ХХ ғасырда көлемді фауналық материалдарды жалпылау нәтижесінде монографиялық жұмыстар мен оқу құралдары пайда болады. Олардың ішіндегі маңыздыларына тоқталайық. Экологиялық бағыт Ф.Дальдің «Экологиялық зоогеографияның негіздері» (1921—1923), Р.Гессенің «Зоогеографияның экологиялық негіздері» (1924), Р.Гессе, В.Элли және К.Шмидттың «Жануарлардың экологиялық географиясы» (1951) еңбектерінде жазылған. Әлемдік мұхиттың зоогеографиясы С.Экманның «Теңіз зоогеогра¬фиясы» (1935) еңбегінде жарияланған. Зоогеографияның Ресейде дамуы барысында В.Г.Гептнердің басшылық етуі және зоогеогра¬ф мамандарды дайындауда оның «Жалпы зоогеография» (1936) еңбегі аса маңызды орын алды. Жануарлардың таралуы және ареалдар туралы ілімдерге арналған осы еңбектегі тарау аса құнды. Осыдан кейінгі кеңестік зоогеографтардың еңбектерінің барлығы осы еңбекке сүйенді. Соңғы жарияланған И.И.Пузановтың «Зоогеография» (1938), Н.А.Бобринский, Л.А.Зенкевич, Я.А.Бирштейннің «Жануарлар географиясы» (1946), Н.А.Бобринскийдің «Жануарлар географиясы» (1951) еңбектері мазмұнында экологиялық және тарихи бағыттар баяндалды.
