Qq, Кк, Í í
әріптері
,
ал
<к>
фонемасы үшін
Кк
және
Сс
таңбалары тең ұсынылып жүр. егер бір инвари-
ант фонеманың жазуда таңбаланатын варианттары өзара ұқсас
әріппен берілуі керек деген әліпби теориясына салсақ, онда
жуан дауыссызды
<қ>
-
к
,
ал жіңішке дауыссызды
<к>-í
деп
таңбалау дұрыстыққа әкеледі. ал егер қабылданған әліпбиде
сол дауысты беруге сәйкес келетін әріп таңбасы (мұнда, мысалы
Qq – әрпі) болса, онда әліпби мүмкіндігін пайдалану дұрыс деп
танылады. Біздің ойымызша,
<қ>
фонемасы үшін басы артық
диакритикалық таңбадан гөрі,
q
әрпін қолдану тиімді. ал
<к>
фонемасына
к
таңбасы бар,
<ң>
фонемасын ŋ әрпімен,
<ш>
өзге
түркі әліпбилеріне сай
ş
әрпімен таңбалаймыз.
енді бір пікір “орыс жазуындағы
я, ю
әріптері
а, у
фонемаларының жіңішке варианттарын таңбалайды. Сондықтан
қазақ жазуындағы бұл әріптер өз қызметінде тұрған жоқ, әрі са-
уат ашу ісінде, тасымал жасауда, буын жігін үйретуде қиындық
тудыратын таңбалар болып отыр. Кейбір сөздердің жазылуын
жаттап алуға тура келеді
(қояйын, аяйын)
” дегенге саяды. Бірақ
я, ю
әріптері қазақтың төл сөздерінің дыбысталуына кері әсерін
тигізгені туралы мәлімет болған емес. Бастауыш сыныпта бұл
әріптерді
<й>
мен
<а>-
ның,
<й>-
мен
<у>
-дың қосындысы деп
оқытады (тек
и
мен
у
-дың дыбыс құрамын дұрыс бермейді).
Дегенмен
я, ю, л
әріптерінің қос дыбыс мәнін беруі сөздің буын
құрамын белгілеуге зиянын тигізіп келді десе де, жазу үнемділігі
үшін едәуір жеңілдік еткенін мойындау керек. ендігі жазуда, мы-
салы,
аю, сою, қию
сөздері
ajuw, sojuw, qэjuw
деп, 2-3 әріпті, не-
месе компьютер тетігін артық басатын боламыз. Әйтпесе,
ру, су,
аю, қию
сөздері екі, үш әріппен жазылса да
ұ-рұу, сұу, а-йұу, қы-
йұу
деп, 4:3, 4:5 дыбыспен айтылып, екі буыннан құралады деп
үйрету ауызша тіл мен жазба тілдің айырмашылығын көрсетер
еді.
Достарыңызбен бөлісу: |