целью и системой непосредственных 

взаимоотношений  в  процессе  трудовой  деятельности.  В  основе  трудовой  коллектив  педагогов 

образовательного  учреждения  выполнение  определенных  функций  и  его  развитие  идет  в  соответствии 

со  следующими  процессами  групповой  динамики:  общение  внутри  коллектива  и  за  ее  пределами 

(общегородской, районный, областной, республиканский, международный уровни); сплочение и создание 

условий для творчества; трудовые споры и конфликты; руководство и лидерство и другие процессы [ 6, с. 

53-54]. 



Достарыңызбен бөлісу:
1   ...   12   13   14   15   16   17   18   19   ...   72




©emirsaba.org 2024
әкімшілігінің қараңыз

    Басты бет