Ағылшын тілін екінші шетел тілі ретінде оқыту үрдісінде балалардың сыни
ойлау дағдыларын дамытудың кейбір ерекшеліктері
Мақалада балалардың ағылшын тілін екінші тіл ретінде қабылдап, сыни тұрғыдан ойлау қабілетінің
даму ерекшелігі, оның болмысы жəне ағылшын тілі сабағындағы даму деңгейі қарастырылды.
Авторлар сыни тұрғыдан ойлау қабілетін тыңдап-түсіну жəне сөйлеу біліктері арқылы дамуы жайы
жайлы баяндады. Шетел тілі сабағында сыни ойлауды қалыптастырудың бірнеше əдістерін пайдалану
арқылы оқушылар оқыту процесінің өзімен жəне нəтижелерімен қанағаттанады деген қорытынды
жасады.
А.Маккензи, Н.В.Дениварова, А.К.Китибаева
Особенности развития навыков критического мышления у детей
в процессе изучения английского языка как иностранного
В статье показываются особенности формирования критического мышления у детей, его сущность и
стадии его развития в процессе изучения английского языка в качестве второго. Определено развитие
критического мышления посредством аудирования и говорения. Выделены некоторые приемы фор-
мирования критического мышления. Авторами отмечено, что ученики получают большое удовлетво-
рение от самого процесса обучения и его результатов.
УДК 81' 243
Б.А.Нуркеева
Карагандинский экономический университет Казпотребсоюза
(E-mail: dinkaz73@mail.ru)
Полиязычное образование студентов вуза как фактор
эффективности межкультурного общения
В статье рассматривается содержание полиязычного образования, включающее систематизированные
знания, умения и навыки в области одного или нескольких иностранных языков в соответствии
с межкультурной парадигмой языковой подготовки. Автором выделены факторы эффективности
межкультурного общения. Показан триединый процесс обучения, воспитания и развития личности на
основе одновременного овладения несколькими языками.
Ключевые слова: полиязычное образование, студент, межкультурное общение, высшее образование,
казахский язык — государственный, русский язык — язык межнационального общения, английский
язык.
Сегодня политика Казахстана в области образования направлена на интернационализацию
образовательного пространства и обеспечение подготовки конкурентоспособных специалистов,
знающих несколько языков. Нурсултан Абишевич Назарбаев в Послании народу Казахстана «Новый
Казахстан в новом мире» отметил: «Казахстан должен восприниматься во всем мире как
высокообразованная страна, население которой пользуется тремя языками: казахский язык
государственный, русский язык как язык межнационального общения и английский язык — язык
успешной интеграции в глобальную экономику» [1]. Реализация государственной политики
в области образования обеспечивается посредством законодательных актов и программ развития.
В Концепции инновационного развития Республики Казахстан до 2020 г. [2] говорится
о необходимости языковой подготовки специалиста новой формации, способного к общению
Полиязычное образование студентов…
Серия «Педагогика». № 2(78)/2015
295
с зарубежными партнёрами. Целью Концепции является содействие вхождению Казахстана в число
30-ти конкурентоспособных стран мира на основе развития новых технологий и услуг. «...Главным
критерием конкурентоспособности образования должны стать формирование национальной системы
компетенций и повышение престижа казахстанского высшего образования на международном рынке
образовательных услуг.
Учитывая критическую ситуацию с обеспечением кадров, следует отказаться от деликатных
подходов в реструктуризации государственного образовательного заказа. Необходимо сосредоточить
ресурсы на покрытии потребностей в инженерных и технических кадрах, обладающих
соответствующими компетенциями международного уровня, включая языковые». Одним из меха-
низмов модернизации образования, позволяющих говорить о качественном его изменении, становит-
ся реализация процесса полиязычия как прогрессивного фактора развития казахстанского общества.
Полиязыковая ситуация в мире, в основании которой лежит полиязычие народов и многообра-
зие культур, при определенном социально значимом и специально организованном педагогиче-
ском процессе становится важным механизмом гуманизации общественной жизни, человеческой
культуры. Поскольку различные социальные системы вынуждены сотрудничать для решения общих,
глобальных проблем, возникает потребность в выработке согласованных представлений о правах,
достоинствах и свободе человека.
Важнейшей стратегической задачей образования является, с одной стороны, сохранение луч-
ших казахстанских образовательных традиций, с другой — обеспечение выпускников школ меж-
дународными квалификационными качествами, развитие их лингвистического сознания, в основе
которого — овладение государственным, родным и иностранными языками.
Как утверждают авторы статьи «От идеи «Триединство языков» Н.А.Назарбаева до полиязычно-
го образования в Казахстане», создание равных условий для изучения трех языков не означает равной
сферы их функционирования, равной функциональной нагрузки и статуса. Акцент сделан на педаго-
гическую составляющую, которая в полной мере может быть обозначена как полиязычное образова-
ние. Активизация полемики вокруг языковой ситуации в Казахстане связана с полиязычием, что по-
зволяет говорить о новых гранях языкового образования. В этих условиях актуализируется проблема
становления и развития полиязычного образования. Для эффективного внедрения полиязычия в обра-
зование необходимо привести в единую систему наработанную практику полиязычного образования
в отдельных вузах и школах Республики Казахстан и обеспечить преемственность образовательных
программ [3].
Полиязычное образование — это целенаправленный, организуемый триединый процесс обуче-
ния, воспитания и развития индивида как полиязыковой личности на основе одновременного овладе-
ния несколькими языками как «фрагментом» различных культур человечества [4].
Содержание полиязычного образования должно включать систематизированные знания, умения
и навыки в области родного и государственного языков, а также в области одного или нескольких
иностранных языков в соответствии с межкультурной парадигмой современного языкового образо-
вания.
Основополагающими идеями в реализации полиязычного образования в контексте межкультур-
ного общения являются:
мотивация и стимулирование использования различных языков в соответствии с потребностя-
ми и интересами обучаемых;
формирование умений межкультурного общения;
стратегия постоянного познания через язык особенностей конкретных культур и особенностей
их взаимодействия;
выход за пределы собственной культуры и приобретение качества медиатора культур, не утра-
чивая собственной культурной идентичности;
способность обучающихся понимать единое с инокультурным собеседником значение проис-
ходящего на основе знаний о различиях культур и умений как обсуждать эти различия, высту-
пая посредником между культурами, так и изменять собственное отношение к ним;
обеспечение содержания изучения языков в соответствии с социокультурной ситуацией кон-
кретной страны (или региона).
В этой связи новое звучание приобретает проблема языкового образования. Исходным при этом
является идея о том, что изучение любого языка должно сопровождаться изучением культуры носи-
Б.А.Нуркеева
296
Вестник Карагандинского университета
телей этого языка. В связи с этим было бы правомерно говорить о полилингвокультурном образова-
нии, результатом которого должно стать многоязычие граждан общества. Слагаемыми этого много-
язычия должны явиться родной язык, который закрепляет осознание принадлежности к своему этно-
су, казахский язык как государственный, владение которым способствует успешной гражданской ин-
теграции, русский язык как источник научно-технической информации, иностранный и другие не-
родные языки, развивающие способности человека к самоидентификации в мировом сообществе.
К механизмам модернизации образования необходимо отнести процесс интернационализации
образования, который логически взаимосвязан с формированием полиязыковой культуры. Под ин-
тернализацией образования понимается процесс включения различных международных аспектов
в исследовательскую, преподавательскую и административную деятельность образовательных учре-
ждений различных уровней. Как показывает опыт, в данном направлении реализация этого про-
цесса способствует формированию у студенческой молодежи навыков самообучения, ответст-
венности, поликультурности, толерантности и других важных качеств современной личности.
Интернационализация как система включает совокупность таких элементов, которые позво-
ляют данному процессу быть динамичным и эффективным. К этим элементам следует отнести
востребованность в знании иностранного и государственного языков. Студенческая мобильность
хромает от недостатка молодежи, владеющей иностранным языком на необходимом и достаточ-
ном уровне для обучения по международным программам. Следовательно, есть необходимость
акцентировать внимание на качестве изучения языка в вузе, поскольку доступность его изуче-
ния за пределами вуза для молодежи относительная, курсы требуют вложения немалых средств, а
мы говорим о доступности образовательных услуг. На наш взгляд, есть необходимость внедре-
ния разноуровневого изучения иностранных языков.
Знание казахского — государственного языка предоставляет возможность обучения по про-
грамме «Болашак» не только представителям титульной национальности, но и русскоговорящей
части студенческой молодежи. Было бы неплохо подумать о включении в учебные планы спе-
циальностей дисциплин на казахском языке обучения для студентов русского отделения как
специальных, так и мировоззренческого плана. Пока в рамках вуза происходит изучение только
казахского языка и делопроизводства на государственном языке. Это уже пройденный этап, не-
обходимо идти дальше.
Мы мало знаем о культуре народов, населяющих нашу планету. В рабочих учебных планах
отсутствуют дисциплины, формирующие личность с глобальной художественной, эстетической
культурой, что можно также отнести к процессу интернационализации. Современный специалист
— это человек мира, владеющий языками, знающий культуру народов мира. Студенты очень
много времени проводят в стенах университета, поэтому только образование в состоянии фор-
мировать все необходимые выше качества. Современная молодежь плохо владеет культурой
речи, поскольку обучение построено на изложении и пересказе избитых истин, а не на интерпре-
тации контекстов литературно-художественных произведений. Интернационализация способствует
умению жить индивиду в обществе, возможно, с другой культурой, принимать ее, отдавать ей
должное, ценить собственные традиции, переносить все лучшее, что есть в другой культуре,
в жизнь своего социума. Возможно, возникновение потребительского общества по большей части
связано с недостатком общения между людьми разных культур, и это своеобразный процесс вы-
рождения культуры. Вывод: интернационализация способствует возрождению и развитию культу-
ры общества.
Следующим элементом процесса интернационализации следует считать вовлечение профессор-
ско-преподавательского состава: обмен преподавателями, совместные научно-исследовательские
программы, стажировки в зарубежных университетах, создание совместных учебных программ,
организация интенсивных курсов и летних школ. Благодаря данному процессу идет активный
процесс рефлексии у профессорско-преподавательского корпуса. Все это способствует формирова-
нию критического отношения к себе ППС. Каждый из нас задает вопрос: «А чем я могу удивить
мир и могу ли я его удивить?». Для ППС становится важным и необходимым критерием востребо-
ванности знание иностранного языка, наличие авторских курсов, что способствует его мобильности
и, естественно, получению дополнительного заработка. Возможным решением вопроса может стать
изучение иностранного языка на курсах для взрослого поколения, что послужит критерием приема
на работу.
Полиязычное образование студентов…
Серия «Педагогика». № 2(78)/2015
297
Показателем интернационализации являются и публикации в международных журналах
с импакт-фактором. Если традиционно преподаватели, занимающиеся научной деятельностью, рабо-
тали на количественные показатели, то теперь они встали перед фактом необходимости перестроить-
ся на качественные. Это потребует постоянной научно-исследовательской работы, знания последних
достижений в своей предметной сфере, знания международных имен, их достижений, чтобы не
открывать заново велосипед.
Интеграция образования и производства на данный момент решается посредством создания
филиалов кафедр высших учебных заведений в учреждениях, организациях и на предприятиях, яв-
ляющихся базами практик.
Что бы мы хотели предложить в этом направлении. Руководители баз практик или методисты
от предприятия должны стать членами университетского сообщества (за вознаграждение, зарплату).
Указанное членство позволит руководству университетов определить долю ответственности уч-
реждения за содержание и качество подготовки будущих специалистов и предложить право
управляющего воздействия на содержание и структуру учебно-воспитательного процесса.
В описываемом случае обучающиеся приходят на базу не только за практическими навыками,
но и слушают лекционные курсы, проходят семинары-тренинги, повышение квалификации
участвуют в совместных проектах, отвечают за определенный участок работы, позиционируют себя
как члены рабочего коллектива. Формируется понимание собственной значимости обучающегося,
динамичен процесс самообразования, более четко вырисовываются контуры профессионально-
предметной среды, возможности и перспективы карьерного роста, осознается правильность
выбранной специализации, четко обозначаются границы знания и незнания.
И последнее, о чем также говорится в Программе развития образования, — это повышение
качества профессорско-преподавательского состава. На наш взгляд, необходимо создание условий
для повсеместного психолого-педагогического обучения всех преподавателей, реализующих
различные учебные дисциплины. На данный момент сложилась парадоксальная ситуация. Зачастую
в качестве педагогов работают люди, не имеющие специальной педагогической подготовки: юристы,
экономисты, инженеры и т.д. Как следствие, процесс воспитания и обучения носит самостоятельный
характер, а не характер взаимодействия, процесса подчинения обучения воспитанию. Обучение
необходимо рассматривать как взаимодействие субъекта и объекта обучения, в котором в большей
части обучение является самостоятельным процессом обучающего, при управляющем и
коррекционном воздействии со стороны педагога.
На практике обучение со стороны педагога является доминирующим, что не способствует
формированию самостоятельности у обучающихся. Обучение — это самостоятельное учение
воспитанника и обработка его знаний педагогом. Такая ситуация в обучении детерминирована,
на наш взгляд, отсутствием педагогической составляющей у современных преподавателей,
не владеющих основами психолого-педагогических знаний. Как следствие — социальные
конфликты, возникающие между предподавателями и воспитанниками, когда предподаватели не
позиционируют себя как педагоги. Основная цель педагога — это воспитание, основанное на
положительном образце, убеждении, поощрении и в определенной дозе наказании. Мало быть
хорошим специалистом-предметником, в образовательном учреждении необходимо быть Педагогом
с большой буквы.
Обучение должно рассматриваться как составляющая воспитания, и только в этом случае
реализуется развитие личности. Самостоятельно усвоенный социально-культурный оплот общества
преобразуется в прочно усвоенные знания, убеждения, компетентость.
Для эффективной организации учебного процесса преподаватели вуза должны хорошо
осознавать характерные особенности современных студентов («поколения Νехt»). Подавляющее
большинство студентов эпохи постмодерна равнодушны к учебе, недисциплинированны, мало
времени проводят за учебниками, хотят получать хорошие оценки при минимуме усилий, инертны,
часто опаздывают на занятия, неучтивы, плохо знакомы с правилами общественного поведения,
ориентированы на развлечения, несдержанны в желаниях и неразборчивы в средствах их
удовлетворения, эмоционально зажаты, инфантильны, их трудно расшевелить и увлечь.
Следовательно, учитывая особые запросы поколения Νехt и специфические черты эпохи,
необходимо пересмотреть методы и содержание высшего образования, изменить саму атмосферу
учебы, с тем чтобы повысить эффективность обучения, как можно больше содействовать успеху
воспитанников. Например: с самого начала установить ясные требования и постоянно о них
Б.А.Нуркеева
298
Вестник Карагандинского университета
напоминать; быть последовательным; обозначить все цели обучения; разработать осмысленные цели
и мероприятия по развитию личности и гражданских качеств студентов; подчеркивать роль научного
метода в процессе познания, при этом признавая возможные ограничения науки; перейти
к образовательной парадигме, ориентированной на познание; использовать активные и творческие
методы обучения; повышать уровень преподавания; объяснять необходимость изучения предмета
его практической применимостью; не ожидать слепого подчинения авторитету преподавателя;
расширять диапазон внеаудиторных заданий: не ограничиваться традиционными письменными
работами, применять другие формы контроля; предоставлять студентам более широкие возможности
для общения; уважать чужую точку зрения; проявлять доброжелательность; верить в своих
студентов.
Список литературы
1 Назарбаев Н.А. Новый Казахстан в новом мире // Казахстанская правда. — 2007. — № 33 (25278). — С. 1–2.
2 Концепция инновационного развития Республики Казахстан до 2020 года. — Астана, 2013 // Əділет.
Информационно-правовая система нормативных правовых актов Республики Казахстан. — [ЭР]. Режим доступа:
http://adilet.zan.kz/rus/docs/U1300000579
3 Жетписбаева Б.А., Аринова О.Т. От идеи «Триединство языков» Н.А.Назарбаева до полиязычного образования
в Казахстане // Вестн. Караганд. гос. ун-та. Сер. Педагогика. — 2012. — № 4 (68). — С. 19–23.
4 Байниева К.Т., Хайржанова А.Х., Умурзакова А.Ж. Системно-целостный подход к полиязычному образованию в
Казахстане // Междунар. журнал прикладных и фундаментальных исследований. — 2013. — № 10. — С. 198–201.
Б.А.Нұркеева
Жоо-ның студенттерінің көптілді білім алуы халықаралық мəдени
қарым-қатынас тиімділігінің факторы ретінде
Мақалада көптілді білім берудің мазмұны халықаралық мəдени қарым-қатынас парадигмасының
талаптарына сəйкес бір немесе бірнеше шет тілін үйрену аясында білім, біліктілік жəне дағды жүйесі
ретінде қарастырылды. Автор көптілді білім беру халықаралық мəдени қарым-қатынас тиімділігінің
факторы ретінде көптілді меңгеру негізінде біріккен оқыту, тəрбиелеу жəне дамыту процесін
белгілейтінін көрсетті.
B.A.Nurkeeva
Polylingual education of students of higher education institution
as factor of efficiency of cross-cultural communication
In article the content of polylingual education, the including systematized knowledge, skills in the field of one
or several foreign languages according to a cross-cultural paradigm of language preparation is considered.
The author allocated factors of efficiency of cross-cultural communication, the causing triune process of
training, education and development of the personality on the basis of simultaneous acquisition of several
languages.
References
1 Nazarbayev N.A. The Kazakhstanskaya pravda, 2007, 33 (25278), p. 1–2.
2 Adilet. Information and legal system of regulations of the Republic of Kazakhstan, [ER]. Access mode:
http://adilet.zan.kz/rus/docs/U1300000579
3 Zhetpisbayeva B.A., Arinova O.T. Bull. of the Karaganda state university. Pedagogics series, 2012, 4 (68), p. 19–23.
4 Baiyniyeva K.T., Khaiyrzhanova A.Kh., Umurzakova A.Zh. International Journal of Applied and Basic Research, 10, 2013,
p. 198–201.
Серия «Педагогика». № 2(78)/2015
299
ƏОЖ 81' 243
Н.Б.Жанұзақов, Б.А.Бейсенбаева
Е.А.Бөкетов атындағы Қарағанды мемлекеттік университеті
(E-mail: aitzhanovna1958@mail.ru)
Көптілді білім берудің болашағы
Мақалада Қазақстандағы көптілді білім беру мəселелері қарастырылды. Көптілді білім беру
кеңістігіне тəн бағыттар анықталды. Өз тілін жетік білу арқылы қазақ, орыс, ағылшын тілдерін оқып
үйренуде, авторлар үштілділіктің кезеңдерін сипаттайды. Егер үштілділік мемлекеттік тілдің негізінде
дамыса, аталған мəселе өз шешімін табады. Біздің елдің тілдік саясатында басымдыққа ие қазақ тілі,
өзінің тілдік дəрежесін біртіндеп нығайтуда.
Кілт сөздер: көптілділік, қостілділік, көптілді білім беру, үштілді білім беру, қостілді білім беру,
үштұғырлы тіл, оқу-тəрбиелік үдеріс, тілдік жəне тілдік емес пəндер, көпмəдениетті тұлға, көптілді
тұлға, лингводидактика, шетел тілдік білім, деңгейлік оқыту, көптілді білім берудің тұжырымдамасы.
Халқымыз ежелден тіл мəселесіне көп мəн беріп, «Өнер алды — қызыл тіл» деп, сөз өнерін бар
өнердің алдына қойып, жоғары бағалаған. Əдетте, тіл жөнінде «тіл — адамдар арасындағы қарым-
қатынас жасау құралы» деп, оған жай ғана анықтама берілгенімен, іс жүзінде тіл тек адамдар ара
қарым-қатынас жасау құралы ғана болып қалмастан, қайта одан да маңыздысы, ол белгілі бір ұлттың
сана-сезімі, халықтың қасиеті, оның жалпы тарихы, əдет-ғұрпы, мəдениеті қатарлыларды тұтастай өз
бойына қамтып жататын күрделі ұғым. Сондықтан тіл мейлі қайсы ұлттың болмасын тарихы мен
тағдырының, тəрбиесі мен тағылымының, бүкіл халықтық болмысының баға жетпес асылы,
сарқылмас құнды қазынасы, ұлт рухының ұйтқысы болып келген.
Адамның өз ана тілін жетік білуімен қатар өзге бір ұлттың тілін жетік игеріп, сол ұлт
азаматтарымен өзара түсінісе алатыны үлкен біліктіліктің белгісі деуге болады. Өмірде өзге бір
ұлттың тілін білетін адам сол халықтың ішкі жан-дүниесін түсініп, барлық мəдени
қүндылықтарымен танысу орайына ие бола алады. Азаматтарымыздың қазіргі ай сайын алға қадам
басып, күн сайын жаңарып, тез қарқынмен дамып бара жатқан өзгерістерге толы өмірге ойдағыдай
сəйкесуі үшін қос тілді болып қана қалмай, сонымен қатар көп тілді болуы басты қажеттілікке
айналуда. Бұл іс əр азаматтың өзіне де, өзгеге де тиімді. Сондықтан қазіргі қоғамда көп тілді меңгеру
кез келген адамды жарқын болашаққа бастайтын жол іспеттес. Кезінде халқымыздың «Жеті
жұрттың тілін біл, жеті түрлі білім біл» деген аталы сөзі дəл бүгінгі дамыған дəуірімізге сəйкес
айтылғандай [1].
Қазіргі заманның талабы — көптілділік. Адам баласының рухани байлығы, тəрбиесі, білімі —
бəрі де тіл арқылы жетіледі. Яғни, жақсылық та — тілден, жамандық та — тілден. Əр адамның сөздік
қоры бай болуы үшін тілін, ой-өрісін жан-жақты дамытуы керек. Сол себепті болашақ ұрпағымызға
үштілділікті қажетті деп ұғындыру ұстаздың ең басты міндеті болып саналады.
Қазіргі уақытта еліміздің басқа мемлекеттермен қарым-қатынасы артып отырған шақта
үштілділікті еркін меңгерген, келешекте білімін түрлі саладағы қарым-қатынас жағдайында
пайдалана алатын адамды мектеп қабырғасынан оқытып шығару — біздің қазіргі кездегі ең басты
міндетіміз. Көптілділік мəселесі — тек Қазақстан үшін ғана емес, əлем алдында тұрған шешімін
таппай тұрған мəселелердің бірі. XXI ғасырдан бастап Қазақстан білім саласында əлемдік білім
кеңістігіндегі секілді тенденциялар байқалуда. Бұл тенденциялар қатарына, біріншіден, қарқынды
реформаларды жатқызуға болады, яғни білім саласының барлық деңгейін қамтитын жəне біліс
саласының өзгерісін бақылайтын жүйелік сараптама (талдау); екіншіден; бұл тенденция қатарына
білім саласының əртараптануын (диверсификация) қосу; үшіншіден; білімді халықаралық деңгейге
жеткізу, яғни дамыған мемлекеттердің өзара саяси-экономикалық ықпалдасуының арқасында ұлттық
білім беру дəстүрін сақтай отырып, жалпы тұжырымдамасын құру. Жоғарғы мектептерде реформалау
процесі көптеген жаңашылдықтарға алып келеді. Айта кету керек, Қазақстандағы бірқатар
мектептердегі деңгей модернизация тұрғысында Еуропаның көп елдеріндегі сияқты біршама
қиындықтарды басынан өткеруде.
Н.Б.Жанұзақов, Б.А.Бейсенбаева
300
Вестник Карагандинского университета
Еліміздің қазіргі заман талабына сай ҚР «Білім туралы» Заңының 5-бабында: «Барлық оқу
орындары мемлекеттік жалпы міндетті стандартқа сəйкес мемлекеттік тіл ретінде қазақ тілін білу мен
дамытуды, орыс тілі жəне бір шетел тілін оқып үйренуді қамтамасыз етуге тиіс», — деп көрсетілген [2].
Мемлекетіміздің мектеп реформасында қаралған үш тілде оқыту — қазіргі заман қажеттілігі.
Осы мақсатта қазақ, орыс, ағылшын тілдері ұлтына қарамастан, тең дəрежеде оқытылады.
Көп тілді меңгерген адам өз өмірін қалайда мағыналы өткізетін айтулы тұлға болып жетілері
анық. Бүгінгі таңда елімізде «көптілділік» мəселесі көкейкесті мəселелердің бірі болып саналады.
Елбасымыз сол үшін де тілдердің үштұғырлылығын міндеттеп отыр. Көптілділіктің үш тілді меңгеру
дəрежесі сол адамның немесе бүтіндей халықтың өмір сүрген тілдік ортасы, əлеуметтік,
экономикалық, мəдени өмірі, тұрмыс-тіршілігі секілді көптеген факторларға байланысты. Ұлттық
құрамы бірыңғай, бір ғана этнос мекендейтін мемлекетте көптілділік сирек болып келеді.
Н.Ə.Назарбаев Қазақстан халықтары Ассамблеясының XII сессиясында сөйлеген сөзінде:
«Қазақстандықтардың жаңа ұрпағы ең кемі үштілді болуы, қазақ, орыс, ағылшын тілдерін еркін
меңгеруі тиіс». Көп тіл білу біздің мемлекетіміздің халықаралық байланыстарын дамытуға мүмкіндік
беретін тұлғааралық жəне мəдениаралық қарым-қатынастардың аса маңызды құралы болып
табылады. Қазіргі уақытта Қазақстан Республикасының шетелдермен халықаралық байланыстары
күннен күнге арта түсуде. Сол байланыстарды дамыту үшін шет тілін жетік меңгерген мамандар
қажет. Елбасымыз өзінің халыққа арнаған Жолдауындағы білім беру жүйесінде үш тілдің:
мемлекеттік тіл ретінде қазақ тілін, ұлтаралық қатынас тілі ретінде орыс тілін жəне əлемдік
экономикаға үйлесімді кірігу тілі ретінде ағылшын тілін меңгерген бəсекеге қабілетті маман даярлау
міндетін атап көрсеткенін білеміз. Қазіргі уақытта мұғалімнің жақсы шəкірт тəрбиелеп оқытуына бар
жағдай үкімет тарапынан жасалып отыр деп жоғарыда тоқталып өткен болатынмын. Ұстаздың
мақсаты — өмірден өз орнын таңдай алатын жəне өзара қарым-қатынаста өзін еркін ұстап, кез келген
ортаға тез бейімделе алатын, белгілі бір ғылым саласында білімі мен білігін көрсете алатын, көптілді
жəне көпмəдениетті құзыреттілікті игерген полимəдениетті жеке тұлға қалыптастыру. Мектептерде
көптілді білім беру үшін тілді терең меңгерген мұғалімдер даярлау қажет. Қазіргі уақытта
мемлекеттік тілдің қызмет аясын кеңейту бізде шешімін таппай келе жатқан мəселелердің бірі. Ең
алдымен, шəкірттеріміздің патриоттық сезімдерін нығайтуымыз керек.
Кем дегенде үш тілді меңгеру — заман талабына айналып отырған қажеттіліктердің бірі. Қазіргі
таңда адам қызметінің барлық салаларында жаһандану үрдісі орын алғандықтан, білім беру
саласында қайта қарастырулар болып жатыр. Сол себептен ақпараттық-коммуникативтік
құзырлықпен қатар, полимəдениеттілік бүгінгі уақытта білім беру құзырлығының басты
бағыттарының бірі ретінде анықталды [3].
Көптілді білім — көп мəдениетті тұлғаны қалыптастырудың өзегі. Бүгінгі таңда көп тілді оқыту
— жас ұрпақтың білім кеңістігінде еркін самғауына жол ашатын, əлемдік ғылым құпияларына үңіліп,
өз қабілеттерін танытуына мүмкіндік беретін қажеттілік. Үш тілде оқыту заман талабы десек, оның
негізгі мақсаты — бірнеше тілді меңгерген, əлеуметтік жəне кəсіптік бағдарға қабілетті, мəдениетті
тұлғаны дамыту жəне қалыптастыру. Қазақ тілі — мемлекеттік тіл, ал орыс тілі мен шетел тілдерінің
бірін білу тұлғаның ой-өрісін кеңейтеді, оның «сегіз қырлы, бір сырлы» тұлға болып дамуына жол
ашады, ұлтаралық қатынас мəдениетін, толеранттілігін жəне планетарлық ойлауының қалыптасуына
мүмкіндік туғызады. Маманға шет тілін меңгеру кез келген шетелдік ортада өзін еркін ұстап, жаңа
ақпараттық ғаламшарға бейімделу мүмкіндігіне ие болады. Əр адамның түрлі əлеуметтік
қызметтерінде жеткен жетістіктерінің нəтижелері түрлі болады, сол себептен шетел тілін оқытудың
мақсаты тек нақты білім іскерліктерін біліп қана қоймай, сондай тілдік тұлғаны қалыптастыру болып
табылады, оған шет тілі «өмір заңдылықтарында» жəне «нақты жағдаяттарда қарым-қатынас жасай
алу үшін» қажет болмақ.
Қазіргі кезде студенттерге ағылшын тілін оқытудың əр түрлі деңгейлеріне сəйкес оқытудың
жаңа технологияларын, ақпараттық жəне компьютерлік жүйелер арқылы ізденіс жұмыстарын
жандандыра түсудің барлық мүмкіндіктері жасалған. Шетел тілін оқытуда лингафондық құрал-
жабдықтар, аудио-, видеокешені оқушылардың ауызша жəне жазбаша аударудағы білім жетілдіру,
сөздік қорын қосымша жаңа сөздермен байыту, толықтыру, ой-өрісін дамыту мақсатында
қолданылады. Сондай-ақ оқыту процесінде мультимедиабағдарламасының көмегімен, ғаламтордан
алынған əлемдік жағдайлар, педагогикалық технологиялардың түрлі əдіс-тəсілдері, коммуникативтік
бағыттағы оқыту элементтері кең қолданылады. Тілге байланысты оқу процесінде жүйелі жетілдіру
жұмыстары жүргізіліп отырады, атап айтсақ, ашық сабақтар, пікір-сайыстар, семинар,
Көптілді білім берудің болашағы
Серия «Педагогика». № 2(78)/2015
301
конференциялар, практикалық сабақтар, дөңгелек үстелдер, кездесулер, өзара сабаққа қатынасып
талдау, оқушылардың зерттеу жұмысымен айналысулары, сонымен қатар студенттердің жеке ізденіс
жұмыстарына басшылық ету.
Елбасы Н.Ə.Назарбаев өзінің жылдағы дəстүрлі Жолдауында «Тілдердің үш тұғырлығы» мəдени
жобасын іске асыруды жеделдету тиістігіне ерекше мəн береді. Сонымен қатар бүкіл қоғамымызды
топтастырып отырған мемлекеттік тіл ретінде қазақ тілін оқытудың сапасын арттыру қажеттілігіне
ерекше назар аударады. Сондықтан қазақ тілін тереңдетіп оқыту, сонымен қатар көптілділікті
меңгеруді жолға қою — бүгінгі таңдағы орта білім жүйесінде педагогикалық үрдістің негізгі
бағыттарының бірі. «Үш тұғырлылық» жобасы аясында қазақ, орыс жəне ағылшын тілдерін үйренуге
жағдайлар жасалуда. Бұл жобаның еліміздің əлемнің бəсекеге қабілетті елдерінің қатарына қосылуға
үлкен мүмкіндік беретіні сөзсіз. Сонымен бірге осы ретте халықтың біраз бөлігі еліміздің
мемлекеттік тілі — қазақ тілі екендігін білу шарт. Көптілділік деп жүргенде өз тілімізді соның бірі
ретінде қолданып қалмаймыз ба деген ой туындауы əбден мүмкін. Көптілді оқыту — жас ұрпақтың
білім кеңестігінде еркін самғауына жол ашатын, əлемнің ғылым құпияларына үңіліп, өз қабілетін
танытуына мүмкіншілік беретін бүгінгі күнгі ең басты қажеттілік. Əр адамның рухани-
адамгершілігін арттыру үшін, бүгінгі тез өзгеріп жатқан дүниеде өмір сүріп, еңбек ету үшін жан-
жақты болу қажет. Осыған орай, бүгінгі таңда Қазақстанға ақпараттық-технологиялық, ғылыми,
медициналық, оқу-əдістемелік т.б. салаларда жаңалықтарды, əлемдік ілгері тəжірибелерден хабары
болып, бұл жаңалықтарды өзінің ана тілінде халқының игілігіне пайдалану үшін халықаралық
байланыстарды нығайтып, əлем аренасына шығу үшін көп тіл білетін мамандар қажет.
Оқу
орындарының барлық салаларына жаңа талап, жаңа міндет, жаңа мақсаттар жүктейді. Осыған орай
білім беру жүйесінде оқытушыларға қойылатын басты талаптардың бірі — өмірден өз орнын таңдай
алатын, өзара қарым-қатынаста өзін еркін ұстап, кез келген ортаға тез бейімделетін, белгілі бір
ғылым саласынан білімі мен білігін көрсете алатын, өз ойы мен пікірін айта білетін мəдениетті жеке
тұлға қалыптастырып, бəсекеге қабілетті маман тəрбиелеу. Көптілді мемлекеттер арасында
əлеуметтік-мəдени қатынастар жасай алатын, түрлі елдердің мəдениеті, əдебиеті, тарихымен
танысып, қажетін пайдалана отырып, бөтен мəдениеттің ішіне сіңіп кетпей, өзінің елі мен мəдениетін
басқаларға таныта алатын, санатты да саналы тұлғаны қалыптастыру — өмір талабы. Бүгінгі
Қазақстанға технологиялық ғылыми, медициналық жəне басқа да салаларда жаңалықтарды өзінің ана
тілінде халқының игілігіне пайдалану үшің халықаралық байланыстарды нығайтып, əлем аренасына
шығу үшін көп тіл білетін мамандар даярлау қажеттілігі туындап отыр. Замана ағымына лайықты
қазіргі алдымызда тұрған міндет — халқымыздың ұлттық дербестігін сақтай отырып, елімізді
өркениетті елдер қатарына қосу. Сол өркениетті елдер санатына қосылуына ықпал жасайтын
еліміздің ертеңгі болашағы жастарға білім мен тəрбие беретін мектеп. Болашақ Қазақстанның
азаматтары ескінің көзіндей жаңаның ізіндей болып дүниежүзілік мəдениетті танитын, өзінің төл
мəдениетін сыйлайтын, басқаға өзін таныта, сыйлата алатын рухани дүниесі бай, білімді, білікті
болуы шарт. Əлемдік білім беру іс-тəжірибесінде көптілді жəне билингвалды білім беру жаңалық
емес, атап айтқанда, АҚШ пен көптеген Еуропа елдерінде, əсіресе соңғы жылдарда бұл бағытта
жетістікке қол жеткен. Бірақ қазақстандық білім беру жүйесінде көптілді жəне билингвалды білім
берудің халықаралық іс-тəжірибесінде қолданыс тапқан модельдерін енгізу — жаңа педагогикалық
проблема, себебі ол жаңа жағдайларда шығармашылық тұрғыдан іске асырылуы тиіс [4].
Бұл мəселе бүгінде мемлекеттік деңгейде талқыланып, білім реформалары аясында
қарастырылып отырғандығы бізді қуантады. Көптілді оқыту — жас ұрпақтың білім кеңестігінде еркін
араласуына жол ашатын, əлемнің түрлі ғылыми құпияларына үңіліп, өз қабілетін танытуына
мүмкіншілік беретін бүгінгі күнгі ең басты қажеттілік. Əр адамның рухани-адамгершілігін арттыру
үшін, бүгінде тез өзгеріп жатқан дүниеде өмір сүріп, еңбек ету үшін жан-жақты болу қажет. Осыған
орай, бүгінгі таңда Қазақстанға ақпараттық-технологиялық, ғылыми, оқу-əдістемелік т.б. салаларда
жаңалықтарды, əлемнің ілгері тəжірибелерінен хабары болып, бұл жаңалықтарды өзінің ана тілінде
халқының игілігіне пайдалану үшін халықаралық байланыстарды нығайтып, əлем аренасына шығу
үшін көп тіл білетін мамандар қажет. Осы бағытта қазіргі уақытта балабақшалар, мектептер, жоо-
дары өз үлесін қосуда. Бұл орайда біздің Е.А. Бөкетов атындағы Қарағанды мемлекеттік университеті
де бұл мəселеге өз үлесін қосуда. Университетімізде көптеген мамандықтар бойынша студенттерді
үш тілде тереңдетіп оқытатын оқу топтары ашылған. Бүгінде студенттеріміз үш тілде еркін сөйлеп,
əр түрлі сайыстарды үш тілде өткізе алатын деңгейге жетті. Сол жас өркеннің болмысын тануға
ұмтылысына көмектесіп, тереңде жатқан талап-тілегін, қабілеттерін дамыту, сол арқылы оған
Н.Б.Жанұзақов, Б.А.Бейсенбаева
302
Вестник Карагандинского университета
толыққанды өмір сүру үшін рухани күш беру — бүгінгі мұғалімнің басты мақсаты. Бұл мақсаттың
орындалуы үшін оқыту мазмұнының жаңартылуы, əдіс-тəсілдің озығы өмірге келуі, ол тəсілдер əрбір
оқушының қасиеттерін, қабілеттерін дамытып, шығармашылығын, талантын ұштайтын болып
ұйымдастырылуы қажет.
Үштілділік жөніндегі сөз Елбасымыздың: «Тілдердің үштұғырлығы мəдени жобасын кезеңдеп
жүзеге асыруды қолға алуды ұсынамын. Қазақстан бүкіл əлемге халқы үш тілді пайдаланатын
мəдениетті ел ретінде танылуға тиіс. Бұлар — қазақ тілі — мемлекеттік тіл, орыс тілі — ұлтаралық
қатынас тілі жəне ағылшын тілі — жаһандық экономикаға ойдағыдай кіру тілі», — деген салиқалы
үндеуінен бастау алған болатын. Сонымен қатар Нұрсұлтан Əбішұлы: «Мектептерге ағылшын
тілінен шетелдік оқытушыларды тарту қажет. Кез келген ортанқол мектептің балаларға ең жоғары
деңгейде шет тілін оқып үйренуіне жағдай жасайтындай дəрежеге қол жеткізуіміз міндет», — деп
ерекше атап көрсеткен. Үштілділік — нақты тұлға, ұжым, халықтың белгілі бір қоғамда қарым-
қатынас үдерісінде қажет болған жағдайда үш түрлі тілді алма-кезек қолдану құбылысы. Біз
үштілділікті тəуелсіз еліміз үшін стратегиялық мəні ерекше құбылыс деп бағалаймыз, сондықтан да
бұл құбылысты төрттілділік пен бестілділіктен бөліп қараймыз, үштілділіктің кез келген сыңары
ретінде кез келген шет тілін алуға болар еді, бірақ біз бұл жерде де қоғамның нақты сұранысы басым
түскен қазақ, орыс, ағылшын тілдеріне ерекше мəн берген жөн деп түсінеміз. Бүгінгі таңда
мемлекетімізде үштілділік мəселесін нақты іс түрінде жүзеге асыру керек пе? Əрине, керек. Еліміз
бен жерімізге ие болатын жастар үш тілді де қатар меңгеруі тиіс. Бірақ бұл үш тілдің тұғыры бірдей
деген сөз емес. Қазақстанда бір ғана тұғырлы тіл бар, ол мемлекеттік тіл — қазақ тілі. «Тұғыр» сөзі
діңгек, қазық деген мағынада қолданылады. Бір шаңырақты көтеру үшін үш діңгек керек емес. Бір
діңгекпен көтерген шаңырақтың жан-жағынан уықтар қадалып, оның беріктігін қамтамасыз етеді.
Біздің алтын діңгегіміз, тұғырымыз — қазақ тілі, ал жан-жағынан өзге тілдер мемлекеттік тілді
қолдап, уық секілді қадалады. Бірақ кейбіріміз үштілділік үдерісі жөнінде басқаша көзқарас танытып
жатамыз. Мұның себебі осы бір сөздің мағынасын түсінбеуден келіп шығады. Бірқатары осы бағытты
ұстануға оң көзбен қарап, құптаса, енді бірі өз қарсылықтарын білдіруде. Атап айтсақ, саясаттанушы
Т.Əбдуəлидің: «Мемлекет басшысы жаһандану жөнінде мəселе көтергенде де өре түрегелдік.
Жаһандану дегеніміз, қарапайым сөзбен айтқанда, жоғары деңгейге жеткен елдермен қарым-
қатынасымызды нығайту. Соның бірі — тілдік коммуникация. Бұл үшін халықаралық қатынас тілі
болып жүрген ағылшын тілін үйренуге жастарымызды жатпай-тұрмай баулуымыз керек. Оның
қажеттілігін уақыт өткен сайын өткір сезініп келеміз» деген ойын оқытушы Т.Тəңірбергенқызы ары
қарай жалғастырады: «Ағылшын тілін үйренгеннен біз мəңгүрттенбейміз. Ағылшын тілі қазақ тілін
үйренуге ешқандай кедергі жасамайды. Тек соны түсіне білуіміз керек. Себебі ағылшын тілі
мемлекеттік тілмен бəсекелес емес».
Иə, расында да, ағылшын тілі қазақ жерінде өз үстемдігін жүргізе алмайды. Қазақстанда тек
қазақ тілі ғана билік құра алады. Ағылшын тілі — қазақ жерінің жаңа əлемге ашар есігі. Үштілділікті
үрейлі кейіпте елестететін кейбір ағаларымыз «мұны ең соңғы өлу деп те қорқатындығын»
жасырмайды. Біз өзге тілдерден қорықпауымыз керек. Керісінше, сол тілдерді пайдалана отырып,
өзімізді өзгелерге таныта білуіміз қажет. Мəселен, М.Əуезовтің «Абай жолы» романы ағылшын
тіліне аударылмаса, Абайдай ғажап ақынымызбен қалай мақтанар едік? Ағылшын тілін үйренгеннен
біз мəңгүрттенбейміз. Ағылшын тілі — əлемдік бизнес тілі, мемлекеттік тіл — ұлт тілі. Мемлекеттік
тілде сөйлеу — əрбір Қазақстан азаматының борышы. Ағылшын тілі қазақ тілін үйренуге ешқандай
кедергі жасамайды. Тек соны түсіне білу керек. Əлемдік ғаламдандырудың өткізгіші, ғаламдандыру
тілі болып танылған ағылшын тілін білу — ағылшын тілді елдермен тиімді байланысқа түскен
əлемдік деңгейде өз орнын ойып тұрып ала бастаған Қазақстан үшін қажеттілік. Қиындық
туғызатыны — аталған үш тілді меңгерген мамандардың кездесе бермейтіні. Ендеше, аталған
компоненттерден тұратын, яғни қазақ, ағылшын, орыс тілі қатысқан үштілділік, сөйлермендерін
дайындау кезек күттірмейтін мəселе. Мəселені түбегейлі шешу үшін Қазақстанның жоғары оқу
орындарында ағылшын, қазақ тілінен маман болып шыққан қазақ тілді қазақ жəне басқа ұлт өкілдерін
үштілділікке ыңғайлап қайта дайындаудан өткізіп, оларға үштілділік маманы деген құжат табыс
еткен жөн. Соңғы деректерге сүйенсек, Қазақстанда 98 амеркандық пен 81 ағылшын тұрады,
амеркандықтардың 78-і ағылшынның, 71-і өз ұлтының тілін меңгерген. Бұл күллі тұрғынның 1 %
құрайды. Ұлт деңгейінде алсақ, ағылшын тілін меңгергендердің тең жартысын жергілікті қазақтар
құрайды. Басқаша айтқанда, ағылшын тілін меңгерген қазақ саны — 53 743, бұл — ұлт арасындағы
үлкен көрсеткіш жəне күллі қазақтың 0,7 пайызы деген сөз. Əрине, əр көтерілген мəселенің оң жəне
Көптілді білім берудің болашағы
Серия «Педагогика». № 2(78)/2015
303
теріс жағы болады, əр тұлғаның өзіндік жеке пікірі болады, бірақ анау айтты, мынау айтты деген
негізсіз, дəлелсіз күдіктен арылып, бой көтеріп отырған мəселенің маңыздылығының қаншалықты
қажет дəрежеде екенін айқындап, нақты зерттеп алғанымыз жөн сияқты. Егер біз, Ахмет
Байтұрсынов айтқандай, қазақ тілін дұрыс жұмсай білсек, ол қоғамдағы тілге жүктелетін
қажеттілігіміз болса, өтеуге жарайтын бай тіл. Мəселе — тілдің міндетін дұрыс түсініп, өз
міндетімізді атқаруда болып отыр. Ұлттық өркендеп, тіліміз өз еліміздегі жəне халықаралық
дəрежедегі позициясын нығайтқан кезде біздің сөздеріміз де өзге тілдерге енетіндігіне, тіліміздің
əлемдік ақпарат кеңістігінен өз орнын иеленетіндігіне күмəн келтірмеуге болады. Дəл бүгін де қазақ
тілінің əлем тілдерінің ешқасысынан да кем түспейтін, бірнеше ғасырлық даму тарихы бар, ұлттық
əдеби тіл деңгейіне дейін дамып жетілген ұлы тіл екендігіне еш күмəн жоқ.
«Тілі бірдің — тілегі бір», «Тіл тағдыры — ел тағдыры» екендігін жадымызда ұстай отырып, ел
бірлігінің негізі — тіл бірлігіне қол жеткізу жолында қызмет ету парыз. Ендеше, жас ұрпақтың қазақ
тіліне деген сүйіспеншілігін, өзге тілдерді оқып білуге деген қызығулары мен ұмтылыстарын арттыру
арқылы олардың Отанға деген махаббаттарын оятып, өз тағдырын ел тағдырымен мəңгілікке
байланыстыратын ұрпақ болып қалыптасуына қол жеткізу — басты міндетіміз.
Қорыта айтатын болсақ, көптілді білім беру бағдарламасы аясында үштілді меңгеру тəжірибесін
жинақтап, əлемдік деңгейге көтерілуіміз керек. Студенттердің жыл бойы халықаралық жобаларға
қатысуын қадағалау, шетелдік əріптестермен ғылыми байланыстарды нығайтуға, шетел тілдеріндегі
ақпарат көздеріне қол жеткізуіне мүмкіндік береді. Елдің ертеңі өресі биік, дүниетанымы кең, кемел
ойлы азаматтарын өсіру үшін бүгінгі ұрпаққа ұлттық рухани қазынаны əлемдік озық ой-пікірімен
ұштастырған сапалы білім мен тəрбие берілуі қажет.
Əдебиеттер тізімі
1 Хасанұлы Б. Тілдік қатынас негіздері. — Алматы, 2006. — 73–77-б.
2 ҚР «Қазақстан Республикасының тіл туралы заңы» Заңы: Ресми бас. ҚР Заңы 06.01.2011ж. №378-IV. — [ЭР].
Қолжетімділік тəртібі: httр://kapshagay.gov.kz.news.
3 Қазақстан Республикасы Президентінің Жолдауы «Жаңа əлемдегі жаңа Қазақстан» // Егемен Қазақстан. — 2007. —
№ 55. — 11–13-б.
4 Бұзайбақова К.Ж. Инновациялық педагогика негіздері. — Алматы: Білім, 2009. — 189, 190-б.
Н.Б.Жанузаков, Б.А.Бейсенбаева
Достарыңызбен бөлісу: |