92
VI БӨЛІМ
Бұрынғы көргендерім айна қатесіз қайта көремін.
Алдындағы көріп тілдескен ата (ажал) айтады:
– Неге келе бердің? Сен қазір қалғың келсе мүмкіндік
бар. Қалуыңа болады.Сен келе бердің, келе бердің ғой, –
дейді.
– Мен
емес қой, осылай болып қалды ғой.
Ата:
– Ойлан.
Мен жұмақтың алдынан екі баланы тағы көремін.
Мараттың анасы ішке кіргізбей былай дейді:
– Қайт қызым, райыңнан қайт. Тезірек қайт!
Мен айтамын:
– Апа! Маған бір мүмкіндік бересіз бе? Мен әжемді
ішіне кіріп бір иіскеп қайтсам болды. Сонан кейін қайта-
мын.
Мараттың анасы:
– Ол есікке кірген адам, екінші қайтып шықпайды.
Ойлан. Қалғың келсе қал.
Осы көргендерімді бірінші қабат көргенде жан ба-
ласына айтқан жоқпын. Қорықтым. Бұл көргендерімді
екінші қабат көргенімде ойландым. Тәуекелге бел буып,
алдымен күйеуім Маратқа айттым.
– Сенің анаң мені о дүниеден қайтарды. Қасында үл-
кендеу қызы мен кішкентай ұлы бар.
93
Кейін бір жылдан кейін аяғым ауыр болып екінші қы-
зым Әйгерімге босандым. Одан кейін үшінші балам Ела-
манды дүниеге алып келдім.
Басынан өткен тылсым дүниеде көрген адам сен-
гісіз ғажайып оқиғасын шұрайлы тілмен баяндап берген
Қымбат Қабдашқызы сөз соңын былай аяқтады: «Мен
бұрын қыл көпір, о дүние жайлы естігенмін, газет жур-
налдардан, кітаптардан оқығанмын. Бірақ, сенбейтінмін.
Мен өзім көзіммен көрмесем ештеңеге сенбейтін адам-
мын. Екі қабат тылсым дүнинің тура солай қайталанып
көрінуі мүмкін емес қой!
Бұдан бұрын да, осыдан кейін де тылсым дүние ту-
ралы неше түрлі қызық жайттарды көріп тұрамын. Қазір,
бір Алланың құдіретінің шексіз екенін және о дүниенің,
әруақтардың бар екеніне шек келтіре алмаймын».
Достарыңызбен бөлісу: