ЕЛ ЕСІНДЕ
Тағдыр
...« Есіме алсам, сұрапыл сонау ж ы л д а р д ы ,
Сезе қалам с ұ м д ы қ аяз-ызғарды.
Ж ү р і п п і з - а у санамай-ақ түгел деп,
К і м д е р к е т і п , к і м д е р зарлап, к і м қалды?
Сұрқия заң ж а з ы қ с ы з д ы жазалап,
Опат б о л д ы ардақты сан азамат.
Ж о қ т а м а с а қ , еске алмасақ соларды
Алаңдатар аруағы мазалал...»
Ия. тарихтың салмақты беттеріне терең
үңіліп, ж а н - ж а қ т ы талдау жасау, с о н ы ң ішін-
де отыз ж е т і н ш і ж ы л д а р ы Сталиндік р е п -
рессияның қ ұ р б а н д а р ы болған алаш азаматта-
р ы н ы ң қайғылы тағдырлары туралы зерт-
теп білу, оларды ү н е м і еске алып отыру арт-
та қалған ұ р п а қ т а р д ы ң м і н д е т і , қасиетті б о -
р ы ш ы . Елім деп еңіреп ж ү р і п , толарсақтан
саз к е ш к е н х а л қ ы м ы з д ы ң абзал азаматтары
туралы айтылмаған ащы ақиқат пен ж а з ы л -
маған жаралы шындықтар к ө п қ о й . Еліміздің
тәуелсіздік алып, к ө к байрағы к ө к ж ү з і н д е
е р к і н ж е л б і р е г е н осынау қ а з і р г і заманда сол
к е м ш і л і к т і ң орнын толтыру ғалымдарымыз
бен ж а з у ш ы л а р ы м ы з д ы ң , зиялы қ а у ы м н ы ң
қ а ж ы р л ы еңбек етуі, келер ұрпаққа қазақ-
тың тарихын ешқандай бүкпесіз ж а з ы п қал-
д ы р у ы азаматтық парыз, ұ р п а қ т ы қ қарыз
екендігі даусыз. Сол себептен де осы мәсе-
ле е р е к ш е сезімталдықты, үлкен ж а у а п к е р -
шілікті талап етеді. Ө й т к е н і артта еңіреп қал-
ған аналар мен ж е ң г е л е р д і ң , жылап қалған
балалардың көз жасы әлі тиылған ж о қ . Жан-
дарын жабырқатар, ж ү р е к т е р і н сыздатар
қайғы-қасірет те шексіз. Жаралы ж ү р е к -
теріне ешбір ем таба алмай, ө т к е н н і ң
ө р е с к е л д і г і ө з е к т е р і н ө р т е г е н жандар
әлі ж а н ы м ы з д а ж ү р . Сол зобалаң, сұр-
қия уақытта ж а з ы қ с ы з к е т к е н ж а қ ы н д а р д ы ң
қайғылы тағдырын көбісі ж е т е б і л м е й д і ж ә -
не к ө п нәрсені айқындайтын қажетті қ ұ ж а т -
тар о л а р д ы ң қолдарына тие де б е р м е й д і .
Ал алмағайып заманның бұралаң тұстарына,
т а р и х ы м ы з д ы ң бұлыңғыр кезеңіне баға беру
үшін архивтегі қағаздарды ақтарып, сол к е з -
дегі оқиғаларды ж а н - ж а қ т ы таразылау қажет.
Бұл, әрине, ж а з у ш ы адамдардан, ғалымдар-
дан, журналистерден, тарихшылардан к ө п
ізденісті, табандылықты ж ә н е айрықша е ң -
бектенуді талап етеді. Ө й т к е н і а д а м н ы ң тағ-
дырына, қайғы-қасіретіне т е р е ң ү ң і л і п , ө м і р і
мен қ ы з м е т і н е , уақытына нақтылы фактілер
негізінде кеңінен талдау жасап, тиісті қ о р ы -
тынды шығару оңай шаруа болмаса керек.
Осы мақаланы ж а з у ғ а с е б е п ш і болып о т ы р -
ған адамымыз А қ м о л а облысындағы Қ о р ғ а л -
ж ы н ауданының орталығында тұратын аб-
зал азамат Сайдалы М е ж е н ұ л ы Сүлейменов.
Қазір ол кісі Қ о р ғ а л ж ы н м е м л е к е т т і к қ о р ы -
ғ ы н ы ң д и р е к т о р ы , үлкен ж а н ұ я н ы ң қ а д і р -
лі отағасы. Киевка поселкесінде, кейін «Чер-
нигов» с о в х о з ы н ы ң Бірінші М а м ы р б ө л і м -
шесінде кездесіп ә ң г і м е л е с к е н і м і з д е Сай-
далы М ә ж е н ұ л ы ө з і н і ң әкесі М ә ж е н мен
анасы Торғай туралы сыр ш е р т і п , о л а р д ы ң
Сталиндік репрессияға ұшырағандарын, отыз
жетінші ж ы л ы ж а з ы қ с ы з атылғандарын қай-
ғыра, көңілі босай отыра ә ң г і м е л е д і . — Ж а р -
ты ғасыр күттім-ау... Әділеттік ж е ң у үшін
де жарты ғасырдан астам уақыт к е р е к б о л -
ды ғой... Бұл к ү н д і сағынышпен тағатсыз күт-
к е н д е р д і ң көбі дүниеден өтіп те кетті емес
пе, — д е й д і Сәкең. — «Индустриальная Ка-
раганда» газетінің 1989 ж ы л ғ ы 29 қазандағы
саны қолыма түсіп о қ ы п отырғанымда га-
зеттегі «В рядах КПСС восстановлены» д е -
ген мақала ұшыраса кетіп к ө з і м е оттай ба-
сылды. О қ и бастадым. «Решением партийной
комиссии Карагандинского о б к о м а Сулей-
менов М а ж е н , председатель «Шахаманско-
го» ауыл Совета, Сулеймеиова Торгай п р е д -
седатель «Шахаманского» колхоза п о с м е р т -
но восстановлены в рядах КПСС». М і н е осы
ж о л д а р д ы о қ ы п отырған сол м е з г і л д е г і м е -
н і ң ж а й - к ү й і м д і сөзбен айтып ж е т к і з у к і м г е
болса д а қ и ы н ә р і ауыр. И ә , әділеттілік ж е ң -
ді, азаматтар еқталды, адал е с і м д е р і ж а р ы қ -
қ а шықты, ұрпақтарға ж е т к і з і л д і . Д е п о с ы -
лай айтсақ та ж а б ы р қ а у ж а н д а р ы , қайғы-
қасіретке толы ж а р а л ы ж ү р е к т е р д і к і м е м -
дейді, к і м ж а з а д ы , осыған к і м жауап б е р е -
ді? М і н е , маселенің қ и ы н д ы ғ ы қайда жатыр...
— Тағдырдың ж а з у ы шығар, алты жасымда
әкеден д е , шешеден де айырылып ж е т і м қа-
лыппын, — деп бастады Сайдалы аға ө з і н і ң
ә ң г і м е с і и . — Ә к е м — М ә ж е н Сүлейменұлы
1894 ж ы л ы , анам Торғай Қ и қ ы м қ ы з ы 1904
ж ы л ы осы е з і м і з д і ң Нұра ауданында туыпты.
Ә к е м М ә ж е н 1937 ж ы л д ы ң сәуір айына д е й -
ін «Шахаман» деген к о л х о з д а ( қ а з і р г і «Чер-
нигов» совхозы) а у ы л д ы қ Кеңестің төраға-
сы, ал анам 1937 ж ы л д ы ң наурыз айына д е й -
ін осы колхозда басқарма төрағасы болып
қызмет атқарыпты. Көзі а ш ы қ . к ө к і р е г і ояу
саналы азаматтар қатарынан к ө р і н е білген
ә к е м сол к е з д е г і заман лебін ж а қ с ы түсін-
ген, е р т е ң г і б о л а ш а қ үшін қ а ж ы р л ы еңбек
еткен, ел басқару ісіне араласқан. Ә к е м М ә -
ж е н сол к е з д е р і саусақпен санарлықтай сау-
атты қазақ қ ы з д а р ы н ы ң б і р і , жауапты қызмет
атқарып ж ү р г е н Торғай Қ и қ ы м қ ы з ы н а үйленіп
шаңырақ к ө т е р д і , ал 1931 ж ы л ы осы жас
отаудың тұңғышы м е н ж а р ы қ дүниеге к е л -
ген е к е н м і и .
Бір-бірілеріне к ө м е к т е с у л е р і н і ң арқасында
1932-1933 ж ы л д а р ы аштықтан аман қалған
е л д і ң басын қосып, к о л х о з қ ұ р у д а ерлі-зай-
ыпты Сүлейменовтер үлкеи еңбек атқарып,
халықтың жағдайын жақсарту үшін к ү ш - ж і г е р -
лерін сарқа ж ұ м с а д ы . Тіпті 1934 ж ы л ы Тор-
ғай Сүлейменова Еркіншілік ауданына барып,
әйелдер Кеңесін ұйымдастырып басқарды.
Сол 1934 ж ы л ы осы жас о т а у д ы ң Еркін деген
екінші сәбилері дүниеге к е л д і .
Қ а ж ы р л ы е ң б е к т е р і н і ң арқасында олар-
д ы ң ел алдындағы беделі артты. Сүлейме-
новтар маңайдағы шағын ауылдар м е н ағай-
ын-туысқандардың басын қосып «Шахаман»
атты шаруашылық ұйымдастырып, б і р е у і к о л -
хоз басқармасының т ө р а й ы м ы , б і р е у і ауыл
Кеңесінің төрағасы болып сайланды. Ә к е м н і ң
шешесі Ж і г і т ә ж е й балаларының осындай
үлкен д е р е ж е г е ж е т к е н і н е қуанып, әрі ш ү -
к і р - т ә у б ә деп о т ы р д ы . Бірақ тағдыр қайғы-
лары алда е к е н , о н ы к і м б о л ж а п білген д е й -
сіз...
Алты жастағы баламын ғ о й , еміс-еміс қана
есімде, — дейді С е к е ң аға ауыр күрсініп.
1937 ж ы л ы , шамасы наурыз айының ортасы
болса к е р е к . Түн ортасында б і з д і ң ү й д і ң есі-
г і н ә л д е к і м д е р сартылдата қақты. Ә к е м -
д е есік ашуы м ұ ң екен ө ң к е й қара к и і м к и -
ген бір топ адам үйге сау етіп к і р д і . Олар
бірден ш е ш е м е дүрсе қоя б е р і п ақыра с ө й -
леп б о л - б о л д ы ң астына алды. Ө з д е р і ү й д і ң
астан-кестенін ш ы ғ а р д ы . Біз қарындасым
е к е у м і з ә ж е м і з д і ң қолтығына тығылып т о р -
ға түскен е л і к т і ң лағындай қалтырап о т ы р -
м ы з . Ә ж е м дауыс салып, ж ы л а у м е н б о л -
д ы . Ә к е м м е н ш е ш е м н і ң қандай к ү й д е б о л -
ғаны есімде қалмапты. Тек қара к и і м д і киген
қ о р қ ы н ы ш т ы адамдар сүйреп бара ж а т қ а н -
да, ұмтылып келіп Еркін е к е у м і з д і к е з е к -
кезек қ ұ ш ы п , «Құлындарым-ай, не күйге түс-
тік! Құлындарым-ай!» деп айқайлай жыла-
ғаны әлі к ү н г е дейін көз алдымда. «Жұт-
ж е т і ағайынды» д е г е н д е й , қасірет б і р қ ұ р -
сауына алғанды оңайлықпен босатпайды
екен. Сол ж ы л д ы ң сәуір айында бұл ш а ң ы -
рақты қиянаттың қара дауылы е к і н ш і рет с о -
ғып өтті. К ө к т е м н і ң с у ы қ ж е л д і қараңғы тү-
нінде қара ж а м ы л ғ а н қатыгез т о п , осы жас
ш а ң ы р а қ т ы ң жалғыз тірегі м е н і ң ә к е м М е -
ж і к е ң д і алды-артына қаратлай айдап әкет-
ті ғ о й .
— Содан кейінгі к ө р г е н к ү н д е р д і ң несін
сұрайсың, — дейді Сайдалы ағай сөзін са-
бақтап. — Қ и ы н д ы қ пен қайғы адамды ер-
те есейтеді екен. Бәрі е с і м д е «Шахаман»
колхозында тұрған б і р ж ы л ішінде б і р адам
б і з д і ң үйге басын сұғып к ө р г е н ж о қ . Ж а з ы қ -
сыз ә к е - ш е ш е м е «халық ж а у ы » атты нақақ-
тан жабылған жала б і з д і ң қ ы р соңымыздан
қалмай-ақ қ о й д ы . Тіпті к ө р ш і - қ о л а ң н ы ң ба-
лалары м е н і м е н ойнауға да қ о р қ а т ы н е д і .
... 1939 ж ы л ы мен осы Қ о р ғ а л ж ы н д а ғ ы
мектеп-интернаттың б і р і н ш і класына қабыл-
дандым, — дейді С ә к е ң өзі туралы әңгімеге
к ө ш і п . — О қ у д а н к е т к е н ш е ж е т і м бала р е -
тінде маған интернатта к и і м , тамақ беріліп
тұрды. А у ы р т ұ р м ы с т ы ң зардабы тек кеткен
ж о қ . 1943 ж ы л д ы ң к ө к т е м і н д е к ө к і р е к ау-
руынан б а у ы р ы м Еркін қайтыс б о л д ы . Ә ж е м
қайғыдан таза ш ө г і п , белін жаза алмай б ү к -
теліп қалды. М е н і ң о қ у о қ у ы м күннен күнге
қиындай б е р д і . Сабақты өте ж а қ с ы оқысам
да қысқа ж і п к ү р м е у г е к е л м е д і . Сөйтіп, 1947
ж ы л ы он алты ж а с ы м д а о қ у д ы тастап «12
Д е к а б р ь » (қазір « Д р у ж б а » совхозы) к о л х о -
зына м ү ш е б о л ы п , еңбек ж о л ы н ерте бас-
тадым.
1947 ж ы л д а н 1951 жылға дейін колхозда
ж а з соқа айдап, қыста фермаға ш ө п тасып,
таңның атысы к ү н н і ң батысы қара ж ұ м ы с
істедім. 1951 ж ы л ы колхоэ басқармасының
төрағасы М ұ қ а н О р а з б е к о в ( м а р қ ұ м ) мені
шақырып алып, «жазуға ы ң ғ а й ы ң бар, к ө з і ң
а ш ы қ а у ы л д ы қ К е ң е с т і ң хатшысы боласың»
д е д і . Содан 1955 ж ы л д ы ң ақпан айына дейін
ауылдық К е ң е с т і ң ж ә н е к о л х о з д а ғ ы баста-
уыш к о м с о м о л ұ й ы м ы хатшысы қ ы з м е т т е -
рін қатар атқарып ж ү р д і м . 1954 ж ы л ы Қ о р -
ғалжын қазақ орта м е к т е б і н д е экстерно тап-
сырып, кәмелеттік аттестат алдым. 1955 ж ы л ы
«Киров» к о л х о з ы н ы ң бастығы Ескендір Ер-
жанов деген білікті де б і л і м д і ағайдың қ а м -
қ о р л ы ғ ы н ы ң нәтижесінде осы к о л х о з басқар-
масы терағасының орынбасары болып сайлан-
д ы м . Бұл — маған оңайға түскен ж о қ . Се-
бебі «халық ж а у ы н ы ң баласы» деген жала-
н ы ң әлі де күн тәртібінен түсе қоймаған к е -
зі болатын. Ескендір — ағаның батылдығы
мен табандылығының арқасында ғана осын-
дай ж е ң і с к е ж е т т і м .
Уақыт өтіп ж а т т ы . 1957-1958 ж ы л д а р ы та-
рихта б ұ р ы н - с о ң д ы болып к ө р м е г е н Ста-
линдік жаппай қ у ғ ы н д а р д ы ң бұрауына ілі-
г і п , ж а з ы қ с ы з қ ұ р б а н болғандар м е н жапа
ш е к к е н д е р ақтала бастады. Сол ж ы л ы ә к е м
мен ш е ш е м н і ң ө к і м е т пен партия алдында
е ш б і р кінәсі ж о қ е к е н д і г і айтылған КСРО
Ж о ғ а р ғ ы Кеңесі П р е з и д и у м ы н ы ң ақтау қаға-
зын алдық. Қос қ ұ л ы н ы н ы ң ақталып адал
е с і м д е р і н і ң қайтарылғанын естіген ә ж е м кә-
рі к ө з д е н жас т ө г і п , дауыс сала зар еңіреді
( ә ж е м 1960 ж ы л ы ө з і м н і ң қ о л ы м д а , 9 1 ж а -
сында қайтыс б о л д ы ) . Осы ж ы л д а р ы Қор-
ғ а л ж ы н а у д а н д ы қ партия к о м и т е т і н і ң б і р і н -
ші хатшысы болып істеген Қ и м а ш Сыздықов
ағамыздың адамгершілік қ а м қ о р л ы ғ ы н к ө п
к ө р д і м . Осы абзал ағаның ақыл-кеңесі ж ә н е
тікелей к ө м е г і м е н 1961 ж ы л ы Қарағандының
партия-совет м е к т е б і н е ж о л д а м а алып, оқуға
түстім, о н ы 1964 ж ы л ы ойдағыдай аяқтап
Қ о р ғ а л ж ы н ғ а қайта о р а л д ы м . « Д р у ж б а »
с о в х о з ы н ы ң п а р т к о м хатшысы б о л ы п , ұ з а қ
ж ы л осы шаруашылықтың партия ұйымын
б а с қ а р д ы м . Осы тұста айта к е т к е н і м ж ө н
шығар, — дейді С ә к е ң ө з і н і ң әңгімесінде, —
мен оншақты ж ы л б о й ы аудандық м ә д е н и -
ет бөлімін де басқарған е д і м .
1981 ж ы л д ы ң наурыз айында аудандық пар-
тия к о м и т е т і н і ң б і р і н ш і хатшысы Ә. К. Ш а -
батов м е н і ш а қ ы р ы п алды д а : «Біз сені Қ о р -
ғалжын м е м л е к е т т і к қ о р ы ғ ы н ы ң д и р е к т о р -
лығына ұсынып о т ы р м ы з . Қиын да ж а у а п -
ты о р ы н . К ө п ж ы л д а н б е р і бұл орынға б і р
басшы тұрақтамай қ о й д ы . Ж о ғ а р ғ ы ж а қ п е н
ө з і м келісем. Жауабыңды айт,» — д е д і . М е н
үй-ішімен ақылдасып, ертеңіне к е л і с і м і м д і
б е р д і м . М і н е , содан бері бүгінге дейін осы
қызметті атқарып к е л е м і н . Ал е ң б е к т і ң баға-
сын ел б е р е д і .
Иә, Сайдалы ағайдың еңбек ж о л ы ж е р -
лестерінің к ө з алдында. О с ы он жылдан ар-
т ы қ уақыт ішінде ол Қ о р ғ а л ж ы н қ о р ы ғ ы н
қайта қ ұ р д ы десе де болғандай. Бүгінде ол
туған ж е р д е г і осы б і р қайталанбас табиғат
ғажайыбын қ о қ и қаздар м е к е н ететін әлем-
дегі ж а л ғ ы з ж е р ұ й ы ғ ы н сақтап қалу ж о л ы н -
да қажымас қайрат танытып келеді. Сәкең-
н і ң тұсында салынған үш қабатты м у з е й , ә к і м -
шілік үйі, б і р н е ш е пәтер үйлер, тағы да бас-
қа қажетті құрылыстар о н ы ң қ а ж ы р л ы е ң -
б е г і н і ң куәсі болғандай.
— Қарағандыда о қ ы п ж ү р г е н к е з і м д е , —
дейді С ә к е ң ағай ә ң г і м е н і к ө к е й і н д е ж ү р -
ген ой-сырына қарай б ұ р ы п , — сондағы м е м -
лекеттік қауіпсіздік к о м и т е т і н д е б о л ы п , ә к е м
мен ш е ш е м н і ң тағдыры туралы архив қ ұ -
жаттарымен танысуға рұқсат с ұ р а д ы м . Се-
бебі, 1937 ж ы л ы оларды түн ішінде алып
кеткеннен кейінгі тағдыры б і з үшін б е й м ә л і м
еді. Көп к е ш і к п е й м е н і ң ө т і н і ш і м қанағат-
тандырылып, архив қ ұ ж а т т а р ы м е н танысуға
м ү м к і н д і к алдым. Маған б е р г е н әбден сар-
ғайған папканы ашып қалғанымда к ө з і м түс-
кен ж о л д а р мынау е д і :
« М ә ж е н мен Торғай Сүлейменовтар 1937
ж ы л д ы ң наурыз-сәуір айларында тұтқындал-
ған. Ерлі-зайыпты. 1937 ж ы л ы 10 тамызда
(Соңы 4-бетте).
ЕЛ ЕСІНДЕ
(Соңы. Басы 2-бетте)
ү ш т і к т і ң шешімімен ең ж о ғ а р ғ ы жаза — ату
жазасына кесілді. 1937 жылы 10 тамызда
ү к і м орындалды».
Одан әрі қандай күйде болғанымды ө з і м
де б і л м е й м і н . Үйге келгеннен кейін де ерік-
сіз төгілген к ө з ж а с ы м д ы тыя алмай, бол-
ған жайды зайыбым Хадишаға әрең айттым.
Содан е к е у м і з қосыла жылап ұзақ уақыт
к ө з і м і з д е г і жасқа ие бола алмадық. Оңай
с о қ қ ы емес ғ о й бұл артта қалған біздерге.
Ал отыз ж е т і н ш і жылдары жазықсыз ұста-
лып, репрессияға душар болып, қайғылы
қазаға ұшыраған азаматтардың жанұялары,
ұрпақтары, жақындары да біз тәрізді осын-
дай ауыр күндерді бастарынан кешірді ғ о й .
Әділетсіз шыққан ү к і м д е р үшін, қысастық-
пен қиылған ө м і р л е р үшін, тар қапаста түн-
шыққан тағдырлар үшін, жазықсыз жапа
шеккен ұрпақ үшін к і м кінәлі?! Ақиқат ашыл-
ды, әділет ж е ң д і . Бірақ ойсырағандардың
орны толар ма? Төрелігін айтар қай құдырет?!
— Біздің жағдайымыз осы, — дейді ауыр
ойдан арыла алмай ұзақ отырған Сайдалы
ағай. — Енді артта қалған ұрпақтар — біз-
дер халқының болашақ ө м і р і үшін жанқияр-
лықпен еңбек еткен, ө м і р жолдары бүгін-
де тарихқа айналып отырған алаш азаматта-
рын ел есінде сақтау мақсатында нақтылы
шараларды ж ү з е г е асыруымыз қажет-ақ. Ол
б і з д і ң бүгінгі таңдағы жауапты міндетіміз,
қасиетті б о р ы ш ы м ы з . Сайдалы М ә ж е н ұ л ы
Сүлейменов былтыр «Чернигов» совхозына,
Киевка поселкесіне келіп, оны аралады, адам-
дарымен танысты, шаруашылық және аудан
басшыларымен әңгімелесті, ө з і н і ң көптен кө-
ңілінде ж ү р г е н ойларын айтып, ортаға салды.
— «Атаның баласы болма, адамның ба-
ласы бол» деп данышпан Абай атамыз айт-
қандай, әкем М ә ж е н , анам Торғай жалпы
халқының азаматтары болды ғ о й , сондық-
тан да мәңгі есте сақтау үшін олардың аты-
мен көшелер аталса, қызмет атқарған ж е -
рінде ескерткіш тақта қойылса, нұр үстіне
нұр болар еді, — деген еді Сайдалы ағай
сол б і р келген сапарында. Бұл ұсынысты
аудан, совхоз басшылары дұрыс деп тауып,
оны қалың ж ұ р т ш ы л ы қ т ы ң назарына ұсынды.
С о н ы м е н 1993 жылғы шілде, айының 6 ж ұ л -
дызында Киевка поселкесі тұрғындары жина-
лысының хаттамасы ж ә н е халық депутатта-
ры поселке Кеңесінің «Көше аттарын ө з г е р -
ту туралы» № 32 қаулысы негіздерінде ау-
дан ә к і м і н і ң ш е ш і м і м е н осы поселкедегі
Киевская көшесі енді М ә ж е н мен Торғай Сү-
лейменовтар көшесі д е п аталатын болды. —
Осы ж а қ с ы хабарға өте қуаныштымыз ж ә н е
аудан халқына ризашылығымызды білдіре-
міз, — дейді таяуда С ә к е ң ж о л ы қ қ а н ы м ы з -
да.
М і н е , Бірінші М а м ы р ауылының кеңсе-
сінің қабырғасына сол абзал ж а н д а р д ы ң қ ұ р -
бандары болған е л і м і з д і ң аяулы азаматтары
Торғай Қ и қ ы м қ ы з ы мен М ә ж е н Сүлеймен-
ұлына артта қалған ұрпақтарынан мәңгілік
ескерткіш» деп жазылды.
Ия, «Елдің атын ер шығарады, е р д і ң атын
ел шығарады» дейді ғ о й дана халқымыз.
Соның айғағындай жарты ғасырдан артық
уақыт өтсе де ж а қ с ы ө м і р мен ж а р қ ы н бола-
шақ үшін күш-қуаттарын сарқа жұмсаған,
туған халқы үшін аянбай еңбек еткен алаш
азаматтарының айбынды есімдері ел есінде,
оларды қазіргі ж ә н е келер ұрпақтар ешқашан
ұмытпайды. Ер есімі ел есінде деген осы
шығар.
Д . АХМЕТОВ.
Суреттерде: Қорғалжын мемлекеттік қо-
рығының директоры Сайдалы Мәженұлы
Сүлейменов, зайыбы Қадишамен бірге; Сү-
лейменовтардың отбасы, туған-туыстары; Сү-
лейменовтар Бірінші Мамыр ауылында.
Суретті түсірген Ә. ШӘКЕНОВ.
Жаңа жол.-1993.-25 қыркүйек.-2,4 бет