Өзін-өзі тәрбиелеу – педагог-психологтың кәсіби шеберлігінің қалыптасу шарты ретінде
«Мұғалім өз білімі мен тәрбиесін ұдайы жетілдіріп
отырғанда ғана басқаларға білім беріп,
тәрбиелеуге қабілетті»
(А. Дистервег)
Орындаған: Мамбетниязова А. Яқып А. Жарылқап У. Қошқарбаева А. Тексерген:Жұмабекова Қ. Б.
Әлі күнге дейін еңбектері маңыздылығын жоғалтпаған 1930 жылдардың Ұлы педагогы А.С. Макаренко педагогикаға күтпеген жерден келгендігін, десе де педагогикалық шеберлікті меңгеріп алғандығын мойындайды.
Әлі күнге дейін еңбектері маңыздылығын жоғалтпаған 1930 жылдардың Ұлы педагогы А.С. Макаренко педагогикаға күтпеген жерден келгендігін, десе де педагогикалық шеберлікті меңгеріп алғандығын мойындайды.
Дәл осындай нәтижеге өзін-өзі тәрбиелей алатын және тынбай еңбек ететін кез келген адам жете алады.
Өзін-өзі тәрбиелеу — адамның өз тұлғасын қалыптастыруға, өмірдегі өз орнын өзі белгілеуіне, өзін-өзі дамытуға, өз қабілеттерін өзі іске асыруға бағытталған мақсатты, саналы, жүйелі түрде өздігінен жүргізетін іс-әрекеті. Өзін-өзі тәрбиелеу тәрбие процессінің құрамды белігі және тұлғаның өзін-өзі дамытуындағы ең маңызды күш болып саналады.
Әр адамның бір біріне ұқсамайтын ерекшеліктері бар екені сөзсіз. Бірақ сол ерекшелікті көрсету көп адамда қиындықтар туғызады. Бірақ адам шебер педагог немесе әртіс болып та бірден туылмайды. Сыртқы мүмкіндіктердің осы тұста маңызы зор.
Л.Н. Толстой өзін-өзі тәрбиелеудің келесі міндеттерін көрсетті: «Мен үшін өмірдегі ең маңыздысы осы үш кемістіктен құтылу:
Л.Н. Толстой өзін-өзі тәрбиелеудің келесі міндеттерін көрсетті: «Мен үшін өмірдегі ең маңыздысы осы үш кемістіктен құтылу:
Мінезсіздік
Ашуланшақтық
Жалқаулық
Тұлғалық қасиеттер адамның қалауынсыз және еңбегінсіз қалыптаса алмайды. Өзін- өзі тәрбиелеу арқылы ең жақсы қасиеттер дамиды.