147
бітіруім керек. «Ғылым академиясының хабаршысына» осы аптада
бітірем деп уәде беріп едім.
Нәзила. Оған қарсылығымыз жоқ. Айтпақшы, Гауһар, сен де бірге
қайт. Бүгін бәрібір бірігіп сабақ оқуға көңіл күйіміз соқпас.
Гауһар. Япырай, мен құтты қонақ бола бермедімау...
Нәзила. Ом, Гауһарды үйіне дейін апарып салғаның жөн. Диалек
тикалық материализм тұрғысынан қарағанда...
* * *
Қамажай (
телефон нөмірін теріп жатыр). Алло. Жатақхана ма?
Маған Оспанов керек еді. Теміржан... Тимур Оспанов. Алло, бұл Темір
ме? Теміржан. Әй, алтыным сол. Денің сау ма? Кәмила қалай? Иә, иә.
Аманесенбіз. Нәзила ағылшын тілінен сабақ беріп жүр. Ермектің жазған
хатын алдың ба? Иәиә, жақсы оқып келе жатыр. Бригадир ұрыс ты.
Қалай? Бригадир етіп сайлады дейсің бе? Қашан? О, ақылдым менің.
Ауыр емес пе? Құтты болсын, жарығым. Салған ақшаңды алдық. Енді
салмайақ қой, өздерің жа ра та беріңдер. Бізге жетеді. Омаржан айына
алты жүз дол лар алады. Иә, керегі жоқ. Телефон соғып тұрсаңшы. Ал,
Кәмилаға сәлем айт. Сау бол... Уф! Соңынан естілмей кеткені. Бригадир
бопты, бригадир. Жарығым сол (
Көзін сүртеді). Осында жүргенде тентек
деуші едік. Көз алдыңда қадірі болмайды екен...
(Нәзила кіреді, қуанышты).
Нәзила. Әпке, сүйінші.
Қамажай. Тілеуіңді берсін, күнімау. Ол не қуаныш?
Нәзила. Біздің Ом, яғни сіздің Омарыңыз Астананың жаңа ашылған
университетінің философия факультетіне кафедра меңгерушісі боп бара
тын болды.
Достарыңызбен бөлісу: 
