Түркеш қағанаты. Арабтар басқыншылығымен күрес

құлатып, билікті өз қолдарына алды.
Түргештер көшпелі және жартылай көшпелі мал өсірумен, жартылай отырықшы егін 
салумен шұғылданды.
Қағанаттың жері Орта Азияның оңтүстік-шығысында Шаш (Ташкент) қаласынан Шығыс 
Түркістандағы Бесбалық, Тұрфан қалаларына дейінгі аралықты қамтыды. Орталығы Суяб 
қаласы болды.
Халқының құрамы түркітілдес тайпалардан тұрды. Түргештер туралы алғашқы деректер 
«Күлтегін» ескерткіштерінде және Қытай жазба деректерінде кездеседі. Түргеш 
тайпалары VI ғасырда Шу, Іле өзендері аралығындағы үлкен аймақты мекендеді және 
Жетісудағы керуен жолдарының көбі солардың бақылауында болды.
Саяси билік қаған қолында болды. Қағанат жиырма әкімшілік аймаққа бөлінді. Аймақтар 
7 мыңнан әскер жинады. Үшлік өзін қаған етіп жариялаған күннен бастап елдің саяси-
әкімшілік басқару ісіне ерекше назар аударған. Қаған 706 жылы қаза болды. Билік үшін 
сары және қара түргеш тайпаларының арасында талас-тартыс басталды. Оны Шығыс 
Түркі қағанатының қағаны Қапаған пайдалануға тырысты.
Сұлу қаған (715-738 жж.) билікке келгеннен кейін түргештер қайта күшейеді. Екі 
тайпаның арасындағы тартыста қара түргештер жеңіске жетіп, Сұлу қаған орданы Талас 
қаласына көшіреді. Сұлу қаған шығыстағы жағдайын әскери келісімшарт жасаумен қатар, 
құдандалық арқылы да дұрыс жолға қоюға тырысқан. Осы жолда қағанның 717 жылы Тан 
империясына барып қайтуы сәтті сапар болды. Ол шығыстағы өзіне қауіп төндіріп 
отырған Шығыс Түркі қағаны Білгенің қызына үйленеді. Сөйтіп қаған шығыстағы саяси 
жағдайын күшейтеді.
Ендігі мәселе батыстағы басты жау арабтар еді. Қаған арабтарға қарсы Орта Азиядағы 
халықтардың күресін пайдаланып, оларды қолдап, жәрдем беруге тырысты. Мәселен, 
Самарқан, Бұхара тұрғындарымен күш біріктіріп, бұл қалалардан арабтарды қуып 
шыққан.
Қаған Тоқарстандағы арабтарды да біржолата талқандау үшін 737 жылы ондағы 
қарлұқтармен бірлесе отырып, арабтарға ойсырата соққы берді. Алайда жеңіске қуанған 
тоқарлықтар мен түргеш әскерлері ертерек тарап кеткен еді. Мұны пайдаланған арабтар 
шағын әскерімен қалған Сұлу қағанға күтпеген жерден шабуыл жасап, жеңіліске 
ұшыратады. Еліне оралған Сұлу қаған Навакет қаласында өз қолбасшысы Баға тарханның 
опасыздығынан қаза болған.
Оның шайқастарға тікелей қатысуына әрі ылғи жеңіске жетуіне байланысты арабтар оған 
«сүзеген», «мүйізді қаған» деп ат қойса керек. Сондықтан арабтар Сұлу қағанмен ашық 
майданда соғысудан сескенген. Ал Сұлудың әскербасы болған Кули шор 720-721 
жылдары Соғды жеріндегі арабтарды қуып шығып, жеңіске жеткен. Сұлудың орнына 
оның баласы Тұқарсан Құтшар қаған болған. Оның билігі бар болғаны бір-екі жылға 
созылған.

Бұл кезде сары және қара түргештердің арасындағы күрес 20 жылға созылып, 
қағандықтың саяси және әкімшілік жағдайы мүлде әлсірейді. Қағандықтың мұндай 
жағдайын біліп отырған Қытай империясы Куш қаласындағы (Шығыс Түркістан) 
әскерлерін Жетісуға аттандырып, 748 жылы Суябты жаулап алады. Одан соң Шашты 
(Ташкент) алып, оның әмірін өлтіреді. Шаш әмірінің баласы арабтарды көмекке 
шақырады.
751 жылы Таразға жақын жердегі Атлах қаласында көмекке келген араб әскерлерімен 
түргештер бірлесе отырып, қытай әскерлеріне күйрете соққы берді. Аман қалған қытайлар 
Жетісудан біржолата кетуге мәжбүр болды.
Мұндай шайқастардан кейінгі ел ішіндегі қиын жағдайды өз пайдасына шешуге әрекет 
жасаған қара түргештердің тарханы Жыпыр 749-753 жылдары қағандықты өз қолына 
алды. Бірақ оның билік құрған кезінде де жағдай жақсара қоймады. Жікке бөлінушілік 
тоқтамайды, керісінше бұрынғыдан да ушыға түседі. Талас-тартыс жылдан-жылға 
шиеленісіп, Түргеш қағандығы біржолата әлсірейді.
Бұл сәтті Атлах шайқасына қатысқан қарлұқ тайпасының көсемдері пайдаланып, 756 
жылы Түргеш қағандығын құлатып, билікті өз қолдарына алды.

жүктеу/скачать 1,17 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: