Саяси кӛшбасшылық анықтамалары
Саяси кӛшбасшылық феноменi билiк феноменiмен байланысты. Саяси кӛшбасшылық
- бҧл билiк қатынасы мен әртҥрлiлiгi. Билiк - кӛшбасшылықтың негiзгi ингредиенттi;
кӛшбасшылық - бҧл басқармалық статус, әлеуметтiк бағыт, саяси шешiм қабылдаумен
байланысты, бҧл басқарушы қызмет;
Саяси кӛшбасшылық - бҧл саяси жҥйенiң негiзгi институттарының бiрi.
Саяси кӛшбасшылық - бҧл тҧрақты, приоритеттi және легитимдi, бҥкiл қоғамға,
ҧйымға немесе топқа билiкке ие бiр немесе бiрнеше адамдардың ықпалы;
Саяси кӛшбасшылық - арнаулы нарықтық қатынаста жҥзеге асатын ӛзiнше
кәсiпкерлiк, онда саяси кәсiпкерлер бәсекелiк кҥресте ӛздерiнiң қоғамдық тапсырмаларды
шешетiн бағдарламаларымен айырбас ҧйымдастырады;
Саяси кӛшбасшылық - бҧл соңғы нәтижесiнде саяси әрекетке әкелетiн бағыт.
Саяси кӛшбасшылық - бҧл жетекшi мен халық арасында қалыптасатын қатынас. Бҧл
қатынас не бiрiгу, не шиеленiс моделдерiмен дамиды.
Сонымен
«саяси кӛшбасшы» категориясы саяси қызмет субъектiсiнiң тҥрiн /субъект-
лидер/, қызмет субъектiсi мен объектiсi арасындағы қатынасты /кӛшбасшылық/ және саяси
институт - кӛсемдiктiң әрекет етуi мен таратылуы механизмiн бiлдiредi.
Саяси кӛшбасшылық категориясы
екi аспектiнi қамтиды:
1) формальдi басқарушылық-қызметтiк статус, билiктi иеленумен байланысты.
2) субъективтi қызмет, әлеуметтiк рӛл атқарумен байланысты.
Кӛшбасшылық қҧрылымында ҥш негiзгi компонент кездеседi: кӛшбасшының жеке
қасиетi; онда бар ресурстар мен қҧралдар; ол әрекет ететiн және оған ықпал ететiн ахуал
/ситуация/. Бҧл компоненттер кӛшбасшылықтың нәтижелiгiне тiкелей ықпал етедi.
Саяси кӛшбасшылық белгiлерi:
ӛзiндiк бағдарламасының немесе жаңашыл стратегиясы мен тактикасының болуы;
қандай да бiр топтың кӛзқарастарын бiлдiре және қорғай бiлу;
бағдарламаларын iске асыру және ӛз қолдаушыларын жинау ҥшiн қажеттi сапалық
қасиеттерiнiң болуы;
қажеттi саяси мәдениет деңгейi;
сол қоғам мен топта қалыптасқан моралдық нормаға жауап беретiн жетекшi имеджi;
танымалдылық;
кӛмекшiлер мен орындаушылар командасының болуы;
халық бҧқарасының, ресми билiк қҧрылымының, немесе қоғамдық ҧйымдардың
белгiлi бiр деңгейде қолдауына ие бола бiлу;
ӛз жақтастары мен сайлаушыларына керек бола бiлу;
қоғам немесе ӛз тобы атынан сӛйлеу бiлу.
Саяси кӛшбасшының классикалық типологиясын
М.Вебер жасады:
дәстүрлi , адамдар кӛшбасшылыққа сол қоғамда ҥстемдiк етушi дәстҥр мен әдеп-
ғҧрыппен байланысы арқылы ие болады;
рационалды-легалды, кӛшбасшы ӛз статусын белгiлi бiр саяси шараға /бюрократиялық/
немесе механизмге /сайлау/ қатысу арқылы алады;
харизматикалық, тҧрғындар арасында беделiнiң болуы.
Американ
зерттеушiсi
М.Херманн саяси
кӛшбасшылықтың
кең
тараған
классификациясын ҧсынды:
ту кӛтерушi
саудагер
қызметкер
ӛрт сӛндiрушi
марионетка .