әрі нұсқа! Әлде, Ғаныштай дейміз бе? Иә, тап солай, есімің құтты болсын, Ғаныштайым менің, үзақ жаса, мәңгі менің қызығым!» Жазмыштың жазуы десек те рауа, күллі ауыл қуа-
ныштаған мерейлі сол кеште, орауда отырған Әлима анасы Жазмыштың жазуы десек те рауа, күллі ауыл қуа- ныштаған мерейлі сол кеште, орауда отырған Әлима анасы аузына алған есім нәрестеге біржола бекіген: ауыл-аймағы баланың азан атын ұмытып, Ғаныштай деп, бертінде Ғаныш дейтін болды (Шамалауымызша, мектепке қатынап, сірә, орысша жазу үрдісіне түскен кезде сол есім тағы да өзгеріп, ҚАНЫШ болып түрленген).