Вестник серия «Филологические науки» основан в 2008 году выходит 4 раза в год астана 2015 2

 
58 
взаимодействия  теоретических  и  прикладных  аспектов  в  процессе  становления  и  развития 
системы отраслевой терминологии русского и казахского языков с учетом лингвистических и 
логических теорий. 
 
Ключевые  слова:  Термин,  терминология,  мотивация,  типология  и  классификация 
терминов, отраслевая терминология. 
 
Summary 
 
The  given  monograph  aims  to  carry  out  a  comprehensive,  i.e.  systemic-typological, 
contrastive,  terminological,  linguistic  and  culturological  analysis  of  the  interaction  between 
theoretical and applied aspects of the process of forming and developing subject-specific terminology 
in Russian and Kazakh languages, taking into account both linguistic and logical theories. 
 
Key  words:  Terms,  terminology,  motivation,  typology  and  classification  of  terms,  subject-
specific terminology. 
 
 
Below  is  a  book  review  of  «Intercultural  Approach  of  Professional  Lexicon  of  Veterinary 
Medicine»  written  by  Doctor of Philological Sciences Professor Zhainagul S. Beissenova, published 
in London Aitmatov Academy, 2014. This is the third edition of Professor Zhainagul S. Beissenova’s 
doctoral thesis, but the first English-language translation published beyond the territory of the republic 
of Kazakhstan. 
 
Nowadays Kazakhstan lives through the complex period in language policy and forming the 
corpus-based  linguistic  matters,  in  this  connection  the  doctoral  research  of  Professor  Zhainagul  S. 
Beissenova  makes  a  large  contribution  to  developing  and  improving  the  languages  used  in  the 
Republic of Kazakhstan for both intercultural communication and business correspondence. 
The  given  monograph  aims  to  carry  out  a  comprehensive,  i.e.  systemic-typological,  contrastive, 
terminological, linguistic and culturological analysis of the interaction between theoretical and applied 
aspects of the process of forming and developing subject-specific terminology in Russian and Kazakh 
languages, taking into account both linguistic and logical theories. 
 
The  monograph  consists  of  3  main  chapters:  1.  Theoretical  and  methodological  principles. 
Terminology  to  be  used.  2.  Typology  and  classification  of  subject-specific  terminology.  3.  The 
functional and motivational nature of specialized terminology.  
 
In  the  first  chapter  of  the  monograph  «Theoretical  and  methodological  principles. 
Terminology  to  be  used»  the  author  gives  the  main  descriptions  and  depicts  the  issues  on  key 
terminology  used  in  systemic-typological  linguistics;  analyzes  the  specialized  subject-specific 
terminologies  in  Russian  and  Kazakh,  pointing  out  the  issues  and  challenges  concerning  various 
aspects  of  their  theoretical  and  methodological  bases;  meta  linguistic  foundations;  terms  and 
terminology  as  the  categories  of  theoretical  linguistics;  the  scientific  aspects  of  terms;  terms  and 
terminological systems as aspects of the study of terminology; the linguistic-cognitive basis of studies 
in the modern terminological space; subject-specific terminology as a part of a research-based view of 
the world; and derivative characteristics of specialized terminology. 
 
The  second  chapter  of  the  monograph  «Typology  and  classification  of  subject-specific 
terminology» the author deals with the general typology of subject-specific terminology; classification 
of subject-specific terminologies within Russian and Kazakh linguistics; principles of subject-specific 
terminology and its formation; terminological variation; terminological dichotomies; and the issues of 
integrating individual subject-specific terminological systems. 
 
In the third chapter of the monograph «The functional and motivational nature of specialized 
terminology»  the  author  makes  the  serious  endeavours  in  terminology  and  gives  her  own  vision 
concerning  the  problems  of  the  nominative,  definitive,  communicative  and  heuristic  functions  of 
Russian  and  Kazakh  terms;  the  classificatory  function  of  terms;  motivational  aspect  in  the  systemic 
description  of  veterinary  terminology;  the  principles  and  methods  of  motivational  aspect  in  Russian 
and Kazakh terms; national and cultural characteristics in the motivation of zoonotic terms in Russian 
and  Kazakh;  combining  linguistic  classification  with  the  classification  of  epizoological  pathology 
according  to  the  various  criteria  of  scientific  data  in  veterinary  terminology;  and  towards  the 
development of a Russian-Kazakh motivological dictionary. 

 
59 
 
The groundbreaking research by both foreign and domestic scholars into systemic typology, 
theoretical terminology and contrastive linguistics have been brought together to form the theoretical 
and methodological basis of the research. Theories deriving from the general principles of linguistics 
take  a  prominent  position  in  the  methodology:  the  theory  of  systemic  typology  (V.P.  Melnikov); 
nomination  theory  (L.K.  Zhanalinov);  onomasiology;  motivology  (M.M.  Kopylenko);  applied 
linguistics; sociolinguistics (B.H. Hazanov, E.D. Suleimenova, N.Zh. Shaimerdenova); the theory of 
classification  and  ‘proper’  terminology  (A.  Baitursynov,  U.  Aitbaev,  V.M.  Leychik,  Sh. 
Kurmanbayuly). Also the monograph brings together research from various parts of the world, with a 
particular  focus  on  theoretical  developments  in  Kazakhstan  (Zh.  Zhubanov,  N.  Sauranbayev,  A.K. 
Kaidarov,  B.  Kaliyev,  E.  Abdrasilov),  Russia  (D.S.  Lotte,  G.O.  Vinokur,  A.A.  Reformatsky,  V.V. 
Vinogradov, V. Danilenko, T.L. Kandelaki, A.S. Gerd, S.V. Grinyov, S.G. Kazarina, L.P. Ruposova, 
A.V.  Superanskaya,  V.A.  Tatarinov),  and  abroad  (O.  Vyuster,  E.K.  Dresen),  pertaining  to  the 
development of different term systems. 
 
The scientific novelty of the monograph lies in the theoretical foundations of new nominative 
units in scientific and professional thesauruses, and the parameters for selecting professionally termed 
vocabulary in the common stock of veterinary vocabulary in contemporary Russian and Kazakh. 
 
Overall, the subject matter covered by the theory of comparative subject-specific terminology 
includes  the  following:  The  study  of  the  formation  and  usage  of  specialized  words  within  a  given 
language.  This  indicates  the  extent  to  which  human  knowledge  in  a  particular  subject  area  has 
developed; The presence of certain characteristics common to all elements within a terminological set; 
The process of finding the most effective ways of designating new terms and Terminological Systems; 
and  of  making  improvements  to  existing  Terminological  Systems  within  a  given  language;  The 
process  of  defining  universal  rules,  which  are  generally  applicable  to  terminologies  within  various 
subject areas; and of sharing the findings of both individual researchers and institutions. 
 
The  monograph  covers  complex  issues,  amongst  which  the  fundamental  principles  of  the 
development of subject-specific terminologies in Russian and Kazakh could be argued to be:  

 
A  degree  of  borrowing  from  already-developed  terminologies.  This  is  because  the  relevant 
terms are either an integral part of the terminology of that field of knowledge, or, as is the case with a 
number  of  generalized  veterinary  terms  are  used  in  their  entirety,  as  an  independent  collection  of 
terms; 

 
The full-scale use of the linguistic resources available in  Russian and Kazakh together with 
the use of borrowings or internationalized words and phrases; 

 
The  transfer  of  words  used  in  general-purpose  language  into  terminologies,  without  those 
words being redefined; 

 
The  full-scale  exploitation  of  the  complex  nature  of  subject-specific  terminology,  and  its 
position on the cusp of both general and particular fields of research. This principle enables secondary 
complex terms, as well as set-groups or combinations of terms, which are found in such large numbers 
across academic discourse, to be created or adopted into the mainstream. 
 
The  research  has  presented  an  analysis  of  terms  relating  to  veterinary  medicine.  It  suggests 
that a given Terminological System has essential peculiarities that are common to all Terminological 
Systems,  as  well  as  its  own  specific  means  of  term  formation,  based  on  an  internal  system.  The 
fundamental source of linguistic structure within terminology is the systematic nature of morphology 
and word formation. 
 
Summing  up  the  content  of  the  monograph,  we  define  that  the  comparative  aspects  of  the 
research  have  proved  evidence  that,  linguistically,  Russian  and  Kazakh  veterinary  terminology  has 
been predominantly built up from ancient Greek and Latin roots, resulting from the semantic precision 
and terminological motivation of those two languages. 
 
To  conclude,  it  is  worth  nothing  that  the  complexity  of  the  issues  discussed  above  has 
revealed  how  enormous  the  challenges  are  which  lie  ahead  for  the  theory  of  subject-specific 
terminology,  particularly  in  regarding  comparative  research.  However,  the  results  of  this  work  also 
bear  witness  to  the  effect  of  comparative  terminological  research  by  native  speakers  of  Russian  and 
Kazakh on psychology, world outlook, spiritual life, mentality and the establishment of a ‘linguistic 
picture of the world’. 

 
60 
Bibliography: 
1.  Zhainagul  Baisenova.  Intercultural  Approach  of  Professional  Lexicon  of  Veterinary  Medicine.  –  London: 
Aitmatov Academy, 2014. – 172 p. 
 
ӘОЖ 811. 512. 122/373.46 
Сапина Сәбира Мінатайқызы 
САЛАЛЫҚ ТЕРМИНОЛОГИЯНЫҢ ТЕОРИЯЛЫҚ МӘСЕЛЕЛЕРІ 
(Ж.С. Бейсенованың «Салалық терминология: жүйелілігі, типологиясы, 
қолданысы» монографиясы бойынша ) 
 
 
 
Аңдатпа 
 
Мақаланың  басты  мақсаты  -  профессор  Ж.С.  Бейсенованың  салалық  терминология 
мәселелеріне  арналған  монографиясын  талдау.  Ғылыми  зерттеудің  құрылымы,  қарастырған 
басты  сұрақтары,  қазақстандық  терминтану  ісіне  қосқан  үлесі  туралы  сөз  болады. 
Монография  авторының  қазақ  және  орыс  тілдеріндегі  салалық  терминологияның  жүйелік-
құрылымдық сипатына, қолданбалық және уәждемелік табиғатына, тезаурустық үлгіленуіне 
қатысты тұжырымдары талданады.  
 
Тірек  сөздер:  салалық  терминология,  типология,  жіктеу,  терминдік  жүйе,  термин 
табиғаты, уәждемелік, қазақ және орыс тілдері.  
 
 
Аннотация 
 
Основная цель статьи - анализ теоретических и практических аспектов монографии 
профессора  Ж.С.Бейсеновой  «Отраслевая  терминология:  системность,  типология, 
функционирование».  Автор  определяет  круг  вопросов,  освещенных  в  монографии,  оценивая 
значимость  данного  научного  труда  для  современного  казахстанского  терминоведения. 
Подвергаются  анализу  основные  выводы  автора  монографии  о  системно-структурном 
характере,  о  практической  значимости  и  мотивационной  аспектности  отраслевой 
терминологии. 
 
Ключевые 
слова: 
отраслевая 
терминология, 
типология, 
классификация, 
терминосистема, природа термина, мотивированность, казахский и русский языки.  
 
 
Summary 
 
 The  main  purpose  of  the  article  is  the  analysis  of  theoretical  and  practical  aspects  of  the 
monograph  "Specialized  terminology:  systematic,  typology,  functioning"  by  professor  Zhainagul 
Beysenova.  The  author  defines  the  range  of  issues  covered  in  the  monograph  by  assessing  the 
significance of the scientific work of terminology for the modern Kazakhstan. 
 
The main conclusions of the author of a monograph on systemic-structural nature, the practical 
significance and the motivational aspect of specialized terminology are analyzed. 
 
Keywords: specialized terminology, typology, classification, terminological system, the nature of 
the term, motivation, Kazakh and Russian languages. 
 
 
Кез  келген  тілдің  қалыптасып,  дамуына  әсер  ететін  лингвистикалық  және 
экстралингвистикалық  факторлар  болатыны  белгілі.  Бұл  факторлардың  ішінде  тілден  тыс 
құбылыстардың,  әсіресе,  терминжасам  саласына  тигізетін  әсері  басым  болатынын  байқауға 
болады.  Терминология  саласы  ғылым  мен  техниканың  өзгерістеріне,  мемлекетте  жүргізілетін 
тіл саясатының бағытына тікелей байланысты.  
 
Өткен ғасырдың отызыншы-қырқыншы  жылдары  бастау алған қазақ терминологиясы 
еліміз  тәуелсіздік  алғаннан  бергі  уақытта  өз  дамуының  жаңа  кезеңіне  өтті.  А. 
Байтұрсынұлының  көзқарастарына  сүйенген  қазақ  ұлттық  терминологиясының  ғылыми 
қағидаттары  толығымен  қалыптасты,  қазақ  тілі  терминологиясы  дамуының  бағыттары 
айқындалды,  ғылымның  түрлі  салалары  бойынша  ұлт  тілінде  терминқор  қалыптасты, 
терминология қазақ тілі білімінің үлкен құрылымы ретінде ғылыми тұрғыдан зерттеле бастады, 

 
61 
әр  алуан  терминологиялық  сөздіктер  құрастырылды,  терминологтар  мен  терминографтардың 
жаңа буыны өсіп шықты.  
 
Белгілі  терминтанушы  ғалым  Ш.  Құрманбайұлы  қазақ  терминологиясының  қазіргі 
кездегі  шешімін  табуға  тиіс  мәселелерін  бір-бірімен  байланысты  үш  тармаққа  бөледі. 
Ғалымның  көрсетуінше,  терминологияның  ғылыми-теориялық  негізін  қалыптастыру 
Қазақстандағы терминологиялық жұмыстарды жүргізуге негіз болатын бірінші міндет [1, 143-
144]. 
 
Осы  ретте  филология  ғылымдарының  докторы,  профессор  Ж.С.  Бейсенованың 
«Салалық  терминология: жүйелілігі,  типологиясы, қолданысы» атты  монографиясын отандық 
терминтану ғылымының дамуына қосылған қомақты үлес деуге болады. 
 
Монография  мазмұны  Қазақстан  Республикасындағы  мемлекеттік  терминологиялық 
жұмыс  тұжырымдамасындағы  терминологиялық  жұмыстың  басты  бағыттарын  ғылыми 
қамтамасыз  етудің  терминологиялық  жұмыстың  өзекті  проблемаларының  теориялық  және 
практикалық аспектілеріне ғылыми зерттеулер жүргізу талабына сәйкес келеді.  
 
Кез  келген  тіл  лексикасының  ерекше  қабатын  құрайтын  білімнің,  ғылым  мен 
техниканың  арнаулы  салаларының  лексикалық  бірліктері  –  терминдердің  саны  қазіргі  кезде 
жалпықолданыстағы  сөздерден  кем  түспейді,  сондықтан  ғылымның  түрлі  салаларының 
терминдерін, олардың жасалуының, қалыптасуының, дамуының теориялық және практикалық 
жақтарын зерттеу өзекті болып табылады. Ұлттық терминшығармашылығы жинақталған тілдік 
тәжірибе негізінде қажетті терминологиялық ақпаратты іздестіру және оны тілдің ақпараттық-
терминологиялық  жадында  бекітумен  тығыз  байланысты.  Білім  мен  ғылымның  бірқатар 
салаларының  терминдеріне  қатысты жекелеген зерттеулер болғанымен, [2], [3], [4] т.б.,  қазақ 
тіл  білімінде  әлі  күнге  дейін  салалық  терминология  қалыптасуының  басты  қағидаты  туралы 
мәселенің  басы  ашық  қалып  отыр,  салалық  терминологияның  теориялық-әдістемелік  базасы, 
жүйелік-құрылымдық  жағы  жан-жақты  сөз  болған  емес.  Отандық  терминологияның  даму 
болашағын  барынша  негіздемелік  тұрғыдан  анықтаудың  қажеттілігі  терминологияны 
типологиялық,  жүйелік,  қолданбалық,  лингвомәдени,  терминографиялық  тұрғыдан  зерттеудің 
қажеттілігін  көрсетіп  отыр.  Осы  ретте  «Салалық  терминология:  жүйелілігі,  типологиясы, 
қолданысы» атты монография аталған мәселелерді зерттеу жұмыстарына негіз бола алады.  
 
Монография кіріспе мен қорытындыдан басқа бес негізгі тараудан тұрады. Жұмыстың 
бірінші  тарауында зерттеудің теориялық-әдістемелік базасы мен метатілдік негізі  сөз  болады. 
Автор  басты  терминологиялық  ұғымдарды  жүйелік-типологиялық  тіл  білімі  тұрғысынан 
қарастырады.  Көптеген  терминологиялық  мәселелердің  түп  мәні  термин  қызметінде 
жұмсалатын  негізгі  тілдік  бірліктердің  таңбалық  табиғатының  толық  анықталмағандығынан 
туындайды.  Сөздер  мен  лексемалар  жалпыхалықтық  тілдің  элементтері  ретінде  жалпы 
лексикологияның  нысаны  болып  табылады,  ал  белгілі  ғылым  саласы  ұғымдары  деңгейінің 
элементтерін  білдіру  қызметін  атқарған  кезде  ғана,  яғни  осы  ұғымдардың  атауын  білдіру 
қызметіне  көшкен кезде ғана  терминдік мәнге  ие  болады.  Осы ретте  зерттеуші терминология 
ретінде тіл жүйесінің қолданыс тұрғысынан шектелген шағын жүйелерін түсіндіреді.  
 
Ғалым  қазақ  және  орыс  тілдеріндегі  салалық  терминологияны  талдау  мен  зерттеудің 
теориялық-әдістемелік  негізінің  басты  мәселелері  мен  аспектілері  қатарында  адамзат 
жинақтаған  ілімді  білдіретін  арнаулы  сөздердің  қалыптасуы  мен  қолданысын  зерттеу,  бұл 
сөздердің  барлығына  ортақ  белгілерді  анықтау,  жаңа  терминдер  мен  олардың  жүйелерін 
құрудың  оңтайлы  тәсілдерін  іздеу,  бүгінгі  күні  қолданыста  бар  терминжүйелерді  жетілдіру, 
түрлі  саланың  терминологиясы  үшін  ортақ,  әмбебап  фактілерді  іздестіру,  жекелеген 
зерттеушілер мен мектептердің жұмыс тәжірибесін жинақтауды ұсынады. Осы монографияны 
да аталған жұмыстардың қатарына енгізуге болады. 
 
Салалық  терминология  ғылымның  арнаулы  тармағы  ретінде  қазіргі  заманғы 
терминтану  және тіл білімі  үшін термин,  терминділік,  терминологияның  уәжділігі, терминдік 
жүйе,  арнайы  мақсаттарға  арналған  тіл,  когнитивті  терминология  сияқты  қажетті  ұғым-
түсініктерді  тудырды.  Осы  тұрғыда  монография  авторы  терминология  құрамы,  терминдердің 
сапасын  қалыптастыру  деңгейі  туралы  мәселені,  терминдердің  уәжділігін  немесе  уәжсіздігін, 
терминдердің  варианттылығы  құбылысының  болу-болмауын,  терминдердің  мазмұн  тұрпаты, 

 
62 
мән  тұрпаты  жағынан  оппозициясын  салалық  терминология  метатілі  элементтерін  жүйелі 
сипаттау  мазмұнын  құрайтын  белгілер  ретінде  бөліп  көрсетеді.  Терминолог  ғалымдар  Ө. 
Айтбайұлы, В.М. Лейчик, Ш. Құрманбайұлының және т.б. терминологияны өзара байланысты 
элементтерден  құралатын  тұтас  ғылым  ретіндегі  тұжырымдарын  басшылыққа  ала  отырып, 
зерттеуші  терминологиялық  сипаттаманы  екі  сатыға  бөледі,  олар:  авторлардың  теорияларын 
талдау  және  авторлық  теорияларды  зерттеу  үшін  таңдалып  алынған  терминдік  жүйелерді 
талдау  және  бағалау.  Терминнің  терминологияға  қатысын,  қандай  да  бір  терминнің 
терминологиялық  микрожүйедегі  орнын  көрсететін  салалық  терминологияны  зерттеудің 
логика-семантикалық  тәсілін  қолдана  отырып,  ғалым  қазақ  және  орыс  тілдерінің  салалық 
терминологиясындағы терминдерді жеті топқа бөледі, олар: басты ұғымдарды білдіретін негізгі 
терминдер,  басты  ұғымдармен  салғастырыла  қолданылатын,  түрлік  немесе  аспектілік 
ұғымдарды білдіретін туынды терминдер, екі немесе одан да көп ұғымнан құралатын күрделі 
түсініктерді  білдіретін  күрделі  терминдер,  терминологияда  қолданылатын  базалық 
ғылымдардың  ұғымдарын  білдіретін  базалық  терминдер  және  білімнің  қосалқы  салаларынан 
алынған терминдер. Бұл теориялық тұжырымдар еңбекте нақты мысалдармен дәйектелген.  
 
Монография  авторының  қазіргі  заманғы  терминологиялық  кеңістікті  зерттеудің 
лингвокогнитивтік  негіздері  турасындағы  ойлары  қызығушылық  тудырады.  Когнитивтік 
лингвистика  тілдік  құбылыстарды  сипаттаудың  формальды-құрылымдық  үрдісінен  тіл  мен 
танымды  түсіндірудің  жаңа  бағыттарына  көшумен  сипатталады.  Автор  когнитивтік 
терминологияны  терминология  тарихындағы  жаңа  бағыт  ретінде  дамудың  заңды  кезеңі  деп 
түсіндіреді.  Оның  көрсетуінше,  зерттеудің  когнитивтік  тәсілін  пайдалану  терминтанудың 
қолданбалы  міндеттеріне  қол  жеткізу  үшін  терминдермен  жұмыс  жасау  әдістерін  кеңейтуге 
және  тереңдетуге  мүмкіндік  береді.  Автор  әлемді  өзгертуге  қатысты  белсенді,  мақсатты 
қызметке  кіріскен  адам  тұрғысынан  объектілер,  олардың  байланыстары  мен  қарым-
қатынастарын  қабылдау  ерекшеліктерін  көрсететін  әлеуметтік  шартты  және  әлеуметтік 
бағытталған  терминологиялық  кеңістікте  ұғымдардың  атаулары  тұлғаның  когнитивтік 
қызметімен  байланысты  деген  пікір  келтіреді.  Ғалым  тілдік  терминологиялық  атау  ұғымын 
аталатын зат немесе құбылыстың оларға атау беретін тұлға тарапынан субъективті-объективті 
қабылдануы  ретінде  түсіндіреді.  Бұл  жерде  субъективті  деп  отырғаны  –  атау  берілген  затты 
денотатты  және  коннотатты  қабылдауда  жеке  тұлғалық  түсінік  көрініс  табады,  ал  объективті 
дегені  –  ғылыми  түсінікті  авторлық  қабылдау  ғылыми  қауымдастық  әзірлеген  ережелер  мен 
әдістемеге  сәйкес  қалыптасатындығында.  Терминологиялық  атаулардың  жаңадан  жасалған 
бірліктерінде ғылым дамуының белгілі кезеңіне тән ұжымдық ғылыми сана бейнеленеді. Тілдік 
құбылыстарды зерттеуге когнитивтік әдістерді қолдану және концепт терминін бекіту тіл, сана 
мен  мәдениет  әрекеттестігінің  өзіндік  ерекшеліктерін  ашудың  жаңа  деңгейіне  көшуге 
мүмкіндік  берді.  Осы  тұрғыда  автор  когнитивтік  терминологиялық  зерттеулердің  даму 
бағыттарының  бірін  болжайды.  Оның  ойынша,  негізінде  жатқан  когнитивтік  құрылымдар 
арқылы қарастырылатын терминологиялық айтылымның тілдік формасын сананың бейнеленуі, 
яғни  білімді  құрау  мен  оның  тілдік  көрінісін  жасау  ретінде  түсіндіруге  болады.  Осылайша, 
салалық терминология кәсіби ғылыми ілімдерді жинақтау және жарыққа шығарудан құралатын 
қандай  да  бір  ғылым  саласы  маманының  когнитивтік  қызметінің  нәтижесі  ретінде  көрініс 
табады.  
 
Адам факторының рөлін зерттеу ғылымның гуманитарлану үрдісіне байланысты жаңа 
қарқын алды. Тіл білімінде, психологияда, әлеуметтік тіл білімінде сөйлеу әрекеті үдерісінде, 
экспрессивтіліктің  негізінде  жатқан  адам  факторының  мәні  туралы  мәселелер,  сөйлеу 
әрекетінің  ерекшеліктері,  оның  әлеуметтік  жіктелімі  мен  өзгерістері  зерттеліп  келеді.  Тілдік 
тұлғаның  когнитивтік  сипаты  тұлғаның  ойлау  үдерістерінен  құралатын  зияткерлік  саламен, 
адамның  танымдық  қызметімен  байланысты.  Әрбір  индивидуумның  даму  үдерісінде  оның 
әлем бейнесін көруінен туындайтын идеялар, концептілер пайда болады. Адам санасында олар 
иерархия - әлеуметтік тәжірибе мен қызметінің нақты жағдайларында қалыптасқан әлеуметтік 
және  мәдениеттанымдық жүйесі ретінде көрініс  табады. Осымен байланысты  Ж.С. Бейсенова 
ветеринарлық  медицина  терминдері  және  әлемнің  ғылыми  бейнесі  мен  әлемнің  тілдік 

 
63 
бейнесінің  ұқсас  фрагменттерінен  құралатын  лексикалық  макрожүйені  талдау  негізінде 
мынадай тұжырымдар келтіреді:  
-
 
салалық  терминдік  жүйе  және  әлемнің  ғылыми  бейнесі  ғылыми  ілімнің  ақпараттық 
инварианты ретінде көрінеді; 
-
 
әлемнің ғылыми бейнесі мен әлемнің тілдік бейнесі бір-бірімен байланысты екі жүйе; 
-
 
әлемнің ғылыми бейнесі мен әлемнің тілдік бейнесі фрагменттері арасындағы қарым-
қатынас мазмұн тұрпаты деңгейінде орнатылады, бұл кезде әр жүйенің логикалық ұйымдасуы, 
яғни  термин-атаулар  ғылыми  дефинициялары  лексикалық  мағыналарының  құрылымы  мен 
көлемі  және  әдеби  атаулар  лексикалық  мағыналарының  құрылымы  мен  көлемі 
салыстырылады;  
-
 
микрожүйелердің  ғылыми  және  әдеби  атаулары  мағыналарының  құрылымы  мен 
көлемі  ғылыми  тіл  мен  әдеби  тілдің  тұрақталған  салаларын  зерттеу,  әдеби  тілдің  түсіндірме 
сөздіктеріне  енген,  арнаулы  анықтамалықтардан,  сөздіктерден  алынған  ғылыми  ұғымдарды 
жинақтау арқылы анықталады; 
-
 
әлемнің ғылыми бейнесі ақиқат шындықтың атау берілген фрагменті туралы шынайы 
ғылыми ілімнің тұрақты жүретін өзгерістері салдарынан үздіксіз қозғалыста болады [5, 61].  
 
Автор көрсеткен осы құбылыстар қазақ және орыс тілдеріне де тән. Қазақ және орыс 
тілдерінің салалық терминологиясы тілі үлкен екі қабаттан құралады, олар: төл тілдік бірліктер 
және шет тілден енген атаулар.  
 
Монографияның  екінші  тарауы  салалық  терминологияның  типологиясы  мен 
жіктелуіне  арналған.  Бұл  тарауда  салалық  терминологияның  жалпы  типологиясы,  қазақ  және 
орыс  тілдерінің  ғылыми  парадигмасындағы  салалық  терминологияның  жіктелісі,  салалық 
терминологияның қалыптасу қағидаттары, терминологиялық варианттылық, терминологиялық 
оппозиция аспектілері сөз болады. 
 
Автор  қазақ  және  орыс  тіл  білімі  парадигмасындағы  салалық  терминология 
жіктемелерінің  алғашқы  қатарында  философиялық  жіктеуді,  яғни  денотат  бойынша  бақылау 
терминдері  мен  теориялық  терминдерге  жіктеуді  көрсетеді.  Бұл  жіктеу  философияның 
терминологиялық  мәселелерін  шешу  үшін  жеткілікті  болғанымен,  терминтану  мен  арнаулы 
лексика  теориясы  мәселелерін  шешу  үшін  бұдан  да  күрделі  жіктелім  қажет.  Осымен 
байланысты  ғалым  лексикалық  бірлікпен  белгіленетін  ұғым  категориясы  бойынша  бөлуді 
ветеринария  терминдерінің  мысалы  арқылы  түсіндіреді.  Бұдан  басқа  арнаулы  лексикалық 
бірліктерді атау нысаны бойынша, яғни оларды арнаулы мақсаттарға арналған тілдер бойынша 
бөлуге мысалдар келтіріледі.  
 
Келесі  жіктеу  арнаулы  лексиканы  нормаға  сәйкес/нормадан  тыс  белгісі  бойынша 
бөледі. Басқаша айтқанда, кейбір лексикалық бірліктер өзінің таралу аймағында міндетті болып 
саналса,  кейбірін  жалпы  әдеби  немесе  кәсіби  норма  бойынша  қолдануға  тыйым  салынады. 
Ғылыми терминдер де қолданысқа ұсынылатын немесе ұсынылмайтын болып бөлінеді [5, 61]. 
Жалпы  тіл  біліміндегі  семантикалық  жіктелім  сияқты  арнаулы  лексиканы  уәжділік/уәжсіздік 
белгісі  бойынша  да бөлу қалыптасқан. Қазіргі заманғы терминтануда қалыптасқан терминдер 
мүмкіндігінше уәжді болуы тиіс деген тұжырымға ғалым ветеринарлық медицина терминдерін 
мысалға келтіре отырып, терминдер толық уәжді, ішінара уәжді, жалған уәжді және толығымен 
уәжсіз  бола  алатындығын  көрсетеді.  Салалық  терминологияның  осы  аталған  жіктелімінен 
басқа  автор  арнаулы  лексиканы  формальды  құрылымы  бойынша  жіктеуді,  стилистикалық, 
социолингвистикалық жіктеулерді талдайды.  
 
Жалпы  терминология  ғылымының  қалыптасу  кезеңдері  туралы  теориялық 
көзқарастарды басшылыққа ала отырып, профессор Ж.С. Бейсенова салалық терминологияның 
қалыптасу  қағидаттарын  көрсетеді.  Бірінші  қағидатты  автор  терминді  аудару  немесе 
аударылған терминология қағидаты деп атайды. Бұған шығу тегі бойынша грек, латын сөздері 
болатын  мысалдар  келтіреді,  бұл  құбылыс,  әсіресе,  медицина,  ветеринария  салаларының 
терминдеріне өте тән. Терминология қалыптасуының екінші қағидаты тілдің өзінің ішкі қорын 
пайдалануға  негізделген.  Терминология  бойынша  жеке  авторлық  еңбектерде,  оқулық,  оқу 
құралдарында  терминжасамның  осы  қағидаты  жиі  сөз  болады.  Бұған  төл  сөздердің 
мағынасының ауысуы, жақын, қатарлас ғылым саласының терминін алу, сөзжасам, сөз тіркесін 

 
64 
жасау  жолдарын  енгізуге  болады.  Үшінші  қағидат  -  терминдену  қағидаты  төл  тілдегі  жалпы 
қолданыстағы  сөздер  мен  сөз  тіркестерін  тура  мағынасында  қабылдауға  негізделген. 
Терминдер  жиынтығын  қалыптастырудың  төртінші  қағидатын  біріктіру  қағидаты  деп  атау 
қабылданған. Ілім мен ғылымның екі немесе одан да көп саласының жетістіктерін ғылымның 
бір  пәндік  саласына  біріктіру  терминдердің  біріктірілген  жиынтығын  құрайды.  Автор 
осылардың ішінде салалық терминологияны қалыптастырудың басты, негізгі қағидаты ретінде 
тілдік үрдіс, яғни ана тіліне негізделген қағидатты атап көрсетеді. 
 
Ж.С.  Бейсенованың  «Салалық  терминология:  жүйелілігі,  типологиясы,  қолданысы» 
атты  монографиясында  құрылымдық  жақтан  екі  түрлі  қазақ  және  орыс  тілдерінің  салалық 
терминдеріне  жасалған кешенді талдау бір де бір ғылыми терминология  жалпы  әдеби тілден, 
ұлттық  тіл  құрамындағы  терминологиялық  жүйеден,  басқа  тілдердегі  өз  ғылым  саласының 
терминжік жүйесінен тыс өмір сүре алмайтындығы, дами алмайтындығы дәлелденеді. 
 
Ғылыми  еңбекте  ұсынылған  қағидаттар,  тұжырымдар  мен  нәтижелер  басқа  тілдердің 
материалдары  негізінде  осындай  зерттеулердің  жүргізілуіне,  қазақ  және  орыс  тілдеріндегі 
салалық терминологияның қалыптасу мен даму заңдылықтарын кешенді жүйелік, контрастивті 
талдау бұл тілдерді өзге тілдермен салыстыра, салғастыра зерттеуге теориялық негіз болады. 

жүктеу/скачать 4,65 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: