126
Ау, қызғыш құс, қызғыш құс, Аспандап ұшқан қызғыш құс
Қанатың қатты, мойның бос. Сенi
көлден айырған
-
Исатайдан айрылып, Лашын құстың тепкiнi.
Жалғыздықпен болдым дос. Менi елден айырған
-
Ау, қызғыш құс, қызғыш құс, Хан Жәңгiрдiң екпiнi.
Ел қорыған мен едiм, Айтып
-
айтпай немене?
Мен де айрылдым елiмнен, Құсалықпен өттi ғой
Көл қорыған сен едiң, Махамбеттiң көп күнi !!!
Сен де айрылдың көлiңнен.
Мен, мен едiм, мен едiм
Мен, мен едiм, мен едiм,
Мен Нарында жүргенде
Еңiреп жүрген ер едiм.
Исатайдың барында
Екi тарлан бөрi едiм.
Ерегiскен дұшпанға
Қызыл сырлы жебе едiм.
Жақсыларға еп едiм,
Жамандарға көп едiм.
Ерегiскен дұшпанның,
Екi талай болғанда,
Азыққа етiн жеп едiм.
Хан баласы ақ сүйек,
Ежелден табан аңдысқан
Ата дұшпан сен едiң,
Ата жауың мен едiм.
Ежелгi дұшпан ел болмас,
Етектен кесiп жең болмас.
Хан баласы ақ сүйек,
Бәйеке, сұлтан сен болып,
Сендей нарқоспақтың баласы,
Маған оңаша жерде жолықсаң,
қайраңнан алған шабақтай
қия бiр соғып ас етсем,
Тамағыма қылқаның кетер демес ем.
Достарыңызбен бөлісу: 
