Педагогтың әдіснамалық мәдениеті. Педагогтің әдіснамалық мәдениетінің құрамы мыналарды қамтиды: әдіснамалық
рефлексия (өзінің
ғылыми әрекетін
талдау қабілеті), ғылыми негіздеуге қабілеті, сыни
талқылауға және нақты тұжырымдамаларды, танымның, басқа
-
рудың,
құрастырудың формалары мен әдістерін шығармашылықпен пайдалануға
қабілеттілік
.
Әдіснамалық
мәдениеттің
жетекші
компоненті
әдіснамалықрефлексия болыптабылады, олзерттеушіге өзінің
ғылыми жұмысын талдап, жетілдіруге, ал ЖОО оқытушысына болашақ
зерттеушілерді даярлауды заманауи ғылым деңгейінде жүзеге асыруға
мүмкіндік бе
-
реді. Педагогикалық зерттеулердің сапасын арттыру үшін екі
бағытта әрекет
қажет: әдіснамалық
білім бар ғылым саласын жетілдіру және
осындай білімдерді педагог
-
зерттеушілерді даярлаудың мазмұнына ен
-
гізу.
Зерттеушінің әдіснамалық рефлексиясының мазмұны зерт
-
теу сапасын
бағалауға мүмкіндік беретін педагогикалық зерттеудің ке
-
лесідей
сипаттарында көрінеді: мәселе, тақырып, өзектілік, зерттеу нысаны, оның
пәні, мақсаты, міндеттері, болжам, жаңалық, ғылым үшін маңыздылығы,
тәжірибе үшін маңыздылығы.
Әдіснамалық мәдениет –
бұл жалпы ғылыми іргелі білімділік,
әдіснамалық
білімді меңгерген, оқу
–
зерттеу әрекетіндегі шығармашы
-
лық,
өзін
-
өзі дамытуға құндылық бағдарлар жүйесі, тұлғаның тұтас, біріккен
сипаттамасы
.
Педагогтың
әдіснамалық
мәдениетінің
мазмұнынапедагогикалық құрылымы мен әрекеттері туралы білім енеді.
-
жалпы ғылымилық
мазмұндағы негізгі, іргелі педагогикалық
теориялар, тұжырымдамалар, болжамдар; педагогикалық зерттеулердің
әдістері мен логикасы туралы білім;
-
тәжірибені жетілдіру үшін алған білімді пайдалану әдістері туралы
білім.
