112
Лирикалықкейіпкер
Ли ри ка лы кей іп кер – поэзия лық шы ғар ма лар да ғы адам бей не сі. Ли ри-
ка лық ту ын ды лар дың бас қа һар ма ны – ақын ның өзі. Сон дық тан ақын ның өзі
ли ри ка лық кей іп кер бо лады. Лири ка лық кей іп кер дің ой-се зі мі, тағ ды ры өз
за ма нын да сурет тел се, соғұр лым ол типтік қа си ет те рі мол, сом дап жа сал ған ірі
тұл ға ға ай на лып, дәу ір дің көр нек ті өкі лі бо лып шығады. Ақын өлең ді өз аты-
нан айт қан да ли ри ка лық кей іп кер дің бей не сі жаса ла ды. Се бе бі ол ақын ның өз
бей не сі – жи нақ тал ған ли ри ка лық кейіп кер дің бей не сі бо лып шы ға ды. Ақын
қо ғам өмі рі, заман, адам ту ра лы тол ған ған да, өзін «мен», «біз» дей оты рып, сол
ор та ның ада мы, бел гі лі бір ұр пақ буы ны ның өкілі ре тін де се зі не ді.
Ли ри ка лық поэзия ның осы ерек ше лік те рі Абай өлең де рін де то лық кө рі не-
ді. Абай ли ри ка сы нан ақын ның кө ңіл күйін, жан дү ние сін, тол ға ны сын се зі ніп
қа на қой май мыз, сол арқылы қа зақ қо ға мы на, жал пы адам ба ла сы на тән си пат-
тар ды, дәу ір, за ман кел бе тін та ны та тын қа си ет-бел гі лер ді де молы нан та бамыз.
Достарыңызбен бөлісу: 
