Тістері толық жоқ науқастарда қайталап протездеу ерекшеліктерін зерттеудің маңыздылығы, әсіресе егде жастағы науқастарда қалыптасқан стереотипті бұзу өте қиын болатындығына байланысты. Сондықтан, жаңа протезді жобалау кезінде ортопед әдетте ескі протезді мұқият зерттейді, сонымен қатар ауыз қуысының жағдайы өзгерген науқастың субъективті деректерін ескереді (альвеолярлық өсінділердің атрофиясы, альвеолярлық доғалардың пішіні мен енінің өзгеруі, таңдайдың тегістелуі, өтпелі қатпар жағдайының өзгеруі және т.б.). Қайта протездеу кезінде тістем биіктігін елемеуге болмайды, өйткені тіс қатары ұзақ уақыт бойы қалыптасқан жағдайларға бейімделген және олардың бұзылуы бұлшықеттерді, буындарды, байламдарды өз орнын өзгертуге мәжбүр етеді, бұл жаңа протездерде құрылымдық өзгерістерді қажет етеді. Қайта протездеу кезінде науқас ауыз қуысындағы ескі протездердің қажетсіз проблемаларын азайтуға немесе болдырмауға, олардың емдік және профилактикалық қасиеттерін жақсартуға мүмкіндік беретін жаңа протездерді алады.
