42
Жа ға сы на қыр шын біт кен тал еді –
Жа пы ра ғын жай қал тып,
Те рек ет се, Тә ңі рі ет ті!
Те бін гі нің ас ты нан
Ала бал та суы ры сып,
Теп сі ні сіп кел ген де
Тең
ата ның ұлы едің,
Дә ре жең ді ар тық ет се, Тә ңі рі ет ті!
То был ғы ның бе ре гі
Иіл бо лып бе ріш біт се,
Ай бар бо лар те ре гі.
Ата ның ұлы жақ сы ға
Ма лыңды бер де,
ба сың қос,
Бір кү ні бо лар ке ре гі.
Бо ста ны бар-ды те рек тің,
Бо ла ты бар-ды бе рек тің,
Тұ сың да ғы бол ған нар тың қор ла ма,
Тұ сың да ғы бол ған нар тың қор ла саң,
Та был мас-ты ке рек те.
Ай дын шүй сең – тар лан шүй,
Кө те ріл ген со на құ тыл мас.
Жау ға ки сең – бе рен ки,
Егеу ле ген бо лат өте ал мас.
Есен дік те ма лың ды бер де, ба тыр жи,
Ба сы ңа қыс тау іс түс се,
Дұс пан ның қо лы же те ал мас!
Бар кү шің ді сы на май,
Ба лу ан дар мен кү рес пе –
Таң бо лар сың әлем ге,
Сөз бо лар сың кү лем ге.
Ақыл сыз
дос ты дан
Ақыл ды дұс пан ар тық-ты,
Дұс па ның нан бір са қын.
Елі ішін де ай қа сып,
Ой нап жүр ген дос та рың нан мың са қын.
Жо ға ры қа рап оқ ат па,
Жу ық тү сер қа сы ңа.
Жа ман ға сы рың ды қо сып сөз айт па,
Күн дер дің кү ні
бол ған да,
Сол жа ман ай ғақ бо лар ба сы ңа.
Жақ сы да ке лер бұ көп ке,
Ба тыр лық ты айт , ер лік ті айт ,
Ба тыр лық ты айт , бір лік ті айт ,
Ын ты мақ қо сып, ел бо лып,
Жұрт жа са ған тір лік ті айт .
Бір лік
қай да бол са, ер лік
сон да,
Ер лік қай да бол са, ел дік
сон да.
Жақ сы адам – ел дің ыры сы,
Жақ сы сөз – жан ның
ты ны сы.
Жақ сы ту са, ел дің ыры сы,
Жаң быр жау са, жер дің
ыры сы.
Жақ сы мын
деп мақ тан ба,
ха лық айт пай,
Ба тыр мын деп мақ тан ба,
же ңіп қайт пай.
Достарыңызбен бөлісу: