1-хикмет. Уа, жаратқАН
жүктеу/скачать 56,74 Kb.
|
| 20-ХИКМЕТ.ҒАРАСАТ МАЙДАНЫ
«Куллу ман алайһа фанин» – Құранда мән: Өледі екен басқа жан Бір Алладан. Исрафыл сүр үрлеп, келер тағы Көрден бәрі тіріліп шығар заман. Елу мың жыл тұрғанда көр-ошақта, Сүрген кезде содан соң арасатқа, Жалаң аяқ, жалаң бас – ала-соқта, Адам ұлын есті алып, сынар жаман. Басты Сауал: жандағы тазалығың, Екінші есеп: намазың – қаза-жүгің, Халал, харам жайынан жазалы кім? – Менмен қалмас жүрегін мұң алмаған! Махшарға айдар жүргізіп екшеу көпке, Көтерілер шарасыз өкшең көкке. Тозақ Отын көрсетер тексермекке: «Сақтай гөр!» – деп бет бұрып тұрар-ды адам. Жүз жыйырма мың сап болып тұрады үмбет, Періштелер қоршайды шырақ үрлеп. «Айнал мафар»* үндеуі сынағың боп, Қашар жері жоқтығын ұғар-ды адам. «Айрылыңдар бүгін!» – деп үн шығады, Ораза, намаз сол күннің нұр-шырағы. Ақыл таппай пәмсіздер тұншығады, Тіл байланып, ішінен тынар-ды адам. Адам-Ата алдына сонда халық «Қолдай гөр!» – деп жүздерін сорға малып, Шұбырады, жүрегін қолға да алып, «Ибраһимге барайық», – дер Мүбәрәк. Адам-Ата – Халилден* сұрар көмек: «Шапағат қыл тезірек бұларға», – деп. Ол да айтады: «Пенде сол қылар медет, Мұса жаққа барайық, сол-ды – Жанаб». «Дидарыңды көрем», – деп, өкініштен, Содан бері ұяттың отын ішкем, Мұхамметке барайық өтінішпен», – Барар сонда Расулге бар жұрағат. «Бер, Мұхаммет, – дер Мұса, – тез-ақ көмек, Жоғалуда үмбетің тозаққа кеп» – Мұхаммет те бұрады со жаққа бет, Мұса бірге құтқармақ елді азаптан. Аршы астында тәжін ап зар еңірер, «Иә, Қадир, иә, Ғафур!» – деп және егілер. Хақтан сонда үн келер жан езілер: «Көтер басты, хабибім*!» – дер Жаратқан. «Дәргейіме алып кел үмбетіңді, Кешірейін, көрсетіп құрыметімді. Жәннатыма кіргізем міллетіңді» – Деген Хақтың даусынан дәме кірер. Ғұламалар көзінде шыра жанар, Тәңір тағы сол жерде сынақ алар: «Жазаламау бұзықты күнә болар!?» – «Кеше гөр!» – деп Мұхаммет зар еңірер. «Бәсі бір ме бұзық пен ғұламаның? – Жәннатыма кіргізсем, сірә, бәрін – Аударайын өзіңе күнәларын!» – Десе Тәңір, Расул мәз болады. Мұса менен Расул: «Жүр, – деп, – бері, Һай кешті, – деп, – күнәһар үмбеттерін!» – Шат боп бастар Жәннатқа дүрмектерін, Жұпар аңқып бар ғалам жаз болады. Құл Қожа Ахмет мұны айтты қияметтен, Бұл – хикмет. Сөз деме қиял еткен. Оны ұлы кітаптар зиялы еткен, – Қанша дұға қылсаң да аз болады! жүктеу/скачать 56,74 Kb. Достарыңызбен бөлісу:
|