127
қоныс,
тәкия –
сноскада мазар) авторлық түсініктемесі жоқ.
Бірақ бұл тәрізді «қиын» сөздер тексте көп емес, мүлде аз, бұл
да – жазушының тілге, әрбір сөзге жауапты қарағандығының
куәсы сияқты.
Міне, бұл талдаулардың барлығы – шығарма тілін тари хи
стиль тезіне салу дегенді танытатын белгілер.
Бұл белгілер шығарма сюжетін әлдеқайда нанымды, шы-
найы етіп құруға мейлінше көмектескен. Шығармада суреттел-
ген оқиғалар мен адамдар жазушы қиялынан туған жасанды
көріністер емес екендігіне оқырман сенімін арттырған. Оның
үстіне көркем шығармаға қойылатын стильдік талаптардың
үдесінен шығарған.
Енді жазушының осы туындысында көрсеткен көркемдік
өрнегін талдайық. Алдымен айтарымыз – мұнда көркемдіктің
үлкен бір көрінісі поэтикалық тіл кестесі айқын түскен. Ке-
сте айшығы сан алуан. Бір түрі өте дәл ұсынылған бейнелі
эпитет-анықтауыштар көзге түседі. Әрине, олар тұрақты емес,
авторлық болып келеді. Мысалы, ыңырап берекесі кеткен елдің
атының басын бір кермеге тіреген Тәуекел...
І, 8);
қара ағаштан
қалың қазақ, қара темірдей берік қалмақ
(II, 10);
Достарыңызбен бөлісу: