Б а л а ш т ү с І п қ а л и е в дерматовенерология ОҚулық
тікелей жұғу жолы) немесе науқастың инфицияланған жеке құралдарын қолданғанда ( тікелей емес
жүктеу/скачать 7,25 Mb. Pdf көрінісі
|
Дерматовенерология
| тікелей
жұғу жолы) немесе науқастың инфицияланған жеке құралдарын қолданғанда ( тікелей емес жолы) жұғуы мүмкін. Қотырды жұқтыру жыныстық қатынаста, бір төсек жабдықты, ортақ сүлгі, мочалка немесе киім қолданғанда, жұғуы мүмкін. Қотырмен ауыратын науқастардың көбі – балалар және 29 жасқа дейінгі жастар. Қотыр кенесінің көлемдері үлкен емес (0,25–0,35 мм) және нашар көрінеді. Кенелер дөңгелек формалы және сыртқы кескіні тасбақаға ұқсас келеді (36-сурет). Қотырлық жолдан бөлінген кене әйел жыныстыларының өмір сүру қабілеттілігі 5–15 күн бойына созылады. Клиникасы. Инкубациялық кезеңі орта есеппен 8–12 күнді құрайды. Кененің теріге енген жерінде кішкентай көпіршік пайда болады. Ең бастысы және жиі қотырдың бірінші белгісі қышудың күшеюі, әсіресе бірден кешке және түнде науқас төсегіне жатқаннан кейін пайда болуы есептеледі. Жұп және шашыраған нүктелі түйінді – көпіршікті бөртпелену, қотырлық жол (сұр түсті штрих тәрізді үзікті сызықтар (пунктирлі линиялар) және теріні қасығаннан сызаттардың пайда болуы. Қотырдың орналасуы саусақаралық терінің қыртыстары, қол саусақтарының бүйір беткейі, кәріжілік-білезік буындарының бүгілу беткейі, білектің жазылу беткейі, шынтақ буыны, дененің 36-сурет . Қотыр кенесі алдыңғы бүйір беткейлері, қолтықасты ойығы, сүт бездері (емізік айналасы), іш, әсіресе кіндік айналасы, жамбас, бөксе, балтыр және ер адамның сыртқы жыныс мүшесінің айналасы – терінің жұқа мүйізгекті қабатының аймағында орналасады (37-сурет). Кейде шынтақ буындарының жазылу беткейінде папуло- везикулезді элементтермен жабылған құрғақ қабықтар, қабыршақтар (Горчаков–Арди симптомы) анықтауға болады (38- сурет) . Қотырмен бірге күшейген қышу қасынуға, экскориацияға алып келеді, соның салдарынан қотыр пиодермиямен асқынады. Бұл жиі қотырдың клиникалық көрінісін өзгертіп және диагностикасын (дұрыс диагноз қоюға қышу және үрдістің орналасуы көмектеседі) қиындатады. Жайылған және асқынған қотырда қанында эозинофилия және кейде альбуминурия анықталады. Қотыр микробты экземамен де асқынуы мүмкін (әйел адамдарда емізік айналасы, ерлерде – бөксенің ішкі беткейі). Бұл жағдайларда зақымдалған ошақтардың айқын шекарасы, кейде сулану, көптеген іріңді қабыршақтармен жабылады. Соңғы кездері жиі типтік бөртпеленусіз (сонымен бірге, қотырлық қақпаларсыз), бірақ күшейген қышумен қотырдың жасырын формасы (scabies discreta) анықтала бастады. Қотырдың бұл формасы таза адамдарда немесе дұрыс ем жүргізбегенде жүктеу/скачать 7,25 Mb. Достарыңызбен бөлісу:
|