259
Әділ
заңнан жайнады елдің арасы,
Зорлық құрып, көрінбейді қарасы.
3070. Зорлық – әсте үш нәрседен, қарағын:
Бірі – жалқау бек туғызар қара түн.
Бірі – бегі әлсіз болса ауырған,
Сосын – бегі елін сорса бауырдан.
Бұл үшеудің сенде жоқ қой бірі де, –
Қайдан зорлық келеді сен тіріде!
Ей, бек, таза, әділдігің білінді,
Берді Құдай саған ақыл, білімді.
Бар жақсылық сенен боп ел сүйінді,
Бойын түзеп, тойынды да киінді.
3075. Шүкір етіп, бір Құдайға табын да,
Жатсай тыныш жан бағудың қамында.
Сырттан келген бар бәленің қандайын,
Күтіп алар күзетші құл мен дайын!»
Патша мәз боп елжіреді еті еріп,
Шүкір етті қолын көкке көтеріп.
«Ием ұлы, – деді, –
мені еледің,
Жай құлың ем – не құрметке бөледің.
Бердің маған бар жақсылық, арызды,
Мойныма алдым шүкіршілік парызды.
3080. О міндеттен құтылудың тетесі, –
Менің үшін өзің оны өтеші!»
