76
Бүгін қылық, ісің бөтен, ой, данам!
Соған
қарап именемін, ойланам.
Тәлім берген білімді адам қалыс бір:
«Бек ашуы келген кезде – алыс жүр!»
Тауып айтқан дана кісі зерделі:
«Қаһарлы бек – от қой у мен зәр» – деді.
765. «Бек қаһары төніп келсе тақымдап, –
Ей, ақкөңіл, онда тұрма жақындап.
Буып ашу, бек те қаһар төгеді,
Алыстап тұр – зияны кеп тебеді».
Бір сөз бар ед осындай іс жайында,
Сақта өзіңді, бұ сөз жүрсін ойында:
«Бек ашулы – алыс жүрсең не
етеді,
Барсаң жуық – құр қадірің кетеді.
Бектер бұ кез арыстанға ұқсайды,
Ашу қысса – бас та кесер жетелі».
770. Деді патша: «Айтшы қане сөзіңді,
Қандай нәрсе таң қалдырды өзіңді?»
Айтты Айтолды: «Таң қалдым, ей, бақытты!
Неге қойдың мына күміс тақытты?
Неге
отырсың мініп патша тағына,
Айтшы, жатыр мұнда қандай мағына?
Екіншіден, пышағың не – селебең?
Білгім келіп қозып отыр делебем.
Үшіншіден, неге мұнда тұр шекер,
Ащы суды неге алдырдың құр бекер?
77
775. Көріп тұрмын ашуыңды, сесіңді,
Мұны көріп, жойдым ақыл-есімді.
Сен
отырсың ашуыңды баса алмай,
Мен имендім тіл-жағымды аша алмай».
Достарыңызбен бөлісу: