Ақан Сері, Ақжігіт Қорамсаұлы
жүктеу/скачать 106,46 Kb.
|
Ақан сері қаз
| Молласы указный Қызылкөлдің.
Смағұл бай Қодыға баласына. Өзін мақтау тірі өлім деген қайда, Мақтаған өзін-өзі жараса ма. Дүниеде Қарынбай да бай боп өткен, Жер жұтып, о да біраз мехнат шеккен. Атандым мен жасымнан Ақан Сері , Уəлаят жеті ықламға аты кеткен. Атаңды айға ұқсатып мақтаймын деп, Жүрмеңіз кəпір болып бұл реттен. Бастысы əзəзілдің бұл Смағұл, Түк жұқпас жұттан шыққан қу Смағұл. Ауызда ғайбат айтқан тазалық жоқ, Ауызың арам болды жу, Смағұл. Өзіңше мені қыпсың «тағаң — Ақан», «Білмеген дəнеңені надан Ақан». Бастасаң сен сөзіңді «бісмілладан», Сөз етсін ғылым жайын ағаң Ақан. Өлеңді жас күніңнен жаттадың ба, Басқа жан айтысуға таппадың ба? Айтасың ұлы атаңның маған жəйін, Айтуға өз əкеңді батпадың ба? Əкеңді сен жазыпсың Ай Қодыға, Ішінде рулы елдің бай Қодыға. Қодығадан қодық та туушы еді, Шырағым, əкең сенің қай Қодыға? — деп Смағұл молдаға өлеңмен өлтіре жауап береді [. Ақан сері бір жиында қожа-молдалар арасына түсіп қалады. Олардың арасында Балуан Шолақ та бар екен. Балуан Шолақ домбыраны қолына алып, шертіп отырады. Шалқыған көңіл мен қалықтыған əнді, өмір туралы сөзді жақтырмаған молдалардың бірі Балуан Шолаққа: «Домбыраны таста, күнə болады. Одан да жұмаққа қалай баруға болатыны жайлы шариғат сөзін айтыңдар», — дейді. Ақан сонда Балуанның қолындағы домбыраны жұлып алып, қағып-қағып жібереді де, өлеңдете жөнеледі: Қожалар құр кеудесін көтереді, Паңданып, маңғазданып жөтеледі. О дүние бұ дүниеден жақсы болса, Алдымен қожа-молда кетер еді, Сен бе едің, көксеркесі төмен елдің, Асықсаң ақретіңе жүре бергін, Жайланып жұмағыңда жатпайсың ба , Сандалып Көкшетауға неге келдің. Қожалар күндіз жатып түнде өреді, Ұрлықты түнде істеген кім көреді, Талапты жігіттерім іс қылыңдар, Дем салып қожекемді үшкіріңдер. Сүннетін пайғамбардың көп айтады, Бас салып, өзін енді піштіріңдер, — дейді]. Жігіттердің күлкісінен қатты қысылған қожа сыртқа ата жөнеледі. Ақан сері ел аралап жүріп, Сағындық-Сүйіндік еліне келіп, Мейрам қажының үйіне түседі. Қажы алты баласының ортасында отыр екен. Қажының ен үлкен баласы Сейілбек Омбыда гимназияда оқиды екен. Үйге кіріп келген Ақан сері сəлем береді. Мейрам қажы орнынан ұшып тұрып, Ақанмен құшақтасып амандасады. Қажының баласы Сейілбек айғайлап, «неге» отырып амандаспайсың, Қарауылдың қара шалын əйелдерше құшақтағанша депті. Сонда Ақан сері тұрған қалпында былай деген екен: Атандың Мейрам қажы Атағың шығып кетті, бала жастан, алты Алаштан.
Бір келген жолаушыға сыр білгізіп, Болмай ма, тəкаппардың қасы дұшпан. Əкеге бала тартып Туған ба балалардың туу қайда, бəрі жолдан. Қажыға бармасам да жаным таза, Ішпейді Ақан сері арам Қырқылып қызыл тілім астан. қалмаса егер, жүктеу/скачать 106,46 Kb. Достарыңызбен бөлісу:
|