220
«Бағалау»
1. М.Ша ха нов тың «Ай бер ге нов шы ңы» ат ты өле ңін мә нер леп
оқың дар, өлең ту ра лы ой ла рың мен бө лі сің дер. М.Ша ха нов
ақын шы ғар ма шы лы ғы на қан дай ба ға бер ген?
Ай бер ге нов шы ңы
Бәй ше шек тің ғұ мы рын дай тағ дыр кеш кен мәрт ба тыр,
Өле ңін де еш бір ға сыр өші ре ал мас өрт жа тыр.
На мы сың ды дәу ірі ңе ет кіз бе дің қақ па қыл,
Мі не, со дан ұл ты мыз ды рух сыз дан кү зе тіп,
Се нің жы рың ше ка ра да әлі күн ге сап та тұр.
Пай ым дай мын, мой ын дай мын, сен – да на сың, мен – ба ла,
Ұл ты ңа кім жа қын, алыс – ай қын дай тын ел ға на.
Он том өлең жаз ған дар ды кет ті ұмы тып кең да ла,
Бі рақ ша ғын он өлең мен он мил лион қа зақ ты
Тол ған дыр ған, таңқал дыр ған Ма хам бет пен Сен ға на.
Адам дық сыз ақын дық жоқ, тыр мыс саң да жан са ла,
Жо ма рт тық сыз та ғы алыс қа ша ба мын деп шар ша ма.
Ба тыр лы ғың қан ша бол са, ақын ды ғың сон ша ма,
Тіп ті өзің ді сый дыр ма ған даңқ тың тар тө рі не.
Ме ні бір ге алып шық қың ке ліп ар па лыс тың қан ша ма.
За ма ны ның ың ғай ына жүр мей кет кен, ің кә рім,
Саһ өнер де қыз ға ныш ты біл мей ет кен, ің кә рім,
Иы ғы на бү тін беш пет іл мей кет кен, ің кә рім!
Жер ас ты нан сә лем жол дап жа тыр сың сен күн сай ын,
Қа за ғым ның маң дай ына сый май кет кен, сұң қа рым.
Не жақ сы лық бол са ал ды мен ел ге бол сын де ген сің,
Сон дық тан да се нің даң қың, се нің сал тың кө гер сін.
Сай ын да лаң жы рың ды ес ке ап күл кі сін сәл ше гер сін.
Әр жү рек те бұлт қа оран ған қа си ет ті бір шың бар,
Ол – ақын дық мәрт тік шы ңы, Ай бер ге нов де ген шың...
Ұлт ру хы қай кез де де қа нат ты ға ас та на,
Ай бер ге нов шы ңын көр сең, атың нан түс, жас ба ла!
2. «Егер мен ақын бол сам...» ат ты та қы рып та әдеби эс се жа-
зың дар.
Т.Ай бер ге нов тің «Құм да ғы мұ на ра лар», «Ама нат», «Бір той ым
бар» ат ты жыр жи нақ та ры нан ақын өлең де рі н оқыңдар.
Достарыңызбен бөлісу: