03 Күнәсіз қыз бала , сезімі бүтін, ақылы дұрыс, мәңгілік өспей қалған бала кейіптегі мүгедек
Намысшыл, жүрегі ыза мен қасіретке толы
Ащы тілді, қатыгез
Жиіркене қарайды, мазақ етеді, аяусыздық танытады-
Кейіпкерлер бейнесін көркем құралдар арқылы анықтау
Диалог
Монолог
Қайда болдың деймін? Мал қораға қайтып, қол жетпей у-шу болып жатқанда, қайда қашып кетесің? Айт деймін енді, ойбай!
Ләйлә көзін жерден алмаған қалпы:
Адам емеспіз бе? - деп ақырын күбір етті. Сол-ақ екен Қатира ыршып түсті.
Мен күнәсіз қыз боламын. Сезімім бүтін, ақылым дұрыс. Бірақ мынау тіршілік дүниесінен безінген жұдырықтай жүрегім кек пен қасіретке толы. Мен өзіме адам сияқтымын, басқаларға адам емес адам пейілін тәубаға түсіретін мүгедекпін… Мен саған ғана, сенің өзіңе ғана сенемін. Тым болмағанда үмітімді сен ақтарсың. Сонда, бұл жұрт нені айтады? Мен кіммін, осы? Мәңгілік пе? Шынымен-ақ мәңгілік өспей қалған бала кейіп пе?»