құбылыс.А.В. Запорожец, В.В. Давыдов, Н.Я. Михайленко
дәлелдегендей,
ойын
қызметі
бала
тарапынан
ойлап
шығарылмайды, бүлдіршінді ойнауға үйрететін, ойындық
әрекетердің қоғамдық қалыптасқан амалдарымен таныстыратын
(ойыншықты, басқа бір заттың орнын басатын заттарды,
бейнелейтін басқа құралдарды қалай қолдануды; шартты
әрекеттерді орындау, сюжет құрастыру, ережелерге бағынуға
және т.б.) ересектер тарапынан оған беріледі. Ересектермен
бірге қарым-қатынаста түрлі ойындардың техникасын иегере
отырып, содан кейін бала ойындық тәсілдерді жалпылайды және
басқа жағдаяттарға көшіреді. Осылай ойын өздігінен қозғалуға
ие болады, бала өзінің шығармашылығының формасы болады,
ал бұл оның дамытушы әсерін қамтамасыз етеді.
|