Қорытынды
Азаматтардың саяси белсенділігі азаматтық қоғам институттарын ұйыидастыруға алып келеді, онда азаматтардың мемлекеттік билік құрылымдарынан тәуелсіз саяси өмірге қатысуға ынтасы өзін-өзі ұйымдастыру, өз қайраткерлігі мен өзін-өзі басқару жолымен жүзеге асады. Бірақ азаматтық қоғам құрылымдары Конституция мен мемлекет заңдары белгілеген шеңберде ұйымдасып, қызмет етуі тиіс. Мемлекеттік билік пен азаматтық қоғамның бірлесіп қызмет етуі конституциялық нормалармен және мемлекет заңдарымен анықталынады.
Мемлекеттік билік пен азаматтық қоғамның құрылымдары қоғамның тәуелсіз элементтері ретінде қызмет етуі тиіс. Мемлекеттік билік азаматтық қоғам институттарының бақылауында болады, себебі олар мемлекеттік биліктің қалыптасуына, онң саясатын түзеп, жүзеге асуына белсенді түрде ат салысады.
Демократиялық қоғам – ашық қоғам. Ол басқа қоғамдармен, мемлекеттермен жан-жақты байланыстарды жүзеге асырады. Бұл байланыстар экономикалық пайда, рухани баю, теңқұқықты айырбастар жасау мен ынтымақтастық өмір сүру тәрізді бірнеше мақсатты көздейді. Ашық қоғамда мемлекеттік биліктің реттеушілік рөлі құқықтық нормалармен қатаң анықталған төменгі деңгейге дейін шектелінген.
Жоғарыда қарастырылған саяси режимдердің авториторизм, тоталитаризм, демократия тәрізді ұғымдары – белгілі бір дәнежеде шынайылықтан тыс жатқан идеалды конструкция. Шынайы саяси өмір қай режимнің болмасы маңызды белгілері сақталатын өтпелі кезеңдерге толы.
Пайдаланылған әдебиеттер
1Әлемдік саясаттану антологиясы. Алматы. 2005.
2.Аристотель. Политика. Соч.В 4-х томах. Москва. 1971.
3.Платон.Государство. Соч.в 3 томах. Москва. 1951
4.Гаджиев К.С. Политическая наука. Москва.1997
5.Алексеева Т.А. Современные политические теории. М., 2000.
Достарыңызбен бөлісу: |