Анаэробты бактериялар. Микробиологиялық диагностикасы. Емдеуі мен профилактикасы

Бұл бактерияларды оттегіне қажеттілігі бойынша жіктеуге болады:

Факультативті анаэробтар: оттегімен немесе онсыз аэробты немесе анаэробты өсу

Микроаэрофильді анаэробтар: оттегінің төмен концентрациясын (әдетте 2-10%) және көпшілік үшін көмірқышқыл газының жоғары концентрациясын (мысалы, 10%) қажет етеді; анаэробты жағдайда өте нашар өседі

Міндетті анаэробтар: аэробты метаболизмге қабілетті емес, бірақ оттегіне әртүрлі дәрежеде төзімді

Облигаттық анаэробтар тотығу-тотықсыздану әлеуеті төмен жерлерде көбейеді (мысалы, некротикалық, деваскулярланған тіндерде). Оттегі олар үшін улы. Облигатты анаэробтар оттегіне төзімділікке байланысты жіктелді:

Аэротолерантты анаэробтар: атмосфералық оттегін шектеулі уақытқа тасымалдайды

Әдетте инфекцияны тудыратын облигаттық анаэробтар атмосфералық оттегін кем дегенде 8 сағат, көбінесе 72 сағатқа дейін тасымалдай алады.

Облигатты анаэробтар шырышты қабаттардың, әсіресе ауыз қуысының, асқазан-ішек жолдарының және қынаптың қалыпты микрофлорасының негізгі компоненттері болып табылады; бұл анаэробтар шырышты қалыпты кедергілерді бұзған кезде ауру тудырады.

Анаэробты инфекциялардың микробиологиялық диагностикасы және спора түзбейтін анаэробтарды анықтау айтарлықтай уақытты қажет етеді. Бұл олардың баяу өсуіне, сонымен қатар көптеген таксономиялық белгілерді зерттеу қажеттілігіне байланысты.

Мұндай жағдайларда зертханалық зерттеулердің бірінші күні қоздырғыштарды анықтауға мүмкіндік беретін экспресс-диагностикалық әдістердің маңызы зор. Анаэробты инфекцияларға қатысты мұндай әдістер: жедел материалды микроскопиялау, үлгіні ультрафиолет сәулелерінде зерттеу және газды хроматографиялық талдау.

Клиникалық зертханалар жағдайында анаэробты инфекцияларды жедел диагностикалау үшін ең қолайлы болып Ленинград мемлекеттік университетінде жасалған бас кеңістігі газ хроматографиялық анализі (PFA) саналады. Әдістің басты артықшылығы - зерттеу үшін сынаманы дайындаудың қарапайымдылығы және хроматографқа үлгіні автоматты түрде енгізу.

Теориялық және клиникалық медицинадағы заманауи жетістіктер инфекциялық процесс туралы, атап айтқанда анаэробты инфекция туралы білімімізді едәуір кеңейтті.

Анаэробты инфекциядағы инфекциялық процесс тек клостридиялардың ғана емес, сонымен қатар спора түзбейтін бактериялардың үлкен тобының (бактероидтар, пептококктар, пептострептококктар, вейлонелла, фузо-бифидо-пропионбактериялар, эубактериялар, актиномицеттер) патогендік әсерінің салдары екендігі анықталды.

Анаэробтар хирургияда торакомдоминальді, стоматологиялық және гинекологиялық науқастарда және кейбір жұмсақ тіндердің инфекцияларында инфекциялық асқынулар мен аурулардың дамуында маңызды рөл атқарады.

Микробиологиялық зерттеуге зерттеу материалы ретінде ірің, зақымдалған тін, қан алуымыз қажет болады. Анаэробтарды анықтау газды сұйықты хроматография, ИФТ арқылы жүзеге асады. Міндетті түрді жүргізілуі қажет қадам – антибиотикограмманы анықтау.

Емдеу үшін көп жағдайда антибактериалды препараттарды ұсынады. Оларды атап өтетін болсам: метранидазол, клиндомицин, цефалоспорин, левомицетин, эритромицин. Препараттарды қабылдаумен қатар хирургиялық ем жүргізу де қатар кетеді.