Пікір беруші, филология ғылымдарының докторы, С


- тапсырма. Ж.Ж «Сыни хабарлама»



Pdf көрінісі
бет104/322
Дата15.09.2023
өлшемі8,8 Mb.
#107975
1   ...   100   101   102   103   104   105   106   107   ...   322
Байланысты:
Абайтану Қмж

3-
тапсырма. Ж.Ж «Сыни хабарлама»
Өлеңнен 
үзінді
Сыни 
хабарлама
Абайдың «Күз» 
өлеңі
Пушкиннің 
«Болденская 
осень» өлеңі 
Үндестік
Дескриптор: 
1
. Абайдың «Күз» өлеңінен үзінді алып, 
сыни хабарлама жазады. 
2. Пушкиннің «Болденская осень» өлеңінен 
үзінді алып, сыни хабарлама жазады.
3. Абай мен Пушкин күзінен үндестікті 
анықтайды 
А-3, маркерлер 
Дәптермен жұмыс 
Сабақтың соңы 
Рефлексия: 
Табыс сатысы 
1-
баспалдақ. Өлеңнің мағынасын ашып, 
талдау жасадым.
2-
баспалдақ. Шығармадағы көтерілген 
әлеуметтік мәселені анықтадым.
3-
баспалдақ. Сыни шолу арқылы
шығармашылық жұмыс жасадым. 


129 
Жапырағынан айрылған ағаш, қурай. 
Біреу малма сапсиды, салып иін,
Салбыраңқы тартыпты жыртық киім. 
Енесіне иіртіп шуда жібін, 
Жас қатындар жыртылған жамайды үйін. 
Қаз, тырна қатарланып қайтса бермен, 
Астында ақ шомшы жүр, ол бір керуен. 
Қай ауылды көрсең де, жабырқаңқы, 
Күлкі-ойын көрінбейді, сейіл-серуен. 
Кемпір-шал құржаң қағып, бала бүрсең, 
Көңілсіз қара суық қырда жүрсең. 
Кемік сүйек, сорпа-су тимеген соң, 
Үйде ит жоқ, тышқан аулап, қайда көрсең. 
Күзеу тозған, оты жоқ елдің маңы, 
Тұман болар, жел соқса, шаң-тозаңы. 
От жақпаған үйінің сұры қашып, 
Ыстан қорыққан қазақтың құрысын заңы.
«
Абай». Бірінші том. Өлеңдер мен аудармалар. Алматы «Жазушы»2003. 76 бет
 
 
Пушкиннің «Болденская осень»
Дни поздней осени бранят обыкновенно, 
Но мне она мила, читатель дорогой, 
Красою тихою, блистающей смиренно. 
Так нелюбимое дитя в семье родной 
К себе меня влечет. Сказать вам откровенно, 
Из годовых времен я рад лишь ей одной, 
В ней много доброго; любовник не тщеславный, 
Я нечто в ней нашел мечтою своенравной. 
VI 
Как это объяснить? Мне нравится она, 
Как, вероятно, вам чахоточная дева 
Порою нравится. На смерть осуждена, 
Бедняжка клонится без ропота, без гнева. 
Улыбка на устах увянувших видна; 
Могильной пропасти она не слышит зева; 
Играет на лице еще багровый цвет. 
Она жива еще сегодня, завтра нет. 
VII 
Унылая пора! очей очарованье! 
Приятна мне твоя прощальная краса — 
Люблю я пышное природы увяданье, 
В багрец и в золото одетые леса, 
В их сенях ветра шум и свежее дыханье, 


130 
И мглой волнистою покрыты небеса, 
И редкий солнца луч, и первые морозы, 
И отдаленные седой зимы угрозы. 
VIII 
И с каждой осенью я расцветаю вновь; 
Здоровью моему полезен русской холод; 
К привычкам бытия вновь чувствую любовь: 
Чредой слетает сон, чредой находит голод; 
Легко и радостно играет в сердце кровь, 
Желания кипят — я снова счастлив, молод, 
Я снова жизни полн — таков мой организм 
(Извольте мне простить ненужный прозаизм). 
https://ilibrary.ru/author/pushkin/index.html
  


Достарыңызбен бөлісу:
1   ...   100   101   102   103   104   105   106   107   ...   322




©emirsaba.org 2024
әкімшілігінің қараңыз

    Басты бет