24-дәріс XX ғасырдағы тарих: тарихи білім берудегі дағдарыстар және революциялар тарих ғылымының тарихы
жүктеу/скачать 0,92 Mb. Pdf көрінісі
|
- Бұл бет үшін навигация:
- ХХ жүзжылдықтағы «жаңа тарих» (la nouvelle histoire) немесе «жаңа тарих ғылымы» позитивизм мен марксизмге сыни қарайтын интеллектуалды қозғалыс ретінде туды.
| «Жаңа тарих ғылымы»
Пәнаралық тәртіп қағидаты ерте «Жылнамалардың» зерттеу стратегиясында жетекші болды. XX ғасырдың 60-жылдарынан бері пәнаралық өзара іс-әрекеттің «алтын дәуірі» басталады, онда қоғамды зерттеуге интегралды пәнаралық көзқарасқа негізделген «жаңа тарихи ғылым» қалыптастыруда тең серіктестікке деген көзқарас басымдыққа ие болады. ХХ жүзжылдықтағы «жаңа тарих» (la nouvelle histoire) немесе «жаңа тарих ғылымы» позитивизм мен марксизмге сыни қарайтын интеллектуалды қозғалыс ретінде туды. Ол оқиғалық-сипаттамалық тарих пен әмбебап заңдардың әрекеті арқылы өткендегі оқиғаларды түсіндіруге қарсы шығады. Оның қалыптасуында жетекші рөл «Жылнама» журналының айналасында топтастырылған француз тарихшыларына тиесілі. «Жаңа тарих» шын мәнінде тарихи мамандықта революциялық төңкеріліс жасады. М. Блок пен Л.Феврдың ізбасарлары XX ғасырдың ортасында тарихшылардың кәсіби сана- сезімінде түбегейлі қатып қалған ғалымның құжатқа толықтай тәуелділігіне қарсы шығып, зерттеушінің шығармашылық қызметін және дерекккөздер мен оларды зерттеу бұрышын анықтайтын ғылыми мәселе туралы ойларды жоғары қойды. Блок пен Феврдың негізгі қағидалары «жаңа тарих ғылымының» проблемалық салалары аясында дамыды. Соғыстан кейінгі онжылдықтардың «жаңа тарихы» гуманитарлық пәндер бойынша пәнаралық зерттеулер орталығы болған Гуманитарлық ғылымдар Палатасының негізін салушы (1962) ФЕРНАН БРОДЕЛЬ (1902-1985) және оның іргелі еңбектері - «Филипптің II заманындағы Жерорта теңізі мен Жерорта теңізі әлемі» (1949) және «Материалды өркениет, экономика және капитализм: XV - XVIII ғғ.» (1979 ж.) атты шығармалармен тығыз байланысты. «Жаңа тарихи ғылымның» пәнаралық бағыты Бродель еңбектерінде толықтай ашылды. Бродельдің идеалы - шексіз мүмкіндіктері бар жүйелі «ғаламдық» («жалпы») тарих. Ол экономикалық тарих тауар-ақша қатынастарының механизмдерін зерттеумен шектелмейтіндігін, алайда олардың шегінен біршама алысқа таралатындығын көрсетті .Ғалым адамның қоршаған ортамен қарым-қатынасын (геотарих) , «баяу өзгерістердің» (экономиканың, қоғамның, мемлекет пен өркениеттің дамуы) құрылымдық тарихын және адам өмірінің уақытымен пара-пар оқиғалар тарихын қарастырған. Бродельдің «жалпы» тарихының тұжырымдамасы Батыс тарихнамасына үлкен әсер етті , Францияда және бүкіл әлемде көптеген ізбасарлар жинады. 1970-жылдарда ЖОРЖ ДЮБИ және ЖАК ЛЕ ГОФФ «Жылнамалар» мектебінің үшінші ұрпағының өкілдері болды. Олар тарихшының қызығушылықтары қатарына тек адамды ғана емес, сонымен бірге оқиғаларды оралту қажет деп есептеді. 1970-шы жылдардағы пәнаралық жағдайдың жаңалығы басқа да пәндер туралы деректер мен әдістерді қолдану ғана емес, олардың ғылыми объектілерінің деңгейінде интеграция туралы, одан әрі, пәнаралық объектілерді жобалау туралы сөз қозғалуында болды . Осылайша, қоғамдағы адам зерттеуінің басты тақырыбы болған «жаңа тарих ғылымы» сөздің толық мағынасында пәнаралық тарих болып табылады. Басында «Жаңа тарих» қалыптасуында маңызды болған 1960 жылдардың басы мен 1970-ші жылдар аралағындағы кезең әлеуметтану, әлеуметтік антропология, демография және сандық әдістер туы астында өтті. Ол уақытта тарихтың ескі және жаңа жолдары туралы пікірталастармен қатар тарих пен әлеуметтану арасындағы қарым-қатынас туралы кең талқылау басталды. Жақындасу үрдісі екіжақты болды, бірақ әртүрлі елдерде бастама әртүрлі тараптардан көрінді: кейбір жағдайларда ол тарихшыларға, басқаларда әлеуметтік ғылым өкілдеріне тиесілі болды. Егер Францияда тарихшылар тарих пен әлеуметтану арасындағы диалогтың белсенді қатысушысы болса, Америка Құрама Штаттарында бұл рөл әлеуметтанушыларға тиесілі болып, ал тарихшылар екі ғылымның жақындасуына қарсы болған. Осындай жағдай талқылау ұзаққа созылған Ұлыбританияға да тән еді. жүктеу/скачать 0,92 Mb. Достарыңызбен бөлісу:
|