Қазіргі саяси ғылымның даму кезеңдері
1Қазіргі саяси ғылымның
қалыптасуы (XIXғ. – 40-ж. аяғы XX ғ.)
|
Саяси биліктің мәселелеріне және оның әлеуметтік негіздерін зерттеуге басты
назар аударылады.
Бұл кезде жаңа саяси теориалар дами түседі:
Қызығушылық танытқан топтар теориясы (А.Бентли),
Элита теориясы (Г.Моска, В.Парето),
Мемлекеттің әлеуметтік теориясы (М.Вебер),
Биліктің олигархиялануы теориясы (Р.Михельс),
Биліктің психологиялық теориясы (Г.Лассуэл)
|
II. Саяси зерттеулердің белсенді түрде өріс алуы (40-ж. аяғы. – ХХ ғ. 70-ж.)
|
Саяси өмірдің либерализациялану мәселелеріне, және демократия мен мемлекеттің
әлеуметтік саясатына бет бұру басталады. Осыған байланысты бұл кездегі жаңа
теориялар дамиды:
Демократияның жаңа теориясы (И.Шумпеттер),
Партисипаторлық демократия теориясы (К.Макферсон, Д.Вольф, Б.Барбер)
Әл-ауқатты мемлекеттік және пайдаланушы қоғам концепциясы қалыптасады
|
III. Саяси ғылымның жаңа парадигмалары дамуына байланысты ізденістер (ХХғ. 70-ші жартысы мен қазіргі кезеңге дейін)
|
Бұл ғылыми бағытты білдіретін әр түрлі концепциялар дамиды:
Постиндустриялдық қоғам концепциясы (Д.Белл, Р.Арон, Д.Гэлбрейт,
З.Бжезинский)
Ұлттық қызығушылық концепциясы (Г.Г.Моргентау)
Ақпараттық қоғам концепциясы (О.Тоффлер)
|
Қазіргі батыс саяси ғылымның негізгі мектептері
Англо-американдық:
Саяси модернизация, тұрақтылық, сыртқы саясаттың саяси шиеленістері мәселелерін құру.
Өкілдері: С.Липсет, К.Райт, С.Ф.Хантингтон, Г.Моргентау,
Д.Сартори, Р.Дарендорф
Француздық:
Саяси режим типологиясы, партиялық – саяси инфроқұрылым легитімділігі мәселелері.
Достарыңызбен бөлісу: |
