48
Қо ңы рау лы
най за қол ға алып,
Қо ңыр сал қын төс ке алып,
Қол қа шы рар ма екеміз?!, –
деп өзі нің ой-ар ма нын ха лық ар ма ны мен ас тас ты ра ды.
«Күл дір-күл дір кі сі не тіп» деп бас тала тын шы ғар ма сы – ақын
ар ма нын та ны та тын, тұл пар мі ніп ту ұс тап, ел ше ті не қор ған боп
ер лік атын шы ға ру ды аң са ған ба тыр бей не сін ту дыр ған ту ын ды.
Жа лау лы най за қол ға алып,
Жау қа шы рар ма екен біз?!
«Ақ там бер ді қо лы» деп,
«Жа най дың сал ған жо лы» деп,
Жақ сы ата нар ма екен біз?!
...Әділ
ту ған жақ сы ға,
Екі дау гер жү гі нер.
Ті зе сін қи сық бұр ма са,
Әділ ді гі
бі лі нер, –
деп, ер аза мат бо йынан қа ра қыл ды қақ жар ған әділ дік ті көр гі сі
кел ген.
Ақ там бер ді сөз де рі – ақыл-на қыл ре тін де ке ле тін ди дак ти-
ка лық са рын да ғы тол ғау лар. Ол өз жыр ла рын да құ нар лы да бай
же рін, ор ман ды, өзен ді өл ке сін адал ең бек пен ай на лыс қан ел дер
ме кен де ге нін аң сай ды, мал өсі ріп, жер өң де ген адам ның ел дә ре-
же сі не же ткізетінін на си хат тай ды.
Өмі рі нің
со ңын да жаз ған
«Ба ла ла ры ма өси ет» тол ғау ын да
бір лік
пен та ту лық қа ша қы рып, ел аман ды ғын ті лей ді:
Бір лі гің нен ай рыл ма,
Бір лік те бар қа си ет.
Та ту лық
бо лар бе ре ке,
Қыл ма сын жұрт ке ле ке,
Араз
бол саң ал ты ау ыз,
Елі ңе кір ген әре ке...
Ел аман бол сын ыла йым,
Ті ле гім бер ді бә рін де,
Ра зы мын, Құ да йым!
Бар ар ма ным,
ай та йын,
Ба тыр лар ша жо рық та
Өл ме дім оқ тан қай тей ін!..
АР
МА
Н-
ПВ
Достарыңызбен бөлісу: 
