15-дәріс. Қазақстан Республикасының саяси жүйесінің ұластыру ерекшеліктері ҚР парламенті билік бөлу жүйесінде:тарихи тамырлар мен перспективалар.
Парламенттік институтты қалыптастыру ерекшеліктері. Парламенттік институтты қалыптастыру бағыттары. Атқарушы биліктің өкілдік биліктен басым болып шығуы. Екіпалаталы парламенттің артықшылықтары. Депутаттар қызметінің құқықтық негіздері. Парламенттік қызмет жəне парламенттік бақылау. Парламенттік фракциялар мен бірлестіктер. Азаматтық қоғам қалыптасуы. Азаматтық қоғамның құқықтық негіздері. Өзін-өзі басқару, өзін-өзі реттеу, азаматтардың еркін бастамалары жəне олардың бірлестіктерінің бастамалары принциптері. Республикада үкіметтік емес ұйымдарды дамытудағы проблемалар. Қазақстанда қоғамдық құрылымдардың жеткіліксіз дамуы.
Қазақстанда саяси плюрализмнің дамуы жəне оның жұртшылық санасына əсер етуі Социумның ұласу жағдайында партиялық жүйенің қалыптасуы жəне институттарға бөліну заңдылықтары. Республикада партиялық жүйенің қалыптасу ерекшелігі мен проблемалары. Республикада партиялық жүйенің қалыптасу ерекшелігі мнн проблемалары. Республикада көппартиялық жүйені қалыптастыру сатылары. Лоббизм. Партиялық-саяси жəне мемлекеттік институттардың өзара селбесуі. Саяси партиялардың идеологиялық бағдары.
Жетекші саяси партиялар. Көппартиялық жүйенің қалыптасу факторлары. Қазақстандағы саяси жүйенің одан əрі институттарға жіктелу перспективалары.
Қазақстанда саяси мəдениеттің қалыптасуы Қазақ ұлтының айрықша ерекшеліктері. Шығыстық ойлау жүйесі. Дүниетаным ерекшеліктері. Қазақстан аумағындағы этникалық тарих. Көшпелілік. Дəстүрлі жəне қазіргі, шығыстық жəне батыстық қарама-қайшылықтардан тұратын топтар. Дəстүрдің саясатқа əсер етуі. Қазақ консерватизмінің ерекшеліктері. Топшылдық қазақтардың ұлттық мінезінің дəстүрлі қыры ретінде.
Қазақстан халқының саяси құндылықтар жүйесі. Қазақстандағы саяси мəдениет ерекшелігі. Қазақстан қоғамының дəстүршілдігі. Трайбализм. Билікке бас ие қарау. Консерватизм. Дəстүршіліктің қоғамдық-саяси жағынан модернизациялау ісіне ықпалы. Саяси элита арасындағы патронаттық-клиентарлық қатынасты сақтап қалуы. Саяси мəдениеттің даму векторын белгілеу зəрулігі. Қоғамның құрылымдық-атқарымдық тұрғыдан жаңаруы.
