тҿмендеу ҽңгімелер бар. Олардың мазмҧны ҽртҥрлі, себебі сюжеттік қайнар
.
тҥсіндірме сҿздік. Алматы, 1974. 28-б.
Тошкент, 1980; Уйғур халиқ еғиз ижадийити. Алмута, 1983.
392
ҽңгіме кҿркемделе тҥседі де, болған оқиғаның ҿзі де кҿмескі тартады. Сҿйтіп,
аңыз ҽуел бастағы сипатын жоғалтып, ҽпсанаға немесе хикаятқа ауысады.
Ҽрине, бҧдан барлық аңыз ҽпсанаға немесе хикаятқа осылай айналады екен,
ал ҽпсана мен хикаят тек осындай жолмен ғана пайда болады екен деген
пікір тумауы керек. Бҧл – тек бір ғана жолы.
Ҽпсана басқа да жолмен пайда бола береді. Мҧндай жағдайда ол тарихи
оқиғаға негізделе бермейді, оның сюжеті ойдан шығарылған, я болмаса басқа
бір шығармадан алынған болып келеді. Ҽсіресе, жер-су, мекен тарихын
баяндайтын ҽпсаналардың сюжеті кҿп жағдайда сол тектес аңыздар сюжетіне
ҧқсатылып, ойдан шығарылады. Мысал ретінде «Тоқпанның балалары»,
«Айнақ кҿл», «Ыстық кҿл», «Қара жігіт», «Ҿгіздің терісі», «Қызылкеніш
ордасы» сияқты шығармаларды атауға болады
1
.
Мҧндай шығармаларда ҽпсаналық, яғни ертегіге жақын сипат басым
болады. Ҽңгіме бір заманда болыпты деген оқиғадан гҿрі сондай болса екен
деген мақсатта қҧрылған
сюжетті баяндайды, сондықтан мҧндай ҽпсанада
ойдан
шығарылған,
бірақ
фантастикалық
тҥрге
жетпеген
қиял
пайдаланылады. Онда аспанды шарлатып, жерді айналдыратын, я болмаса
ҽп-сҽтте шаһар тҧрғызып, елді таң қалдыратын керемет болмайды. Басқаша
айтқанда, керемет (чудесное) ғажайыпты (фантастикалық) сипатта емес.
Сонымен, ҽпсана деп кейде ертеде болған, немесе ойдан шығарылған бір
оқиғаны кҿркемдей баяндайтын шығармаларды айтамыз. Тақырыптық жҽне
сюжеттік мазмҧнына қарай қазақ ҽпсаналары шартты тҥрде тарихи-мекендік
жҽне утопиялық болып келеді.
Достарыңызбен бөлісу: