Дем шығырудың механизмі.
Кәдімгі дем шығару кезінде дем алуды қамтамассыз еткен еттер
босайды. Көкірек клеткасы өзінің ауырлығыныңнәтижесінде бұрынғықалпына келеді. Диафрагма көкірек қуысына қарай жоғары көтеріледі. Көкірек клеткасының,
олай болса, өкпенің көлемі кішірейеді, альвеолдардағы қысым көбейеді, нәтижесінде дем алу кезінде өкпегетүскен ауа сыртқа шығарылыды.
Күшті дем шығару кезінде іш пресі де қатысады. Бұл кезде іш
қабырғалары жиырылып іш органдарын қысады, ал іш органдары диафрагманы
қысады, ол жоғары көтеріле түседі де , сыртқа шығарылатын ауа көлемін
көбейтеді. Жалпы алғанда, диафрагма қозғалысы өкпе вентиляциясының 70-80%ын
қамтамасыз етеді. Қалыпты тыныс алуда көкірекклеткасының кеңуі негізінен қабырғалар көтерілуінің есебінен жүрсе, мұны тыныс алудың қабырғалық типі деп атайды. Бұл жағдайда диафрагманың жылжуы белгілі дәрежеде пассивті түрде, көкірек қуысындағы қысым өзгерісіне байланысты жүреді. Тыныс алудың
келесі типін құрсақтық деп атайды. Бұл жағдайда
диафрагма күшті жиырылады да, құрсақ қуысындағы органдар қысылып,
орындарынан жылжиды. Осыдан дем алу кезінде іш
қампиып кетеді.
31.Автономдық нерв жүйесінің симпатикалықбөлімі. Симпатикалық нерв жүйесініңқұрылысы, ерекшеліктері және оныңбелсенділігіне туындайтын тиімділіктер.
Жүйке жүйесі 2 бөлімнен: орталық және шеткібөлімдерден тұрады.
ОЖЖ-ны морфо және физиологиялық ерекшеліктеріне байланысты: сомалық ж/е вегетативті деп 2-ге бөлінеді.
СЖЖ – қаңқа еттерімен байланысқан, организмнің түрлі қимылдарын, сыртқы ортада бір жерден екінші жерге жылжун қамтамасыз етеді.
ВЖЖ – ішкі ағзалардың қызметін, зат алмасуын, өсіп-өну процестерін реттейді.
Достарыңызбен бөлісу: |
