K ipin, дастарканды иыктарымен ш е-м ш е Е сеней отыратын керпеге к ул ай -к ул ай K erri. E K eyi де он eici-о н уш жастагы балалар. Ж ы ркы лдап-ты ркы лдал, д а с тарканды жамылып алып аунап жатыр. Т ер д еп эйелдер ун шыгара алмай катып калды. Дэм ел1 тайсалган жок: — А йтолкы н-ау, балаларынды калай жаман уйреткесщ ? К,ой демейс1н бе? — дедЕ — С ен итаршы бол м ай -ак кой! Не кылса да о з уйлерЕ Осы ауылды ен к ей 6ip KipMe катындар билеп алган екен! — дeдi А йтолкы н. — Эттец, м ен щ уш м емес. Иттей теуш шыгарар ед!м! — Дэмел1 дастарканды жулы п алып: — К еп н дер ! — дед1 ба- лаларга. EKi бала ауы здары н ки сан даты п , Д эм ел ш е т!лдер!н к е р с е п п аз гана отырды да, уй ден ата ж енелдЕ — K en iH , бул уйде байкап сейле! Жет1 жыл и е а з к ал ган уй де ойы на келгеш щ й icTereH екенс1н. Енд1 бул уйдщ n e c i бар! Б 1
рде болм аса, б!рде «шык» деп журер! — дед1 У лпан. Д аусы н кетерм ей, салмакты айтты. Узамай ботаньщ бакырып калганы естшдЕ — Ой, nrrin балалары! — деген К енж етайды н даусы да к осар лана шыкты. К ен ж етай ды н даусы н а ой байласы п жылаган ск'\ баланын, даусы араласты. Улпан ак ботасына ж ук арбаларын тiздipiп корш ау жа- саткан ед!. Ойтпесе, ботасы пысыган сайын, нар шген жерше -
14 1
-
кашатын ьщгай керсете бастаган. Ж ел онтустыкка шыкса болды, солай карай канкиып ж онеле бастайтым болды. Ботаньщ даусы н ести сала, Улпан далага ж у п р е ш ы к-
