148
her şeyin en güzelini, en iyisini ona verirmiş. Kral üçüncü eşini de çok
severmiş. Bu güzelliğin bir gün kendi sini terk edebileceğinden korktuğu
için, onu çok kıskanır, üze rine titrermiş. ikinci eşinı de severmiş kral.
Kendisine karşı her zaman iyi ve sabırlı davranan eşi, kralın ne zaman bir
derdi ol sa daima onun yanında bulunur, sorunun çözümünde ona destek
verirmiş.
Kraliçe olan birinci eşiymiş kralın. Onu karşılık beklemeden en çok
seven, sağlığına ve hükümranlığına en büyük katkıyı sağlayan bu eşi
olmasına rağmen, kral birinci eşini sevmezmiş ve onunla hiç ilgilenmezmiş.
Bir gün kral ölümcül bir hastalığa yakalanmış. Yakında öle-
ceğini anladığı ve öldükten sonra yapayalnız kalmaktan çok korktuğu
için eşlerinden hangisinin ölüm yalnızlığını kendisi ile paylaşmak
isteyebileceğini öğrenmek istemiş.
En çok sevdiği dördüncü eşine ölüm yolculuğunda kendisi ne eşlik
edip edemeyeceğini sorduğunda aldığı yanıt “Müm kün değil!” olmuş...
“Hayatım boyunca seni sevdim. Sen benimle birlikte ölme yi kabul
eder misin?” sorusuna üçüncü eşi de, “Hayır, hayat çok güzel! Sen ölünce
ben yeniden evleneceğim...” diye yanıt vermiş. Kral bir kez daha yıkılmış.
Bu defa da:
“Her sorunumda, her zaman yanımda olan, bana yardım eden sendin,
bu sorunumda da bana yardımcı olur musun?” teklifine karşı ikinci
eşinden:
“Bu sorunun için hiçbir şey yapamam. Olsa olsa sana me zara kadar
eşlik eder, güzel bir cenaze töreni yaptırır ve yasını tutarım.” karşılığını
almış.
Büyük bir hayal kırıklığı yaşamakta olan kral birinci eşinin sesiyle
irkilmiş:
“Nereye
gidersen git seninle olurum, seni takip ederim...”
“Ah...” diye inlemiş kral. “Keşke bir şansım daha olsaydı!”
Hikâyemiz böyle.
Hayatta hepimiz 4 eşliyiz aslında.
Dördüncü eşimiz vücudumuzdur... Onun güzel görünmesi için ne
kadar zaman, kaynak ve çaba harcarsak harcayalım öl düğümüzde bizi terk
edecektir...
149
Üçüncü eşimiz; sahip olduğumuz servetimiz ve statümüzdür. Ölür
ölmez başkalarına yâr olacaktır.
İkinci eşimiz ise; ailemiz ve dostlarımızdır.
Tüm sorunları mızı paylaştığımız bu kişilerin en son yapabilecekleri
şey, bu dünyadan gözleri yaşlı uğurlamak olacaktır.
Birinci eş ise ruhumuzdur. O her zaman bizimledir ve biz nereye
gidersek gidelim bizimle gelir.
Unutmayın!
Yediklerimiz değil, hazmettiklerimiz bizi güçlü yapar. Kazandıklarımız
değil, biriktirdiklerimiz bizi zengin eder. Okuduklarımız değil,
hatırladıklarımız bizi bilgili yapar.
Başkalarına verdiğimiz öğütler değil, bizzat uyguladıkları mız bizi
insan yapar.
Достарыңызбен бөлісу: