1. Барымта мен партия
Бәрі мастық, жұрт құмар
Сыпыра елірме, сұрқия.
Қөп пияншік нені ұғар (Абай).
Нәпіл түгіл, намазы
Бэрі желге кетеді.
“Еннатайына кәлкаусар”, Пошол дереу күнәкар,
Аяғын ойлап айтқаны,
“Эні-шаны күлатар” (Абай).
2. «Осы ниметит еткен жұмыстардан реальный еш нәрсені жарыққа шығара алмадық:)» Марфуға. Вечно сендер маған күлесіңдер. По-робуй қатын болып мұндай күнде тамақ тасура. Марфуға. хорошо. Заниматься етсем, орыс грамматикасын как-нибудь біілуге болады. Ал қазақ тілімен миды ашытқаны, просто не тер-пимо!.. Марфуға. Әнуар, перестанешь или нет. Ну, хорошо, жүр-гісі келмеді, ажырасты, что в этом зазорного. Марфуға. Папам звонить етті. Мен оған сені Алматыға қалдырура бір шишкамен өйлес десем, оказывается сен өзің колхозға барамын деп нас-таивагь етіпсің ғой?! (Қ. Мұхамеджанов).
3. Мен көлеңкеге ендім. Солақ екен, комбинезонымның сол жеңіндегі термометрдің түтікшесіндегі қызыл түсті сынап төмен қарай жылжи жөнелді.
Сартай! А, Сартай! Қайдасың, көріп тұрған жоқпын! – дедім енді өзім де үрейленіп.
– Мұнда тұрмын ғой! – деді ол мәз болып.
4. Артынша кеңк кеңк күлгені де микрофонды қырылдатып жіберді. Мен де күлдім.
5,Айдың да атмосферасы болған. Мұнда да бір заманда тіршілік қайнап жатқан. Мәдени дамудың жоғары шегіне жеткен Айдың саналы тіршілік иелері атмосфераны ластаған, оның ыдырауына әкеліп соқтырған. Озондық ойықтың ұлғаюы нәтижесінде Күн радиациясының электр магниттік ағымы, оған қоса қысқа толқынды диапазондағы рентгендік және ультракүлгін сәулелер ғаламшар бетіндегі тіршілікті жойып жіберген.
6. Ұлыққа писарьболған соң бас бостандық жоқ, басыбайлы, болыстан кіріптар боп қаламын дейді екен. Жалғыз атты кедей болса да, кісіден кіріптар болғанды қорлық санап, аз күн жарық дүниеде азаттық аңсап, қатықсыз қара су ішсе де, бай-манапқа алақанын жаймаған.
7. Ұлы патша Сүлеймен деген өтіпті баяғыда, - деп бастайтын әжем әңгімесін. - Ақылы асқан, жер бетінде де, су астында да, аспан әлемінде де әділдігімен әйгілі екен. Патша барлық жан-жануардың, құрт-құмырсқа, бақа-шаянның, балықтың тілін біліпті. Күндердің күнінде патшалығына жау шауып, әлек салғанда, жау бетін у себелеп қайтарған жылан екен
8. Жаз айының мамыражай кеші еді. Алтын күн құлан тауына иек артып, төңірекпен қоштасқысы келмей қызара қиналып тұрғандай сезілді. Батыс жақ нарттанып күлгін шапаққа шомылып тұрған кез. Шақпақ, Жабағылы, Бұралдай жондарында сол шапақ бұлаң қаққандай сезіледі. Алатаудың құзар басынан күннің соңғы сәулелері қуат алғандай көзді ұрады.
“ Ұшқан ұя” повесі, 1 бөлім, 45 беттер
9. Жаны ауырып, жамбасы төсекке тигенде кейде тістеніп жатып қатты ыңырситын. Сонда бәйек болған әжем шыжгөбектеніп көзіне жас алатын:
