66
Қо йына қош қар сал ма ған,
Ер ке гі қа тын ал ма ған,
Қа быр шақ ты, Қа ра су
Қа на тым ды за лым қияр деп,
Қар ға бой лы Қаз ту ған,
Қай ғы ла нып көш кен жер.
Та ба ны жер ге ти ме ген,
Маң дайы күн ге күй ме ген,
Тұл пар дан өз ге мін бе ген,
Сал қын дық қа ал қа ра кіс тон ки ген,
Сал та нат қа сал пы ерін ді нар ар тып,
Сыл қым дық қа жор ға дан өз ге мін бе ген.
Жас құс тың ар ғы тұм сы ғы –
Жәң гір дің қа ла сал дыр ған,
Не гіз етіп қал дыр ған,
Нә рік тің ұлы ер Шо ра
Ай қай ла сып, шу ла сып,
Ба ла ны кәу ір сұ рар деп,
Мұ ңа йып хан ның көш кен жер.
Са да ғын са ла бай лан ған,
Ас та на жұр тын ай нал ған,
Жау ды көр се жай на ған,
Жай та сын дай қай на ған,
Мың қал мақ ты, кез кел се,
Ай да ры нан бай ла ған,
Кө ген деп қой дай ай да ған –
Қа ра ша, Қо бан қан ды су,
Ақ тө бе, Бо заң даң ды су,
Үш өзен, Са мар жан ды су,
Бес те рек, Еділ бе ті нен,
Бұл дар ған мен Ба да шы,
Көп ха лық тың іші нен,
Бе сеш кі тау дың ше ні нен,
Би лік ті кәу ір алар деп,
Қа ра ның ұлы Си дақ тың
Қай ғы ла нып көш кен жер.
Достарыңызбен бөлісу: