Кузовты аш, — деді екпіндей сөйлеп. Шофер кузовтан төрт аяғы шандулы бір қойды түсіріп жатқанда, әлгі дәу Керімқұлды бас салып құшақтап, құтты болсын айтты. Бұл сонау Ойпаңбелдегі нағашы Сарыбай көкпаршы еді.
Төлен Әбдікұлы, “Қонақтар” әңгімесі
49. Жеңіскүл табанын жерге тигізерін не тигізбесін білмей перламутр туфлиінің өкшесімен ғана тұрып қалды. Төлен
Әбдікұлы, “Қонақтар” әңгімесі
50. Керімқұлдың кеудесіне күдік кірді. Конверт жұқа, «скромный» деп жиен қыздың өзі айтты
Төлен Әбдікұлы, “Қонақтар” әңгімесі
51. Әлде доллар шығар деп жуатты өзін. Әрине, доллар. Жеңіскүл теңгені не қылсын. Доллардың қағазы жұқа, бағасы қалың.
Төлен Әбдікұлы, “Қонақтар” әңгімесі
52. Астыма мінген атым генадушка, Шабамын көңіл ашып немношка.
Не стоит на свете жить етуге,
Азырақ ойнап-күлмей, молодушка.
«16 қыз әнінен»
53. Жаңа маған микрофон ұсынғанда қолың омырауыма тиіп кеткендей болған...
— Тана деп тұрғаныңыз не тана ол?
— Бриллиантовые подвески на пятьдесят тысяч долларов! Ақымақ!
Төлен Әбдікұлы, “Қонақтар” әңгімесі
54. Ресторанның завзалы келіп:
Аға, ана артистер ақы талап етіп жатыр, — деп еді, Керімқұл шарт кетіп:
- Пенсионер шалдың кәсібінен табылған табыс осы. Риза бол.
Төлен Әбдікұлы, “Қонақтар” әңгімесі
55. Азырақ асыға сөйлейтін, азырақ асыра сөйлейтін адам.Все так быстро все так медленно болмай ағаларынды тындандар”-деді жымия. Төлен Әбдікұлы, “Қонақтар” әңгімесі
56. Аға сұлтан пірім-ау!Айтпап па едім? Қысқа қарай жылқы,арасында корова демеушімеді соны өз жеріме алсамба деп отырмын.
