ФИЛОГЕНЕз (грек. рhylon – түр,
туыс және genesis – шығу тегі) – ор-
ганизмдер топтарының тарихи тұр-
ғыдан қалыптасуы; организмнің та-
рихи дамуы немесе органикалық дү-
ниенің әртүрлі тип, класс, отряд, туыс
және түрлердің эволюциясы. Жеке-
дара даму – онтогенез бен тарихи да-
му – филогенез тірі табиғаттың бір-
тұтас дамуының ажырамас қырлары
болып саналады және бір-біріне өз-
ара әсер етеді. Филогения – организм-
нің тарихи дамуы. Ф.терминін 1866 ж.
неміс биологі Э. Геккель (1834–1919)
ұсынады. Ф. процесін және оның
заңдылықтарын филогенетика зерт-
тейді. Ф.-дік зерттеулердің мақсаты –
жануарлардың, өсімдіктердің, мик-
роорганизмдердің эволюциялық өз-
герістері негізінде олардың тегін және
организмдер арасындағы туыстық
байланыстарды анықтау. Ағылшын
эволюцияшысы В. Гарстанг филоге-
незді ұрпақтан-ұрпақка өтетін онто-
генез деген пікір ашты. Бұл пікірді
орыс биологі И. И. Шмальгаузен (1884-
1963) дамытып, филогенезді онтоге-
нездің белгілі қатары деп атады.
ФЛЕГМАТИК (сылбыр, керенау
кісі). Ф. темпераменті көңіл күйдің
салқындығымен сипатталады; флег-
матикті өзі үшін байсалды кәдуілгі
күйде шығарып әкету оңайға түспей-
ді; ол жүріс-тұрысы мен сөзінде сыл-
быр, оның мимикасы онша айқын
емес, қимылдары сараң. Ф. эмоциялық
қозуы әлсіз болады, қызуланып же-
лікпейді, елеуреп ашуланбайды көңіл
күйлері байсалды, орнықты қалпында
ұзақ сақталады, баяу өзгереді, жар-
қырап қуануы да, жабырқап қайғы-
руы да қиын, аз қозғалады, сылбыр,
керенау қимылдайды, сезім күйлерін,
дене қимылдарын білдіріп тұрмай-
ды, мимикасы, өзге қимылдары мә-
нерсіз. Бірсарынды монотонды сөй-
лейді. Кісімен араласып жақындасуда
мардымсыз, іске ырғалып-жырғалып
барып кіріседі. Іс-әрекетін байсалды,
тиянақты орындайды, бастаған ісін
қадағалап істейді, аяқтап шығады.
Ф. байсалды, баяу, орнықты болады.
Кісіге үйірлігі аз, өзі ешкімге тиісіп,
соқтығыспайды. Біреу жанжалға ша-
қырса, есебін тауып жалтарып кетеді,
тыныштықты жақсы көреді. Көңіл
көтеретін сауыққа да әуес емес, бөтен
кісіге міндет артып өкпелемейді.
ФОБИЯЛАР (грек. phobos – қор-
қыныш) – субъектіні белгілі бір жағ-
дайда кісіні билеп алатын вегетация-
лық (жүрек дүрсілі, ағыл-тегіл терлеу
және т.б) нақты мазмұндағы барабар
емес жабыспа қорқыныш сезімдері.
Ф.-лар невроз көп жағдайда, психоз-
дар мен мидың органикалық ақаула-
ры кезінде пайда болады. Невроздық
Достарыңызбен бөлісу: |