61 Өсімдіктердің өсімін және дамуын жүзеге асыру үшін су ағымы келу
жақындағаны жөн (үлкен тапшылықсыз).
Табиғи іріктеу үрдісінде зауытта суды сіңірудің мамандандырылған
құрылымдары мен механизмдері (жақсы дамыған түбірлік жүйе), оның
қозғалысы (тіндердің өткізетін арнайы жүйесі), буланудың төмендеуі
(интегралдық тіндердің жүйесі және стоматикалық тесіктердің
автоматты түрде жабылу жүйесі) пайда болды.
Өсімдіктерді абсорбцияға және су үнемдеуге бейімдеуге қарамастан,
өсімдікке су жетіспеушілігі жиі кездеседі. Ал физиологиялық бұзылулар
әртүрлі өсімдіктерде әртүрлі су тапшылығымен кездеседі.
Судың түбірлік жүйесі арқылы сіңірілуі судың ағымының соңғы екі
қозғалтқышының жұмысына байланысты: жоғарғы соңындағы
қозғалтқыш немесе буланудың (транспирация) сору күші және төменгі
моторы немесе түбірлік қысымы.
Зауытта судың қозғалысы мен қозғалысын тудыратын негізгі күш -
транспирация. Транспирацияны стомата (строматальды транспирация)
және сыртқы эпидермиялық жасушалар (кутикулярлық транспирация)
арқылы жүзеге асыруға болады. Саңылаулы субулану үш кезеңде жүзеге
асырылады: 1) жапырақтың мезофилл клеткаларының жасуша
қабырғалары арқылы су жасушааралық кеңістікте булануда; 2)
жасушааралық бөліктен стоматальды қисаю арқылы су буы
атмосфераның төменгі қабаттарына өтеді; 3) атмосфераның төменгі
қабаттарынан жоғарғы қабаттарға дейін. Атмосферадағы судың жоғары
буының құрамында транспирация болмайды. Өсімдіктің транспирация
кезінде су жоғалғанда, жапырақ жасушаларының суға қанықпауы пайда
болады. Жасушаны судың қанықпау дәрежесі сору күші деп аталады,
яғни сору күші - бұл жасушаның суды сіңіретін күші. Түбірлік
жасушадан судың қозғалысы жапырақтардың жасушаларына дейін
жасушалардың сору күшінің әртүрлі мәндеріне байланысты. Сору қуаты
көп (үлкен су жетіспеушілігі) бар жасушалар кем сору күшімен
сипатталатын жасушалардан суды сіңіреді (су тапшылығын
төмендетеді).
Тамырға су ағымы екі жолмен жүруі мүмкін: пассивті және белсенді.
Пассивтік су көлігі транспирациямен (жоғарғы соңындағы
қозғалтқышпен) байланысты және энергия шығынынсыз (осмос
заңдарына сәйкес) орын алады.
62 Суды тамыр арқылы белсенді тасымалдау энергияны жұмсаумен
жүзеге асырылады және тамыр қысымының (төменгі ұштық
қозғалтқыштың) болуымен байланысты. Төменгі мотордың жұмысы
зауыттың тамыр жүйесінің физиологиялық сипаттамаларына және
сыртқы жағдайларға (топырақ аэрация, температура және т.б.)
байланысты. Астыңғы төменгі мотордың (түбірлік қысымның)
болуының және жұмысының дәлелдері шырышты құбылыс болып
табылады (3-тарауды қараңыз) және «өсімдіктердің жасы». Өсімдіктерді айқындау бағаны кесу немесе штамптау кезінде
байқалады. Ал дамыған сұйықтың немесе пасоктың көлемі тамыр
жүйесінің көлемінен бірнеше есе асады. Пасоканың құрамында
органикалық және бейорганикалық қосылыстар бар. Түбірлік қысым су
мен ерітілген заттарды тыныс алу кезінде алынған энергия есебінен
өсімдіктің түбірінен бастап жоғарғы бөлігіне дейін көтереді. Топырақ су
басқан кезде, оның аэрацияы нашар, тыныс алу баяулайды және төменгі
мотордың жұмысы тоқтайды.
Өсімдіктің минералды заттармен қатар сіңірген су бастапқы
тамырдың паренхимальді клеткаларынан эндодермальды жасушалар
мен ксилем кемелеріне дейін (жақын немесе радиалды, көлікте)
жылжытады. Су тамырларынан бастап хемейлердің бойында су
сабанның бойымен жапырақтары бойымен қозғалады (қалааралық
көлік). Өткізгіш ыдыстардың қабырғалары серпімді, сондықтан су
болмаған жағдайда су молекулалары мен ыдыстардың қабырғалары
арасындағы байланыс бұзылмайды.
Заманауи зерттеулер зауыт арқылы судың қозғалыс жылдамдығын
анықтай алады. Күн ішінде жылдамдық өзгереді: күндіз жылдамдық
түнгіге қарағанда жоғары. Қылқан жапырақты өсімдіктерде (0,5-1 см /
сағ) судың қозғалыс жылдамдығы жапырақты өсімдіктерге қарағанда аз
(емен ағашында - 43,6 см / сағ).
4.6.2. Сыртқы жағдайлардың өсімдікке су
ағысының түсуіне әсері
Температураның төмендеуі арқылы суды тұтыну жылдамдығы күрт
төмендейді. Сондай-ақ, жылдамдықтың төмендеуі топырақта оттегінің
болмауы немесе көміртегі диоксидінің артық болуына байланысты
болуы мүмкін.
Су тамыры арқылы сіңіру кезінде топырақта судың мөлшері,
топырақтың ерітіндісіндегі тұздардың концентрациясы, топырақтың
түрі бар. Мысалы, топырақтың ылғалдылығын күшейтетін неғұрлым
терең текстураның херозем топырақтары сақталады. Топырақта
орналасқан судың бір бөлігі өсімдіктер үшін қол жетімді болмауы
мүмкін - ылғалдың өлі қоры.
Өлі ылғал қорлары топырақтың түріне, оның механикалық құрамына
байланысты. Топырақта соғұрлым көп саз бөлшектер, соғұрлым өлі
ылғал қорлары. Жіңішке текстураның топырақтары ылғалдың үлкен
мөлшерімен сипатталады.