№21 (5409) 23 мамыр 2015 жыл
жүктеу/скачать 1,64 Mb. Pdf көрінісі
|
- Бұл бет үшін навигация:
- Поздравляем Имашева Аскара Жанболатовича!
- Мадина Даулетова Тағдырлары тоғыстырғандар
- КГУ «Центр по делам молодежи»
- Бердішева Салтанат Изенді ауылы Мерейтой иесіне құрмет Мерейтой Благоустройство Станет чище и уютней
- 4 бет 23 мамыр 2015 жыл
- Хусаинов Ғани Бариұлының ұрпақтары Хусаинов Ғани Бариұлы (14.05.1915 – 08.03.2006) Ер есімі – ел есінде
- Күміс Жұмаділова, аудандық ардагерлер ұйымының төрайымы
- Библиотекарь С.Первое Мая Нуркенова А.И.
А.О. Мусина, Нұра аудандық сотының бас маманы, сот мəжілісінің хатшысы Адам құқығының кепілі ретінде қылмыстық іс жүргізудегі кінəсіздік презумпциясының мəні мен маңызы Адам жəне Заң 3 бет 23 мамыр 2015 жыл Н Ў Р А Решением Комитета по контролю в сфере образования и науки Мини- стерства образования и науки Рес- публики Казахстан от 2 марта 2015 года (приказ № 289) Имашеву А.Ж. присуждена ученая степень доктора философии по специальности «Гор- ное дело». Имашев А.Ж., 1985 года рождения, уроженец Нуринского района, об- учался в Киевской средней школе № 2. В 2008 году окончил КарГТУ и по- лучил квалификацию «горный инже- нер-строитель». В этом же году на конкурсной основе поступил в научно- педагогическую магистратуру Кара- гандинского государственного технического университета по специ- альности «Горное дело». В 2008 году проходил научную стажировку в Санкт-Петербургском государствен- ном горном институте. В 2010 году принимал очное участие с докладом на XIV Международном научном сим- позиуме аспирантов и молодых уче- ных «Проблемы геологии и освоения недр», который проходил в Томском политехническом университете, где был удостоен диплома II степени. В июне 2010 года защитил магистерскую дис- сертацию. В 2010 году поступил в докторан- туру Карагандинского государственного технического университета. В 2013 году прошел научную стажировку в Донецком на- циональном техническом университете и Ин- ституте физики горных процессов Национальной академии наук Украины. В де- кабре 2014 года защитил диссертацию на со- искание ученой степени доктора наук по специальности «Горное дело». По итогам 2014 года был награжден дипломом II сте- пени в номинации «Лучший молодой ученый КарГТУ». Имеет более 30 научных публика- ций.
Желаем Аскару Жанболатовичу здоровья и успехов на научном поприще. Образование Поздравляем Имашева Аскара Жанболатовича! « К е з і н д е тағдырдың жазуымен қ а с и е т т і қазақ дала- сына сан түрлі ұлт өкілдері қоныс тепті. Бүгінге олар тегі басқа болғанымен, теңдігі бір, қаны бөлек болғанымен, жаны бір, ар- маны ортақ біртұтас халыққа айналды. Туған елінің туының астында бірігіп, туған жердің тұғырын биік етуге бел шешкен азаматтарды бір тағдыр күтеді əр уақытта. Осылай елдігіміздің ертеңі ошақтың ұштағаны секілді «бір халық, бір ел, бір тағдыр» деген үш сөзге сыйып о т ы р » Н. Назарбаев. Ассамблеяның басты мақсаты Қазақстандағы барлық этностардың ру- хани тұрғыда қайта жаңғыруы мен дамуын қамтамасыз ету, өркениеттік жəне демократиялық ұстанымдарға, мемлекет- тік ұлттық саясатта барлық этностардың мүддесіне деген құрметке негізделген ұлтаралық қатынас мəдениетін қалыптастыру болатындығы айқындалды. Барлық облыстарда кіші Ассамблеялар құрылып, олардан сессияға 260 делегат сайланды. Сессия 1995 жылы 24 на- урызда Алматы қаласында өтті жəне оның құрамына 40 ұлттық-мəдени орталықтың өкілдері енді. 2015 жылы осы тарихи күнге 20 жыл. 1 мамыр Қазақстан халқының бірлігі мен ынтымақтастығы күні. Бұл мереке - менің отбасым үшін ерекше. Себебі, менің туған əжем орыс ұлтының өкілі болып табы- лады. Менің атам, Уашев Даулет 1946 жылы Қарағанды облысы Нұра ауданы Қызыл жұлдыз ауылында дүниеге келді. 1967 жылы Целиноград қаласының С. Сейфулин атындағы мемлекеттік педа- гогика институтының физика-математика факультетін бітіріп, облыстық ағарту бөлімінің нұсқауымен Қорғалжын ауданы ның Баршын орта мектебіне физика пəнінің мұғалімі қызметіне жіберілді. Əжем Уашева Галина Федоровна 1948 жылы Ресей Федерациясы Түмен облысы Ишим ауданы Лариха селосында дүние есігін ашты. 1968 жылы Қорғалжын педагогикалық техникумын бітіріп, облыстық ағарту бөлімінің нұсқауымен Қорғалжын ауданының Баршын орта мектебінде ба- стауыш сынып ұстазы болып қызмет етеді. Міне, осы жерден екеуінің жолдары бір болып, шаңырақ көтерді. Кішкентай кезімде «қалай кездестіңіздер?», «қалай қазақ жеріне келдіңіз?» деген сұрақтарды көп қойып, мазасын алатынмын. «Тағдырдың жазғаны осы болар, бастапқыда екеуіміздің де ата-аналарымыз, туған- туысқандарымыз қарсы болды, үйлену тойын тек достарымыздың арасында атап өтуге тура келді. Туыстарымыз уақыт өте келе, үйреніп кетті», - деп жауап беретін. Осындай махаббаттың күшіне таң қаламын жəне үлгі тұтамын. Əжеміз - са- бырлы, жүзі жарқын, жаны таза адам. Нағыз қазақ келініне тəн барлық қасиеттері жеткілікті. Қазақ халқының əдет- ғұрыптарын сақтап, казақ дəстүрлерін үзбей орындайды. Қазақ тілінде еркін сөйлейді. Мен үшін ол əрқашан үлгі. Атам мен əжем 45 жыл ұстаздық еңбек атқарды. Бүгінде 4 баланың ата-анасы. Ұлдарын ұяға, қыздарын қияға қондырып, 9 немере сүйіп отыр. Мадина Даулетова Тағдырлары тоғыстырғандар С 6 апреля по 30 мая текущего года, согласно постановлению акимата Ну- ринского района № 06/09 от 31 марта 2015 года, проводится весенний двух- месячник
по благо- у с т р о й - с т в у , с а н и т а р - н о
очистке и о з е л е н е - нию насе- л е н н ы х пунктов. С начала
двухмесяч- ника в
районе в б л а г о - у с т р о и - т е л ь н ы х р а б о т а х п р и н и - мают уча- стие до 7,5 тысяч человек, 185 предприятий, организаций и учебных заведений, привлекается до 65 единиц специализированной техники. Участ- никами двухмесячника убрано более 920 гектаров террито- рий населенных пунк- тов, ликвидировано 43 несанкционированные свалки, отремонтиро- вано 15 фасадов зда- ний, отремонтировано около 200 квадратных метров дорожного по- лотна, отремонтиро- вано и покрашено 180 погонных метров ограждений и заборов, проведена обрезка более 250 деревьев. Высажено 345 шт. са- женцев зеленых насаж- дений, в том числе 280 деревьев и 65 кустарников. 6 мая в рамках двухмесячника в селах и поселках района был проведен общеобластной субботник. На борьбу с мусором и сорняками вышли порядка 7500 человек, 185 предприятий, орга- низаций и учебных заведений, с при- влечением 65 единиц специализированной техники. В поря- док приведены более 630 гектаров территорий, ликвидировано 29 не- санкционированных свалок, отремон- тировано 10 фасадов зданий, 50 квадратных метров дорожного по- лотна, отремонтировано и покрашено 120 погонных метров ограждений, 10 фасадов зданий, обрезано более 250 деревьев. Высажено 150 деревьев. «Приятно, когда чистоту наводишь сам. Хочется, чтобы наши населенные пункты были чистыми и уютными. Только от самих людей зависит, на- сколько чистыми останутся наши улицы, природа, речные берега. Да- вайте вместе следить за чистотой окружающего мира, ведь это совсем не сложно», — говорят многие участ- ники субботника. Д.Швецов
«Қарағанды облысы ауыл шаруашылығы, қайта өңдеу ұйымдары жəне мемлекеттік мекемелер қызметкерлерінің жергілікті кəсіподағы» қоғамдық бірлестігінің Нұра ауданы бойынша өкілдігі Нұра ауданының Изенді ауылы əкімі аппаратының жетекші маманы Айдар- ханов Жанат Қапышұлын 50 жасқа толған мерейтойына орай облыстық кəсіподақ ұйымының мақтау грамота- сымен марапаттады. Жанат Қапышұлы - қандай марапаттауға болса да лайық азамат. Еңбек жолын 1982 жылы «Нұра» асыл тұқымды қой совхозының ком- сомол жастар бригадасында шопан болып бастаған. 1983- 1988 жж. Алматы зооветеринарлық институтын ойдағыдай оқып шықты. Одан кейін комсомол комитетінің хатшысы болып еңбек етті. 1993-1997 жж. «Нұра» асыл тұқымды қой совхозында зоо- техник ретінде жұмыс істеді. 2000-2008 жж. əкім аппара- тына əскери үстел есебінің бастығы болып ауысты. 2008 жылдан – жетекші маман қызметін абыроймен атқаруда. Жары Жанар екеуі үш ұл тəрбиелеп, оқытып отыр. 33 жылғы еңбек жолында қашанда елім деп жүрген азаматтардың бірі. Ұйымдастырушылық қабілеті мол, адамдармен тез тіл та- быса біледі. Басшылардың тапсырмалары мен бұйрықтарын уақытылы жəне сапалы орындайды. Қызметтік этика нормаларын сақтайды, ішкі еңбек тəртібін бұзған емес, басшылық тара- пынан тəртіптік жазаға тартылған жоқ. Мінезі салмақты, əріптестеріне сыйлы.
4 бет 23 мамыр 2015 жыл Н Ў Р А Біз, Хусаинов Ғани Хусаинұлының ұрпақтары, Ұлы Отан соғысының 70 жылдығына орай, екі соғысты басынан кешкен, өмірдің көптеген қиыншылықтарынан өткен, бірақ ұзақ жəне бақытты ғұмыр кешкен атамыз ту- ралы қысқаша баяндап бермекпіз. Атамыз 1915 жылы мамыр айының 14-ші жұлдызында бұрынғы Ақмола қаласында дүниеге келді. Əкесінің аты – Бари, анасының аты – Мəулекай. Ол 1924 жылы анасы Мəулекаймен бірге Петропавл қаласына қоныс аударды. Осы қалада 7 жылдық мектепті тəмамдап, 1938 жылы Қызыл Армия қатарына əскерге шақырылды. Николаев қаласында əскери қызметін бастап, сол жерде полктік мектепті бітірді. 1938 жылдың қараша айы мен 1939 жылдың ақпан айына дейін бөлім командирі болды. 1939 жылы Финляндия жерінде орыс- фин соғысында болып, 1940 жылы Бесса- рабияны азат етуге қатысты. 1939 жылдың ақпаны мен 1941 жылдың тамыз айы аралығында 45 мм Танкіге қарсы қарудың (ПТО) командирі болды. 1941 жылы ол əскерден қайтарылуы тиіс еді, алайда сол жылдың маусымында Ұлы Отан соғысы басталып кетіп, атамыз əскери борышын ары қарай өтеуге қалды. 1941 жылдың тамызында иығынан жарақат алып, Солтүстік Кавказдағы гос- питальда жатты. Көп ұзамай ол майданға қайтып оралды... 1941 жылдың тамызынан 1943 жылдың маусым айы аралығанда 296-шы əскери- атқыштар колоннасының жауынгері болып абыроймен қызмет етті. 1943 жылдың маусымынан 1945 жылдың қарашасына дейін 996-шы байланыс батальонындағы байланыс бөлімінің командирі болды. Генерал Гро- мов олардың дивизия командирі болған еді. 1945 жылы соғыстың аяқталуы қарсаңында Ж у к о в т ы ң қолбасшылығымен 6 ай бойы Берлинді оккупа- циялау операциясына белсене қатысты. Соғыс барысында ата- мыз ерлігі мен б а т ы л д ы ғ ы н ы ң арқасында «Ерлігі үшін», «Германияны жеңгені үшін», «Берлинді алғаны үшін», «Варшаваны азат еткені үшін» жəне «Кеңес Одағаның батыры Маршал Жуков» медальдарымен марапатталды. 1945 жылдың қарашасында əскер қатарынан босатылып, желтоқсан айында Ақмолаға – өзінің анасы Мəулекейге оралды.
1948 жылы Қарағанды облысында Шия- пова Розалина Имайқызымен отбасы құрып, 1960 жылы қазіргі Қарағанды облысы, Нұра ауданы, Энтузиаст (Ахмет) ауылына көшіп келді. Осы ауылда еңбек етіп, 25 жыл бойы ауылдың бас есепшісі қызметін атқарып, 75 жасында зейнеткер- лікке шықты. 2006 жылдың 8 наурызында сүйікті атамыз 91 жасында дүниеден озды. Қазіргі таңда атамыздың артында 3 ұл, 2 қыз, 13 немере, 11 шөбере қалды. 2015 жылдың 14 мамырында атамыз 100 жасқа келер еді... Біз барлығымыз оны қамқоршы əке жəне ата, еңбекқор адам жəне өте ме- йірімді жан ретінде еске аламыз...
Ұлы Жеңістің 70 жылдық мерекесі жақындаған сайын əкеміз Өмен Тұрмағанбетовтың ерлікке толы өмірі санамызға оралады. Өмен Тұрмағанбетов 1926 жылы Қарағанды облысы Нұра ауданы Алғабас колхозында дүниеге келген. Он жеті жа- сында от кешіп, талай қиындықты бастан өткерген адам. Нұра ауданындағы Казго- родок ауылындағы орта мектепті ойдағыдай аяқтап, 1943 жылы ФЗО-ға алынады да, Қарағандыдағы шахтада еңбек етеді. Қаршадайынан отаншылдық рухта тəрбиеленген ол он жеті жасында соғысқа жіберуді өтініп, əскери комиссариатқа бір- неше рет барады, сөйтіп соғысқа атта- нады. Алматыда үш ай мергендікке дайындайды. Беларус фронтында 1944 жылдың басында 290-дивизияның 885 - атқыштар полкінің құрамында Ұлы Отан соғысына кіреді. Неміс пулемет- атқыштарын құртып, бірнеше рет жауын- герлерімізді аман алып қалады. Ұлы қолбасшы Г.К.Жуковтың қарамағында Бер- линге бірінші болып кіреді. Берлиннің түбінде ол ауыр жараланып, Варшава қаласындағы госпитальда емделеді. Ұлы Жеңістің қуанышты хабарын 1945 жылдың 9 мамыры күні күндізгі сағат он екіде госпитальдың алдында, зембілде жатып радиодан естиді. Госпитальда төрт ай ем- делген Өмен туған колхозы Алғабасқа екінші топтағы мүгедек болып оралады. Содан Петропавлдағы бір жылдық курсты тəмамдап, май заводының шебері деген куəлік алып шығады да, Казгородок ауы- лында еңбек етеді. 1985 жылдың мамыр айына дейін бір жерде еңбек етіп, ауылының құрметіне бөленіп, құрметті зейнеткерлікке шығады. «Отан соғысы» орденімен, «За Победу над Германией», «За боевые заслуги», «За освобождение Белорусии», «За От- вагу», «За освобождение Украины», “Кеңес Одағының Маршалы Г.К.Жуков” медалімен, басқа да медальдармен мара- патталады. Тəуелсіз мемлекеттер достастығы үкіметтері басшыларының 1999 жылғы Кеңесінің шешімімен Тұрмағанбетов Өменге «1941-1945 жылдардағы соғыс ардагері» белгісі тап- сырылды. Қазақстан Республикасының жəне астанасының дамуы мен қалыптасуына елеулі үлес қосқаны үшін Тұрмағанбетов Өмен «Астанаға 10 жыл» медалімен ма- рапатталады. 2010 жылы «Нұра ауданының құрметті азаматы» атағы берілді. 2014 жылы 3 шілде күні 88 жасқа қараған шағында соғыс жəне еңбек ардагері Өмен Тұрмағанбетов өмірден озды. Елінің елеу- лісі, халқының қалаулысы болған ардақты азаматымыз Ұлы Жеңістің 70 жылдығына жетпеді. Десе де оның ерлігі, есімі ел есінде.
Күміс Жұмаділова, аудандық ардагерлер ұйымының төрайымы Жапанов
Наби родился в 1919 году в селе Савельевка Нуринского района Карагандинской области Казахской ССР, бедняка, образование высшее, квалификация - учитель НСШ, воинское звание - гл.мл. лейте- нант. Отец Асанбеков Жапан, 1886 года рожде- ния, до революции и после революции до кол- лективизации занимался крестьянством. С 1927 года работал в колхозе. Мать Макулова Гульзей- неп также была дочкой крестьянина – бедняка. Она умерла в мае 1935 года. Жил и воспитывался в Савельевке до 1931 года, где окончил начальную школу. С 1931 года по 1937 годы жил и учился в селе Казгородок Нуринского района, где окон- чил казахскую среднюю школу. Затем учился с 1937 по 1939 годы на языко-литературном факультете Караган- динского учительского института. С 1939-го учебного года по март- месяц 1940 года работал директором Клю- чевской СШ Акмолинского района Акмолинской обла- сти, где преподавал казахский язык и литературу, историю в 5-9 классах. В 1942 году, в марте- месяце был призван в ряды Со- ветской Армии, служил в 39-ом з.с. полка, з.с. бригады при С.А.В. округа, где окончил школу младших команди- ров и работал командиром отдела, помощником коман- дира взвода и помощником заместителя командира ротно-политичсекой части. С января по июль - месяцы 1943 года учился и окон- чил центральную школу инструкторов снайперского дела при НКА СССР. С июля 1943 года по май- месяц 1944 года работал командиром взвода курсантов 2-ого Смо- ленского стрелково-снайперского училища Приуралья, откуда был направлен на фронт. С мая - месяца по сен- тябрь -месяц 1944 года проходил службу командиром стрелкового взвода в составе 37-ой Армии 1-го Белорус- ского фронта. Затем служил командиром воздушно-де- сантного взвода 18-ой воздушно-десантной роты,7-ой воздушно-десантной девизии,4 гвардейской Армии 3-го Украинского фронта. С 28 января по 30 мая 1947 года находился на из- лечении в республиканском госпитале Азербайджанской ССР, в городе Баку, после чего был комиссован, как ин- валид Великой Отечественной войны в 1941-1945 годах. С тех пор не работал по вышеизложенной причине. За время учебы, работы в школе и службы в Советской Армии не имел административных, дисциплинарных взысканий.
Мой прадед, Мендыбаев Ануарбек Ах- метжанович, родился 11 мая 1917 года. Детство его было трудным. Он воспи- тывался в детском доме г. Кустаная. В школе был очень способным учеником: за 4 года он окончил 7 классов. Затем поступил в Казахский коммунистический институт на факультет журналистики в городе Алма-Ате, который закончил в 1938 г. Оттуда его забрали в армию, и служба его началась в Финляндии. Сначала был редактором ди- визионной газеты, потом курсантом. В 1941 году получил военное образование в Минском военно-политическом училище, ему присвоено воинское звание капитан. Потом началась Великая Отечественная война. Прадед про- должал работать в газете инструктором до мая 1944 года, затем литературным сотрудником, заместителем коман- дира батальона. Работа корреспондента на фронте была очень тяжелой и рискованной. Ранений у прадеда не было, но были об- морожения пальцев на ногах, так как приходилось по не- сколько дней находиться в окопах без движения. Участвовал на фронтах Великой Отечественной Войны: на 3-ем Белорусском фронте с июня 1941 года по май 1945 года. В ходе боевых действий 11 ноября 1945 года гвардии капитан Мендыбаев Ануарбек за участие в ге- роическом штурме и взятии Кенигсберга был награжден медалью. Из уроков истории я знаю, что медаль «За взя- тие Кенигсберга» – единственная медаль, отчеканенная не в связи со взятием или освобождением столицы, а уч- режденная в награду за взятие города-крепости. По мас- штабам операции штурм Кенигсберга уступает только взятию Берлина. Об этом свидетельствует и количество награжденных этой медалью – более 760 тысяч человек. И это не случайно – овладение городом-крепостью было одной из самых сложных задач. Я очень горжусь тем, что мой прадед получил эту медаль! Затем прадед Ануарбек участвовал в боевых действиях в войне с Японией (Приморский фронт, 08.1945 г.). И только в 1946 году, после 8 лет службы в Вооруженных силах ССР, он вернулся в Казахстан в город Кустанай. Там и встретил мою прабабушку Санию. Они в 1947 году поженились. Позже родились дети: Рафаиль, Рамиль, Рафкат и Гаухар, (моя бабушка). В мирное время работал журналистом в газете «Коммунизм жолы» до выхода на пенсию. Мой прадед был награжден орденом Великой Отече- ственной Войны 2 степени, юбилейными медалями «Три- дцать лет Победы в Великой Отечественной Войне 1941-1945 гг.» (18.12.1975 г.), «Сорок лет Победы в Вели- кой Отечественной Войне 1941-1945 гг.», «50 лет воору- женных сил» (20.11.1969 г.), «70 лет ВС СССР». Надо отметить, что прадед Ануарбек знал несколько языков: свободно говорил на русском, казахском, татарском и владел разговорной речью на японском, финском языках. После выхода на пенсию переехал в город Караганду, где продолжал работать журналистом в газете «Коммунизм таңы». В 1974 году написал книгу на казахском языке «От кешу» («В огне»). В эту книгу вошли воспоминания о войне, о его погибших друзьях и героях. В 1994 году мой прадед умер. Последние 2 года жизни он был слепым. Живым я прадеда не видел, но зато в семейном альбоме хранятся его фотографии. С большим уважением, с чувством гордости я слушаю воспомина- ния моей бабушки о нем. Когда моя бабушка уехала учиться в медицинском институте в г. Караганду, прадед прислал ей из г. Кустаная фотографию, на обратной сто- роне которой было написано: «Дорогая дочурка! Таким был твой отец, когда ему было всего-навсего 24 года. Фото 1941 года. Посылаю тебе на память, чтобы ты не забыла. Твой отец Ануарбек». Именно эта фотография для нее самая дорогая. Я думаю, что только благодаря мужеству, героизму, ратному подвигу таких смелых и от- важных людей, как мой прадед Мендыбаев Ануарбек, и была одержана Победа. И мы, молодое поколение ка- захстанцев, должны помнить об этой страшной войне, об её ужасных трагических последствиях и хранить светлую память о тех, кто принимал в ней участие.
жүктеу/скачать 1,64 Mb. Достарыңызбен бөлісу:
|