бақыт пен рахатқа бөгіп өтетіндер де бар.Бірақ ондайлар мейлінше аз,
олар туралы естігенім болмаса, кездестірмедім. Кездейсоқ бай мұраға
ие болғандарды еске алыңдар да, менің айтқаным қаншалықты дұрыс
екенін ойланып көріңдер.
Арқаттың достары мұрадан байыған атақтыларды еске алды да,
оның айтқандары бұлжымайтын шындық екеніне көздері жетті.Енді
олар Арқаттың өзінен осыншама байлықты
қалай жыйғанын айтып
беруді сұрады.Арқат болса, сөзін əрі жалғады:
- Жас кезімде бақыт пен ырысқа жолықтыратын біршама нəрсе
көрдім.Бірақ оларға ие болуға тек қана байлық жəрдемдесетінін ұқтым.
Байлық – енапат күш. Оның көмегімен көптеген нəрсені болдыру
ықтимал. Үйіңді ең əдемі жиһазбен сəндеуге болады. Теңізде жүзіп,
талай жерді аралау да соның арқасында мүмкін. Ондайда қияндағы
елдің таңсығынан да рахат табасың.Зергерлерден таңдап жүріп ең
керемет əшекей де сатып аласың.Зəулім тəухана (храм) да тұрғызасың.
Жаның қалаған, іңкəр сезімің талай нəрсені істеуге əбден болады.
Осының бəрін ұққан соң, мен өмір игілігінен өз несібемді алуды
шештім.Өзгелердің рахатын қызықтаудан бас тарттым. Алба-жұлба
киімді жаратпасам да, өзіме лайық киінуді мақұл көрдім. Кедейдің
тағдырына көндіккім келмеді.Мына өмір тойына қонақ болғым келді.
Ө
здерің білетіндей, мен кедей сатушының ұлы едім,
жанұямыз
ү
лкен болды да, мұрадан үміттену орынсыз еді. Өздерің айтқандай,
дарынды қабылетіммен ерекшелене алмағасын, ойлағаныма ие болу
ү
шін маған уақыт пен білім керек деп шештім.
Уақытты алсақ, ол менде де басқалардағыдай ағыл-тегіл еді.Баю
ү
шін уақыт сендерде де барынша жеткілікті болғаны рас қой.Бірақ та,
сендердің бір ғана мадақ тұтатындарың жанұя ғана екенін өздерің де
айттыңдар.
Білімге келсек, оның екі түрі болатынын біздің дана ұстазымыз
айтты емес пе: біреуін біз мектепте аламыз, ал келесісі біздің өмірлік
тəжірибемізден туындайды.
Сондықтан да мен байлықты қалай жыюды білгім келді жəне оны
ө
зіме міндет қылдым.Төбемізде күн сəулесі барда өмірдің рахатын
көрудің несі ерсі? Көлеңкелі дүниеге аттануға
тура келерде уайым мен
қ
айғының өзі келеді ғой.
Мен жазбалар бөлімінде жазғыш болып жұмысқа тұрдым. Сөйтіп,
күн сайын сазпарақтың٭ бетін шимайлаумен сағаттар бойы бел
жазбадым.Солай еңбектенумен апта артынан апта, ай соңынан ай өтсе
де, табысым тақұл-тұқыл болып діңкем құрыды. Ас та, киім де, садақа
да, басқасы да тапқанымды жұтты да тұрды. Бірақ баюды ешқашан да
естен шығармадым.
Бір күні қала əмірінің үйіне өсімгер٭ Алғамыс келді де маған
Оныншы заңды сазпараққа жазып беруді тапсырды да, былай деді:
- Маған бұл заң екі күннен кейін керек, егер жұмыс мерзімде
орындалса, мен саған екі жез бақыр٭ берем.
Мен болсам,
барымды салдым, бірақ заң шұбатылған шұлғаудай
ұ
зақ еді.Сөйтіп, Алғамыс екінші рет келгенде заң дайын болмады.Ол
бұрқан-тарқан болып, маған сонша ренжіді, егер де оның құлы
болғанымда, мені сабап тастар еді. Бірақ менің қала басын арқа
тұтатыным болғандықтан, одан тайсалмастан былай дедім:
- Алғамыс, сен аса бай адамсың. Баю жолын маған да айтып берші,
мен түні бойы бел жазбастан, заңды сазпараққа түсіріп берейін.
Ол күлімсіреді де, былай деді:
- Сен нағыз алаяқ екенсің,бірақ мен бұл ұсынысқа келісем.
Түні бойы мен бүкірейген күйі жұқалтақ кірпішшелерге заң жазумен
болдым, білтешамның иісінен
басым қақырайтындай ауырды,көзім
бұлдырап, көрместей хал кештім. Дегенмен, тапсырымшы таң ата
келгенде, сазға түсірілген заң əзір болды.
Достарыңызбен бөлісу: