Бірнеше жолдар мағына жағынан, дыбыс үйлестігі жағынан қиюласып келіп шумақ құрайды. Өлең сөйлемдеріндегі синтаксистік бір ойдың бітуін шумақ деп атайды. Шумақ болу үшін өлең жолдарының көбі не аз болукы шарт емес, синтаксистік бір ойдың бітуі шарт.
Тармақ деп өлеңнің бір жолын айтады.
Өлеңнің бір жолын тармақ деп атадық. Өлеңнің бір тармағында бір не бірнеше бунақ болады. Б у н а қ дегеніміз өлеңді айтқанда сезілетін дауыс толқынының соқпа-соқпасының арасы. Мысалы,
1.Екі бунақты тармақ
/Мүйізді қара/ /жұдырық/
/Тоқпақтай боп/ /жұмылып,/
/Бүлкілдеген/ /бұлшық ет/
/Денеде бұлт-бұлт/ /жүгіріп/
/Баттасқан болат/ /буындар,/
Қазақ өлеңдерінің бунағына, бунақ ішіндегі буын санына қарап, негізінде бес түрге бөлуге болады:
Он бір буынды өлең.
Сегіз буынды өлең.
Жеті буынды өлең.
Алты буынды өлең.
Аралас буынды өлең.