– 602 –
Кенет ол „лдебiр к†зјарасты сезгендей болып, басын
бґрЈанда, †зiне жауыЈа јараЈан манаЈы алЈашјы јызын
к†рдi. Кiн„лап, айыптап тґрЈан к†зјарас. «Тґрајсыз, опа-
сыз! Сендердi де жiгiт дейдi-ау». «Мен не Јылдым? Мен
жай „шейiн јарадым... Онда тґрЈан не бар?» – деп ајтал-
ды бґл. «Жай „шейiн!» – дейдi. ЖаЎа Јана маЈан †лiп-
†шiп отыр еЎ Јой. Кешке дейiн ендi неше јызЈа осылай
†лiп-†шiп сґјтанар екенсiЎ? СҐйiспеншiлiктiЎ не екенiн
бiлмейтiн к†рбiлте топас, зинајор!»
БґЈан «зинајор» деген к†зјарас батып кеттi. «Ау,
јойсаЎшы ендi балаЈаттамай, менiЎ зинајор екенiмдi
јайдан к†рдiЎ? Немене ґстап алЈан жерiЎ бар ма?»
«Оны бiлудiЎ јажетi јанша, к†зiЎ б„рiн айтып тґр.
АлЈашјы јараЈанда-ај адамды к†зiЎмен шешiндiрiп,
iшiп-жеп бара жаттыЎ. К†зiЎнен неше тҐрлi ґятсыз
сезiмдер байјалып тґрды. Сол аз ба? Бейбастај, най-
сап! Сендейлердi оЎдырмай жазалау керек. ‡зiЎ ком-
сомолда барсыЎ ба?»
Бґл комсомолда екенiн жасырып јалды. «Оны
јайтесiЎ? Менi комсомолдан шыЈаратындай не iстеппiн?»
«Сен – сатјынсыЎ!»
Осылай салЈыласјан ґрсыс-к†зјарас бiразЈа созыл-
ды.
Бґл не
де болса, алЈашјысынан
ажырасып болып,
екiншi ЈашыЈына к†з салЈанда, кҐтпеген ојиЈадан к†зi
к†рмей («тiлi байланып» деген маЈынада) јала жаздады.
…лгi ЈашыЈы мґныЎ к†зiн
ала берiп, арт жајтаЈы басја
бiреумен жымыЎдасып отыр. Тiптi анда-санда јасын керiп,
мекерленiп шајырЈандай болады. «О, ґятсыз! Апырау,
мынау не деген жҐзiјара! Тiптi т†Ўiректе ел
бар-ау деп
ойламайды. Ау, берi јарашы †зiЎ».
Анау тiптi бґЈан м„н беретiн емес. «Кел, кел маЈан...
ЫнтыЈып †лiп отырмын», – дейдi. Тек бґЈан емес, арт-
таЈы басја бiреуге. Ендi «опасыз» деген к†зјарасты †зi
јолдануЈа м„жбҐр болды. «Опасыз сайјал!» Анау осы-
ны сезiп јалЈандай бґЈан жалт јарады. Бiрај танымай-
тын адамдай, тiптi бiрiншi рет к†рiп тґрЈандай јарай-
ды.