1 желтоқсан – тұңғыш Президент күні Ашық тәрбие сағаты: «Менің Тұңғыш- елбасым» Мақсаты
жүктеу/скачать 32,52 Kb.
|
| 2- Жүргізуші: Иә, дұрыс айтасың, бірақ сол тәуелсіздікке де оңай жете қоймадық қой. Қаншама бабаларымыз, аталарымыз, Қайрат пен Ерболдай ағаларамыз, Ләззаттай әпкелеріміз тәуелсіздік жолында құрбан болды. Ендеше 1986 жылы 16 желтоқсан күніне арналған Ақұштап Бақтыгерееваның «Ерлікті көзбен көрген күн» өлеңін тыңдайық. Оқитын – Көшен Алтыншаш.
Ерлікті көзбен көрген күн Желтоқсан — 86, ызғарлы күн, Мұз бен қар жылжығандай құздан бүгін, Өттің де астаң-кестең ойда жоқта Артыңа үмытылмас із қалдырдың. Айтамыз ертегі етіп ол күндерді, Батыр деп мадақтаймыз жөн білгенді, Халыққа Жаңа жылдық сәлем жолдап, Жазушылар үйіне Колбин келді. Біреулер бастық көрсе қуанатын, Біреулер жалпылдайды сұрап атын. Бір кезде жазушылар мінбесіне Барады көтеріліп Жұбан ақын. Қазақша акцент, толқыған қатал үнмен: «Замандаспыз — деді оған, қатар жүрген. Желтоқсанның көргенше он алтысын Бір күн бұрын батсамшы батар күнмен». — Қорғағанмын жаудан мен Совет елін, Әлі күнгі Отанды ән етемін. «Мен қазақпын!» - деуші едім біле түра, «Шовинизм» дегеннің бар екенін. Ұрпағыма халім бар не дер еңді, Қорладыңдар бұл қазақ деген елді. Қыздарымды сүйретіп бұрымынан Ит таласын деп пе едім немеремді? Ақынша айтсам, «ұлы елдің» бұл мазағын Менің далам көтерді күллі азабын. Тың жерімді игерген бауырларың Тракторге таптатты қыр қазағын. Оныңа да шыдады халқым менің, Берді емес пе билігін, алтын кенін. Тұңғыш тұрсың алғашқы дәмін татып, Түсінбейсің замандас, салтын елдің. Бір еместей өзіңмен жолым бүгін Мен айтпасам паш етер сорымды кім, 70 жылдай, қүрбым-ау, келесіңцер Пайдаланып қазақтың момындығын. Деп үйреттің мәңгүртсің; бәрің надан, Тіл мен діннен айрылды елім, бабам, Кеше аланда сабаған — сенің тегің, Ал таяқты жегендер менің балам. Ақын жүрек тартуда содан қайғы, Шыдамаспын айтпауға жарам жайлы, Кешір мені, замандас, осы жолы Жұбан саған пікірлес бола алмайды. Намыс пен кек түнеріп қабағында, Мұң аралас жас тұнып жанарында. Ел алдында арқадан жүгі түсіп, Ақын тұрды тазарып ар алдында. Тынып қалды зал тегіс күбірлемей, Бір адамның жанары күлімдемей. Біз отырдық төбеден жай түскендей Арқамыздан құмырсқа жүгіргендей. Кетті залды ақынның өртеп демі, Әлі есімде-біреулер селт етпеді. 37 қуғынын көрген сорлы Қол соғудан сескеніп, жер тепкені. Жұбан-бөрі, өзгелер — қояндардай, Колбин жүзі сөл қанға боялғандай, Зал гуілдеп, бір кезде жер солқ етіп, Ұйқысынан бар қазақ оянғандай. жүктеу/скачать 32,52 Kb. Достарыңызбен бөлісу:
|