Небір
қиындықтарда жанының дірілін ішке бүгіп, сыртқа сабырлы
сал
қын қалпын бірыңғай сақтайтын ер мінезділік бар.
Бір к
өргенімде Берікбала апа бала сүйрейтін арбаға кішкентай
т
әмпиген сары қызды салып алыпты: «Салтанат пен Сандуғаштан
кейін еш
қайсысына селт етпеуші едім, суық едім, осы бір қызға
елжіредім де
қалдым, білмеймін неден екенін», – деп, еңкейіп баланы
қолына алды, кеудесіне басты: «Мен өлсем, жылайды ғой осы қыз
Салтанат пен Санду
ғашқа қосылып». Осыны айтып, бидай өңіне
шырай кіріп, к
үлді. «Шешесінің» мойнынан құшақтаған сары қыз
иы
ғына басын салып, көзінің қиығымен сығалап қарап қояды. Қыз
бала сезімтал
ғой, сөздің мағынасын ұқпаса да, жүректің жылуын
сезіп т
ұрған болар.
Достарыңызбен бөлісу: