Жедел пиелонефрит. Лабораторлық көріністер. Зәрде : жеңіл протеинурия (1 г/л), лейкоцитурия, лейкоцитарлы (ақ) цилиндрлар бактериялар. Диагноз бактериологиялық зерттеумен анықталады. Зәрде көп мөлшерде лейкоциттер және микробтар анықталады. 1мл зәрде 100000 астам микроорганизм анықталса дәлелденеді. Қанда: нейтрофилді лейкоцитоз, анэозинофилия, Ауыр жағдайларда лейкоцитоз лейкопенияға ауысады, болжамы қолайсыз. - Жедел пиелонефрит. Диагностикасы.
- Анамнезі (сүлелі аурулардың болуы не жуырда жедел іріңді процестің болуы)
- Дизуриямен қатар қызба, бел аймағындағы ауырсыну, зәрдің салыстырмалы тығыздығының жоғары кезінде олигурия, пиурия, протеинурия, гематурия, бактериурия тән.
- Зәрдегі патологиялық элементтер кез келген жедел іріңді ауруларда анықталатыны ескеру керек және пиурия бүйректен тыс болуы мүмкін(отырықшы без, төменгі зәр жолдары).
- Рентгенограммада бүйректердің біреуінің көлемінің ұлғайғанын анықтаймыз
- Экскреторлық урографияда —тыныс кезінде зақымдалғаг бүйректің қозғалысының шектелуі, зақымдалғаг жақтан зәр шығару жолдарының көлеңкелерінің болмауы не кеш пайда болуы.
- Тостағаншалар мен лоханкалардың басылуы, бір не бірнеше тостағаншалардың ампутациясы карбункулдың болуын көрсетеді.
- Сүлелі пиелонефрит
- себептері:
- Уродинамиканың бұзылысы
- ошақты инфекция
- тұрақсыз ем Сүлелі пиелонефрит науқастардың 15% сүлелі бүйрек жетіспеушілігінің себебі болып табылады.
- Науқастардың көбінде сүлелі пиелонефрит жас кезінде әсіресе қыздарда пайда болады.
- көп жылдар бойы жасырын өтеді (симптомсыз) және зәрді тексерген кезде ғана анықталуы мүмкін (жасырын кезеңі, ремиссия кезеңі).
- жиі басының ауыруы
- зақымдалған бүйрек жақтан тұрақты түрдегі бел аймағындағы ауырсыну
- науқастардың көбінде дизуриялық көріністер болмайды
- сүлелі пиелонефриттің өршуінде жедел пиелонефритке тән симптомдар болады
- өршу кезеңінде науқастардың тек 20% температура жоғарлайды.
- дер кезінде емделмесе бүйрек жетіспеушілігімен асқынуы мүмкін.
- Сүлелі пиелонефрит. Клиникасы.
- Зәрде :
- зәрдің тұнбасында лейкоциттердің басым болуы.
- бірақта бүйректердің бүрісуіне байланысты зәр синдромының айқындылығы төмендейді.
- зәрдің салыстырмалы тығыздығы қалыпты сақталынады.
- Диагностикасы үшін зәрде белсенді лейкоциттердің анықталуының маңызы зор.
- үрдістің асқынуында бактериурия анықталады. Егер 1мл зәрдегі бактериялар 100 000 асса, антибиотикке сезімталдығын анықтау керек.
- Сүлелі пиелонефрит. Диагностикасы .
- Бүйректердің қызметін зерттейміз:
- хромоцистоскопиямен,
- экскреторлы урографиямен,
- Клиренс-әдісімен
- Радионуклидтік әдіспен(ренография гиппуранмен, бүйректерді сканирлеу).
- Инфузиялық урографияда анықтайды
- Бүйректердің концентрациялық қабілетінің төмендеуі,
- Рентгеноконтрастты заттардың бөлінуінің баяулауы
- Жергілікті спазмдар және тостағаншалар мен лоханкалардың деформациясы
- Келесі спастикалық фазасы атонияға ауысады, тостағаншалар мен лоханкалар кеңиді.
- Содан кейін тостағаншалардың жиектері саңырауқұлақтар тәрізді формаға енеді, ал тостағаншалар жақындай түседі.
- Инфузиялық урография қандағы мочевина 1г/л төмен болған жағдайда ғана ақпаратты.
- Диагностикасы анықталмаған жағдайларда бүйрек биопсиясын жасайды.
- Сүлелі пиелонефрит. Диагностикасы.
- Лабораторлы критерилері.
- А) өршу кезеңіне тән:
- - зәрдің саластырмалы тығыздығының төмендеуі;
- - протеинурия тәуліктік белокты жоғалту 1,5 - 2 г жоғары емес;
- - лейкоцитурия;
- - бактериурия 10 колониядан жоғары 1 мл зәрде;
- - полиурия.
- Б) өршу кезеңінде жиі кездеседі:
- - микрогематурия;
- - цилиндрурия;
- - оң жедел фазалы реакциялар;
- - ацидоз.
- В) ремиссия кезіндежиі (әр қашан емес) шектелген лейкоцитурия анықталады. Зәр тұнбасында қалған жасушаларды есептеу сынамасын қолдану (Нечипоренко, Каковского - Аддиса) жасырын лейкоцитурияны анықтауға мүмкіндік береді.
- Сүлелі пиелонефрит. Диагностикасы.
- Жедел ағымында:
- Төсектік тәртіп(қызба кезінде),
- үстел № 7а,
- Күніне 2—2,5 л сұйықтық қабылдау.
- Кейін диетаға қосамыз, белок және майларды көбейтеміз.
- Реконвалесценция кезеңінде ( 4 – 6 аптадан кейін)
- Кеңейтілген тәртіп.
- Үстел жалпы, экстрактивті азық түлікті шектеумен,
- тұз ( 5 - 8 г тәулігіне),
- Жеткілікті көлемдегі сұйықтықпен ( 2 л тәулігіне) минералды сулар, морс, шөп тұнбалары.
Достарыңызбен бөлісу: |
